Ψυχοθεραπεία
Η πιο συχνές ερωτήσεις που μου κάνουν είναι, "ποιος είναι ο σκοπός της ψυχοθεραπείας;" και "νομίζετε ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία;" Η ψυχοθεραπεία περιβάλλεται από πολλές αρνητικές προκαταλήψεις, καθώς θεωρούνταν ότι αποτελεί θεραπεία για τους "τρελούς" ανθρώπους, τους προβληματικούς, για ανθρώπους που δεν μπορούν μόνοι τους να λύσουν τα προβλήματά τους.
Ο κόσμος πάντα επιβαρύνονταν με στερεότυπα, ταμπού και προκαταλήψεις, οι οποίες ευτυχώς έχουν ξεπεραστεί σε ένα βαθμό μέσω της ενημέρωσης για το αντικείμενο. Πιστεύω ότι οι αρνητικές προκαταλήψεις που περιβάλλουν την ψυχοθεραπεία προέρχονται από τη σύνδεσή της με τη θεραπεία της σχιζοφρένειας, και ακόμη και σήμερα υπάρχει το στίγμα για τη συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η πληροφόρηση που λαμβάνουν οι άνθρωποι δεν είναι επαρκής, προκειμένου να παρακινήσουν ή όχι τους ανθρώπους να κάνουν ψυχοθεραπεία. Αυτή η απόφαση μπορεί να ληφθεί από τον καθένα ξεχωριστά, καθώς η ψυχοθεραπεία ποτέ δεν είναι (και δεν μπορεί να γίνει) υποχρεωτική. Χρειάζεται να υπάρχει προσωπικό κίνητρο και αίτημα για την ψυχοθεραπεία.
Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως η διάγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, της κατάθλιψης, της διπολικής διαταραχής ή των ψυχοσωματικών διαταραχών είναι σοφό οι ασθενείς να κάνουν ψυχοθεραπεία επειδή πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι έχει πολλά οφέλη. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ψυχικές διαταραχές που δεν πληρούν τα κριτήρια μιας ψυχιατρικής διάγνωσης, αλλά οι άνθρωποι μπορούν να ωφεληθούν από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία.
Η ψυχοθεραπεία είναι μια παρέμβαση που βλέπει τη ζωή ενός ατόμου συνολικά, που περιλαμβάνει γνωσιακές και συναισθηματικές πτυχές, οικογενειακούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες, προσωπικές εμπειρίες ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής ενός ατόμου. Στα πρώιμα στάδια της ψυχανάλυσης αυτό αποκαλούνταν θεραπεία συζήτησης, από τους πρωτεργάτες Φρόυντ και Γιουνγκ. Σταδιακά πολλές άλλες θεωρίες και τεχνικές συμπεριλήφθηκαν στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.
Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της ψυχολογίας είναι αναμφίβολα το ασυνείδητο, όπως και τα αρχέτυπα της θεωρίας του Γιουνγκ. Χάρη στην ιδέα του ασυνείδητου, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι γνωρίζουμε τις συμπεριφορές, τις προτιμήσεις και τις προθέσεις μας μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο, αφού το συνειδητό μυαλό δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε πολλές από τις εμπειρίες μας και το υποσυνείδητο ή το ασυνείδητο επηρεάζει τις επιλογές και τις πράξεις μας. Αυτό συνήθως είναι έκπληξη για εμάς.
Επίγνωση των λόγων πίσω από τις πράξεις και των συναισθημάτων
Πόσες φορές γυρνάμε σπίτι, σκεφτόμαστε όλη την ημέρα μας και συνειδητοποιούμε ότι δεν ξέρουμε γιατί είμαστε θυμωμένοι, γιατί μας κακομεταχειρίστηκαν ή κακομεταχειριστήκαμε εμείς κάποιον; Μερικές φορές, μπορεί να έχουμε πονοκέφαλο μετά από μια συζήτηση που δεν οδηγεί πουθενά. Ωστόσο, αυτός ο πονοκέφαλος μπορεί να υποκινείται από την ασυνείδητη αντίληψη της παθητικά-επιθετικής συμπεριφοράς του ατόμου με το οποίο μιλάμε. Τυπικά, μπορούμε να κατανοήσουμε την κατάσταση αφού κάνουμε ένα βήμα πίσω και προβληματιστούμε για αυτό.
