Το ψυχικό τραύμα μιας αποβολής

Το ψυχικό τραύμα μιας αποβολής

Η τραγωδία μιας αποβολής είναι συνήθως ιδιωτική υπόθεση, μια κατάσταση που προκαλεί έντονο πένθος στη γυναίκα. Οι ψυχολογικές επιδράσεις μιας αποβολής ποικίλουν. Οι μελέτες δείχνουν ότι μερικές γυναίκες μπορεί να νιώθουν περισσότερη θλίψη από το αναμενόμενο (ακόμα και να πέσουν σε κατάθλιψη, ή να κουβαλάνε για πάντα θρήνο και ενοχές για την αποβολή). Αυτό μπορεί να συμβεί και μετά την γέννηση ενός υγιούς παιδιού, αν και το εύρος και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλλει. Επίσης, αυτό ισχύει και για τους άνδρες, καθώς νέες μελέτες δείχνουν ότι ο θρήνος τους για την αποβολή μπορεί να είναι έντονος.

Στις μέρες μας, η αποβολή είναι κάτι που συμβαίνει συχνά, αλλά η επίδρασή της είναι υποτιμημένη. Η αποβολή είναι μια τραυματική απώλεια, όχι μόνο της εγκυμοσύνης, αλλά και για τα όνειρα και τις ελπίδες που είχε μια γυναίκα για το μέλλον.

Μια γυναίκα που βιώνει μια αποβολή έχει πολλές πιθανότητες να εμφανίσει συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης τα επόμενα χρόνια. Ακόμη και μετά την απόκτηση ενός υγιούς παιδιού έχει πιθανότητες να εμφανίσει επιλόχειο κατάθλιψη. Ίσως οι μαμάδες να έχουν δυσκολίες στο να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του υγιούς παιδιού τους μετά από μια αποβολή. Ουσιαστικά, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το πένθος της μητέρας επηρεάζει την προσκόλληση με το παιδί.  Αυτό μπορεί όμως να έχει και ψυχολογικό αντίκτυπο στα παιδιά στο μέλλον.

Πρώιμη απώλεια

Μια ακόμη λανθασμένη αντίληψη για την αποβολή είναι ότι οι γυναίκες νιώθουν λιγότερο πένθος αν η απώλεια του μωρού συμβεί στα πρώιμα στάδια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, οι μελέτες δείχνουν ότι δεν υπάρχει διαφορά στο πένθος για τη μητέρα. Μια γυναίκα που έχει χάσει το παιδί της στις 11 εβδομάδες νιώθει την ίδια θλίψη με μια γυναίκα που χάνει το παιδί της στις 20 εβδομάδες.

Αν και η τεχνολογία γύρω από την αναπαραγωγή έχει κάνει τεράστια άλματα, όταν οι προσπάθειες εγκυμοσύνης αποτυγχάνουν το πένθος για τους γονείς είναι ακόμη πιο έντονο.

Για τις γυναίκες που βιώνουν μια αποβολή στα πρώιμα στάδια της εγκυμοσύνης, το πένθος τους είναι λιγότερο αποδεκτό. Πολλές φορές μια πρώιμη αποβολή ή ακόμη και μια αποτυχημένη προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης, δεν είναι κάτι γνωστό στους άλλους, με αποτέλεσμα η απώλεια να είναι αόρατη.

Για μερικές γυναίκες, το άγχος μετά από μια αποβολή προέρχεται από ένα φαινομενικά ανεξήγητο τραύμα. Οι γυναίκες κάνουν μια προσπάθεια να νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο.

Σπαταλούν τεράστια συναισθηματική ενέργεια για να εξηγήσουν γιατί αυτό συνέβη. Συχνά, κατηγορούν τον εαυτό τους, ακόμη και όταν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, ώστε να μπορούν να βγάλουν νόημα. Επίσης νιώθουν ενοχές και τύψεις, και κάνουν προσπάθεια  να καταλάβουν τι λάθος έκαναν. Αυτός είναι ένας μηχανισμός για την διαχείριση της απώλειας. Είναι ένα κομμάτι της διαδικασίας του πένθους.

Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολα για μια γυναίκα που έχει ανάμικτα συναισθήματα για την εγκυμοσύνη, με αποτέλεσμα να νιώθει ενοχές. Όμως, είναι σημαντικό κάθε γυναίκα να γνωρίζει ότι η αβεβαιότητα δεν προκαλεί την αποβολή.

Συνεχής ανησυχία

Η συνεχής ανησυχία είναι εξουθενωτική. Μπορεί να δημιουργεί αρνητικές σκέψεις και να επηρεάζει τον τρόπο συμπεριφοράς μιας γυναίκας. Μπορεί επίσης να κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη συγκέντρωση σε πράγματα που θα μπορούσαν να την κάνουν να νιώσει καλύτερα.

