Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε!
Οι σκέψεις μας καθορίζουν τη ζωή μας
Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές εποχές, χρησιμοποίησαν διαφορετικά λόγια για να εκφράσουν ακριβώς το ίδιο πράγμα: oι σκέψεις μας είναι εκείνες που καθορίζουν την ζωής μας.
Πριν τον Απρίλιο του 1954, κανένας δεν είχε καταφέρει να τρέξει ένα μίλι σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά. Έτσι όλοι πίστευαν πως είναι ακατόρθωτο και πως το ανθρώπινο σώμα δεν έχει τέτοια ικανότητα. Για την εποχή εκείνη, θεωρούταν ένα όριο που ήταν αδύνατο να ξεπεραστεί.
Στις 6 Μαϊου του ίδιου έτους, ο Ρότζερ Μπάνιστερ, Βρετανός αθλητής και νευρολόγος, κατάφερε να τρέξει, στην Οξφόρδη, το ένα μίλι σε 3 λεπτά και 59,4 δευτερόλεπτα. Είχε καταφέρει να σπάσει το ρεκόρ με ελάχιστη προπόνηση, την περίοδο που έκανε την πρακτική του ως ειδικευόμενος ιατρός και δεν ήταν πρωταθλητής.
Όταν ρωτήθηκε για το πώς τα κατάφερε, μίλησε για την νοερή απεικόνιση και για το ότι οραματιζόταν τον εαυτό του να τα καταφέρνει!
Το ρεκόρ του Μπάνιστερ κράτησε μόνο 46 μέρες, καθώς το έσπασε έπειτα ο Τζον Λάντυ, στη Φινλανδία, με 3 λεπτά και 57,9 δευτερόλεπτα. Από τότε, έχουν σπάσει αυτό το ρεκόρ περίπου 1.400 αθλητές!
Ο Μπάνιστερ κατέρριψε έναν μύθο. Απέδειξε πως κάτι που έμοιαζε πραγματικά άπιαστο μέχρι εκείνη τη στιγμή, τελικά δεν ήταν και τόσο. Χρειαζόταν απλά ένας για να τα καταφέρει. Ένας που να πιστέψει ότι μπορεί.
Δεν ήταν, λοιπόν, το σώμα που έθετε το όριο αλλά το μυαλό και ο Μπάνιστερ είχε καταφέρει να πείσει το μυαλό του ότι μπορεί να τα καταφέρει. Έτσι το μυαλό απλά ακολούθησε την εικόνα της σκέψης και την υλοποίησε.
Κι αφού αυτό ίσχυε στην περίπτωση του Μπάνιστερ και του Λάντυ, γιατί να μην ισχύει και στη δική μας;
Και από τα χίλια άλλα διαφορετικά πράγματα που θα μπορούσατε να κάνετε αυτή τη στιγμή, γιατί άραγε διαβάζετε αυτό το άρθρο;
O Mπάνιστερ, κατά τη διάρκεια των προπονήσεων του, οραματιζόταν επίμονα τον εαυτό του να κατακτάει το ένα μίλι σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά, προκειμένου να δημιουργήσει και στο σώμα του και στο μυαλό του μία αίσθηση σιγουριάς. Το σκεφτόταν σαν να ήταν ήδη πραγματικότητα. Δεν είχε καμία αμφιβολία ότι δεν θα τα καταφέρει, γιατί αν είχε, δεν θα γράφαμε τώρα γι’αυτόν!
Η δύναμη του μυαλού
Αυτό είναι άλλωστε και η λεγόμενη δύναμη του μυαλού, που χρησιμοποείται σαν όρος τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο. Στην ουσία, δεν είναι τίποτα περισσότερο από τις σκέψεις που διασχίζουν το μυαλό μας, οι οποίες ευθύνονται για ο,τιδήποτε συμβαίνει στη ζωή μας.
Oι σκέψεις μας, καθορίζουν τη στάση μας και τη συμπεριφορά μας. Οι σκέψεις μας, ελέγχουν τις πράξεις μας και τις αντιδράσεις μας.
Οι επιστήμονες το αποκαλούν ενεργοποιητικό σύστημα του δικτυωτού σχηματισμού (Reticular Activation System), άλλοι το αποκαλούν νόμο της έλξης. Στην πραγματικότητα είναι ο μηχανισμός του εγκεφάλου μας, να μεταφράζει τις πληροφορίες που του δίνουμε σε εικόνες.
«Η ευτυχία της ζωής μας εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεων μας» - Μάρκος Αυρήλιος
Γι’αυτό και είναι σημαντική η νοερή απεικόνιση (οραματισμός), γιατί ο εγκέφαλος δεν σκέφτεται με λέξεις, χρησιμοποιεί εικόνες. Επίσης, δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει αν αυτό που σκεφτόμαστε τώρα είναι φαντασία ή πραγματικότητα.
Έτσι ακριβώς λειτούργησε και στην περίπτωση του Μπάνιστερ κι έτσι ακριβώς λειτουργεί στις περιπτώσεις όλων μας.
Αν τροφοδοτούμε το μυαλό συνέχεια με αρνητικές, αποτυχημένες σκέψεις, δημιουργεί και δυσάρεστες εικόνες. Αντιθέτως, αν το τροφοδοτούμε με ευχάριστες, θετικές σκέψεις, δημιουργεί όμορφες εικόνες.
Κάπως έτσι, υλοποιούνται τα όνειρα και οι στόχοι και γίνονται πραγματικότητα. Κι όπως υλοποιήθηκε η επίτευξη του στόχου του Μπάνιστερ, έτσι μπορούμε κι εμείς να υλοποιήσουμε το ο,τιδήποτε.
«Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε, προσελκύουμε αυτό που νιώθουμε και δημιουργούμε ό,τι φανταζόμαστε.» - Βούδας
Προσέξτε τί σκέφτεστε, λοιπόν!