Σε κάποιες περιπτώσεις, οι πράξεις μας δεν ταιριάζουν με τις προθέσεις μας: μετανιώνουμε για πράγματα που είπαμε ή κάναμε, αλλά νιώθουμε ότι μας καθοδηγεί μια δύναμη που καθορίζει τις πράξεις μας εξαιτίας της ασυνείδητης αμέλειάς μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, νιώθουμε πολλά συναισθήματα που μας κυριαρχούν και παρεμβαίνουν στη συνειδητή μας βούληση.
Η ψυχοθεραπεία χρησιμοποιεί ψυχολογικές θεωρίες οι οποίες μας βοηθούν να κατανοήσουμε τους λόγους που μας οδηγούν στις πράξεις μας και να βελτιώσουμε συνειδητά τα κίνητρα και τις προθέσεις μας. Βελτιώνουμε την ικανότητά μας να επιλέγουμε. Όπως επίσης και την ικανότητά μας να αξιολογούμε καλύτερα τις συνέπειες των πράξεων μας.
Αυτογνωσία
Αυξάνοντας τη συνειδητότητά μας, γινόμαστε πιο υπεύθυνοι για το πεπρωμένο μας, καθώς έχουμε τον υγιή έλεγχο των συμπεριφορών μας, ενώ πριν λειτουργούσαμε στον "αυτόματο πιλότο" και δεν γνωρίζαμε πως να χρησιμοποιήσουμε όλες αυτές τις πληροφορίες.
Η ψυχοθεραπεία μα βοηθά να είμαστε συνειδητοποιημένοι και κατά συνέπεια να ελέγχουμε τις πράξεις μας και τη ζωή μας.
Όποτε οι συμπεριφορές μας εκπλήσσουν αρνητικά, ενεργοποιούνται πολύπλοκα ασυνείδητα συναισθήματα. Σύμφωνα με το Γιουνγκ, οι τραυματικές εμπειρίες, η απογοήτευση, η έλλειψη στοργής, μια σημαντική απώλεια, η ασέβεια, ο εξευτελισμός και παρόμοιες αρνητικές εμπειρίες δημιουργούν πολύπλοκα συναισθήματα. Αυτά γίνονται αυτόνομα, με αποτέλεσμα να μας κυριεύουν (συναισθηματική πειρατεία) και κάποιες φορές να μην μας αναγνωρίζουν οι άλλοι αλλά ούτε και εμείς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Συχνά αυτά τα πολύπλοκα συναισθήματα εκδηλώνονται με ψυχοσωματικά συμπτώματα, σε άλλες περιπτώσεις εκδηλώνονται με αναποφασιστικότητα, δυσκολία στη δέσμευση ή στη δημιουργία ικανοποιητικών σχέσεων, ή μέσων καταναγκασμών όλων των ειδών, όπως για το φαγητό, το σεξ, τα παιχνίδια, τα ψώνια ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι υπεύθυνα για ψυχοσωματικές διαταραχές και να οδηγήσουν στην κατάθλιψη, στις κρίσεις πανικού, στις αγχώδεις διαταραχές και πάει λέγοντας.
Εναλλακτικά, μπορεί να εκδηλωθούν με αδικαιολόγητη θλίψη, δυσαρέσκεια στη δουλειά, δυσκολία στις σχέσεις ή κοινωνική απομόνωση. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ένα από τα λιγότερο αναγνωρισμένα συναισθήματα: το συναίσθημα ότι η ζωή δεν έχει νόημα, πράγμα το οποίο συμβαίνει πιο συχνά από όσο μπορείτε να φανταστείτε, όχι μόνο στους ηλικιωμένους και στους ενήλικες αλλά επίσης στα παιδιά και στους εφήβους.