Για παράδειγμα, ίσως:

• να αναρωτιέται τι θα μπορούσε να έχει κάνει για να αποτρέψει την απώλεια
• αν μείνει ξανά έγκυος, να ψάξει στο διαδίκτυο συμβουλές για να αποφύγει την αποβολή
• ανησυχεί για την σύλληψη ή αν θα καταφέρει ποτέ να αποκτήσει παιδιά
• νιώθει ότι δεν έχει τόσο έλεγχο στη ζωή της όσο θα ήθελε
• νιώθει άγχος για την επίδραση της πανδημίας κορωνοϊού στην εγκυμοσύνη

Συναισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης

Η μοναξιά και η απομόνωση έχουν αρνητική επίδραση στην ψυχική υγεία. Η αποβολή μπορεί να κάνει μια γυναίκα να νιώθει μόνη για διαφορετικούς λόγους.

Νιώθει σωματικά απομονωμένη. Ίσως να μην θέλει να βγει έξω ή να συναντήσει τους φίλους ή την οικογένειά της επειδή είναι πολύ δύσκολο να βλέπει έγκυες γυναίκες ή παιδιά. Όμως αυτό σημαίνει ότι χάνει πολύτιμες πηγές υποστήριξης και στοργής. Στη διάρκεια της πανδημίας, αυτά τα συναισθήματα απομόνωσης μπορεί να είναι πιο έντονα αν και η τεχνολογία βοηθά.

Νιώθει ότι κανείς δεν την καταλαβαίνει. Μπορεί μια γυναίκα να έχει γύρω της πολλούς ανθρώπους αλλά να νιώθει ότι κανείς δεν καταλαβαίνει πως αισθάνεται ή να μην την φροντίζουν με τον τρόπο που θα ήθελε. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια γυναίκα να νιώθει ότι ο σύντροφός της δεν την καταλαβαίνει.

Άνδρες και αποβολή

Ένας ακόμη μύθος γύρω από την αποβολή είναι ότι δεν επηρεάζει τους άνδρες. Η λύπη και το πένθος των ανδρών συχνά υποβαθμίζεται από τους άλλους. Πολλοί άνδρες εκδηλώνουν το πένθος τους για την αποβολή με θυμό. Άλλοι βιώνουν κατάθλιψη μετά από μια αποβολή.

Οι άνδρες επίσης παλεύουν με την σωματική απώλεια των συντρόφων τους μετά από μια αποβολή. Μια αποβολή επηρεάζει άμεσα την σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού. Οι άνδρες σκέφτονται, "Πότε θα έχω ξανά πίσω τη γυναίκα μου; Μου λείπει" ενώ οι γυναίκες "Αν δεν κάνω ποτέ ξανά σεξ, θα πεθάνω χαρούμενη." Πολλοί άνδρες κάνουν προσπάθεια να φέρουν ξανά πίσω τη γυναίκα που αγάπησαν.

Καλό είναι τα ζευγάρια να διαχωρίζουν συνειδητά το σεξ που έχει σκοπό τη διασκέδαση και το σεξ που έχει σκοπό την αναπαραγωγή. Το πρώτο συμβάλλει στην οικειότητα στο ζευγάρι, ενώ το δεύτερο έχει ως σκοπό την εγκυμοσύνη. Τα ζευγάρια καλό είναι να έχουν στο μυαλό τους ότι οι ορμόνες της εγκυμοσύνης συνεχίζουν να προκαλούν συναισθηματική αναστάτωση. Πριν από την έμμηνο ρύση μετά την αποβολή, υπάρχει μια φυσική ροπή στη θλίψη. Αφού επανέλθει η ισορροπία στις ορμόνες, η θλίψη μπορεί να συνεχίσει να επιμένει.

Ο δρόμος προς την επούλωση

Κάθε γυναίκα βρίσκει το δικό της τρόπο για να αντιμετωπίσει την απώλεια και να επουλώσει την ψυχή της μετά από κάποιο θέμα ψυχικής υγείας. Θα βρει σταδιακά μια νέα κανονικότητα. Θα ανακαλύψει τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της και θα χτίσει τους δικούς μηχανισμούς.

Αυτή η διαδικασία μπορεί να μην είναι εύκολη για αυτό χρειάζεται να δείχνετε συμπόνια στον εαυτό σας, να μιλάτε σε ανθρώπους που εμπιστεύεστε. Αν δυσκολεύεστε να προχωρήσετε μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή. Τα συναισθήματα του πένθους, του θυμού, της δυσαρέσκειας και της θλίψης είναι φυσιολογικά.