Σύμφωνα με το Γιουνγκ, το συναίσθημα ότι η ζωή δεν έχει νόημα είναι ένα σοβαρό σύμπτωμα, γιατί μια ζωή χωρίς νόημα είναι μια ζωή που δεν αξίζει να τη ζεις.
Πολλαπλοί λόγοι και οφέλη
Στη σημερινή εποχή υπάρχουν πολλοί επιτυχημένοι νέοι άνθρωποι που δεν νιώθουν ότι αξίζουν την επιτυχία, ότι δεν έχουν ικανότητες και ακόμη και όταν επιτυγχάνουν το στόχο τους αισθάνονται σαν να κλέβουν, απατεώνες της ζωής. Δεν είναι θλιβερό; Ορισμένοι νέοι ενήλικες είναι απολύτως χαμένοι, νιώθουν ότι δεν ταιριάζουν στη ζωή που ζουν, και κάνουν πολλές θυσίες για να προσαρμοστούν σε ένα κόσμο για τον οποίο έχουν αντικρουόμενα συναισθήματα. Μια ζωή στην οποία κάποιος προσπαθεί να προσαρμοστεί μπορεί να στερείται νοήματος, καθώς μοιάζει άδεια και ψεύτικη.
Η ψυχοθεραπεία είναι χρήσιμη για όλες αυτές τις περιπτώσεις, ακόμη και αν δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη αιτία, είναι η επιθυμία να προχωρήσει κάποιος, να ανακαλύψει αυτά που του λείπουν, να αντιμετωπίσει τη δυσαρέσκεια, την ανησυχία και την μελαγχολία.
Η ψυχοθεραπεία είναι επίσης χρήσιμη όταν αντιμετωπίζουμε συγκεκριμένα θέματα, όπως ο φόβος για παρουσιάσεις και δημόσιες ομιλίες, το να επιλέξουμε επάγγελμα, να αποφασίσουμε αν θα μετακομίσουμε σε άλλη πόλη ή χώρα, να αλλάξουμε καριέρα, να χωρίσουμε, να αποφασίσουμε αν θέλουμε παιδιά ή όχι. Κάθε απόφαση που δραστικά αλλάζει τη ζωή μας μπορεί να ληφθεί με την ανάλογη ψυχοθεραπευτική υποστήριξη.
Όλες οι αποφάσεις για τις οποίες δεν νιώθουμε έτοιμοι, οι αποφάσεις που μετανιώσαμε και θα θέλαμε να τις αλλάξουμε, μπορούν να συζητηθούν στην ψυχοθεραπεία.
Η ψυχοθεραπεία είναι ένας διάλογος με έναν ειδικευμένο ψυχοθεραπευτή και για αυτό το λόγο είναι διαφορετικό από το να μιλάτε με ένα φίλο ή ένα μέλος της οικογένειάς σας. Οι ψυχοθεραπευτές είναι οι καλύτεροι στην τέχνη της ακρόασης, για αυτό έχουν εκπαιδευτεί. Ο ψυχοθεραπευτής ακούει όσα δεν λέτε, παρατηρεί τις κινήσεις σας ή την απουσία τους. Οι ψυχοθεραπευτές εκπαιδεύονται για χρόνια, μελετούν και αναλύουν, και αυτό δίνει στον θεραπευόμενο την ευκαιρία να ακούσει τον εαυτό του με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση των ασυνείδητων συναισθημάτων που πριν επηρέαζαν τη ζωή του. Όταν μπορούμε να ελέγξουμε αυτά τα συναισθήματα, αυξάνουμε την ικανότητά μας να νιώθουμε καλά και να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις. Με άλλα λόγια, η σιωπή αυτών των συναισθημάτων μας βοηθά να γίνουμε λιγότερο επιρρεπείς στο ασυνείδητο.
Εκτός από αυτά, η ψυχοθεραπεία βοηθά τους ανθρώπους να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους, είτε πρόκειται για την καριέρα τους είτε για την προσωπική τους ζωή.
Η σημασία της ψυχοθεραπείας
Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τον πραγματικό σας εαυτό, να γιατρέψετε τις πληγές σας, να δυναμώσετε και να διεκδικήσετε τη ζωή που θέλετε!