Απών μπαμπάς

Απών μπαμπάς

Ως ενήλικες, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα συναισθήματα της παιδικής μας ηλικίας. Αυτά τα συναισθήματα προκύπτουν από τις ανικανοποίητες ανάγκες μας στη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας από έναν απών μπαμπά. Νιώθετε συναισθηματικά ένα κενό; Πάντα δίνετε στους άλλους το χρόνο σας, και δεν παίρνετε τίποτα πίσω; Νιώθετε παρεξηγημένοι; Ένα παιδί που είναι συναισθηματικά παραμελημένο, δεν παίρνει υποστήριξη και αγάπη από τους γονείς του, νιώθει μοναξιά ως ενήλικας. Όση αγάπη και αν πάρει από τους άλλους δεν είναι ποτέ αρκετή. Η θεωρία της προσκόλλησης προτείνει ότι οι σχέσεις της πρώιμης παιδικής ηλικίας και η ασφάλεια, ή η έλλειψή της, επηρεάζουν τις σχέσεις στο μέλλον.

Όταν ένα παιδί μεγαλώνει χωρίς τον πατέρα του αυτό είναι μια απώλεια, μια απώλεια για όσα μπορούσε να έχει. Όταν ένα παιδί μεγαλώνει χωρίς τον πατέρα του αυτό είναι μια από τις πιο επώδυνες και τραυματικές εμπειρίες, καθώς μπορεί να έχει θέματα με την αυτοεκτίμηση, να νιώθει ότι δεν αξίζει, να έχει θέματα ταυτότητας.

Ωστόσο, το τραύμα ξεκινά αν ένας μπαμπάς φύγει και το παιδί νιώθει όχι μόνο την βαθιά αίσθηση της απώλειας, αλλά και την αίσθηση της εγκατάλειψης. Ένα άτομο που δεν έχει ένα υγιές πρότυπο σχέσης συχνά προσπαθεί να καλύψει αυτό το κενό με πολλούς τρόπους. Αυτό συχνά οδηγεί το παιδί να κατηγορεί τον εαυτό του αν ο μπαμπάς ζητήσει διαζύγιο, να νιώθει πικρία, άγχος, συναισθηματικό πόνο, φόβο, προδομένο, ανεπιθύμητο.

Το μικρό παιδί μέσα στον ενήλικα λαχταρά να το αγαπήσουν και να συνδεθεί με τους άλλους. Ο ενήλικας μπορεί να δυσκολεύεται να αποδεχτεί την στοργή του συντρόφου του.

Τι είναι ο απών μπαμπάς;

Όταν ο πατέρας είναι σωματικά απών, συναισθηματικά απόμακρος ή κακοποιητικός, αρνητικός ή επικριτικός χαρακτήρας, αυτό έχει μακροχρόνιες επιδράσεις στη ζωή ενός ατόμου. Οι γονείς είναι οι πρώτοι άνθρωποι που τα παιδιά μαθαίνουν να αγαπούν, έτσι όταν δεν είναι υποστηρικτικοί, αυτό περνάει αρνητικά μηνύματα.

Φανταστείτε μια τρύπα στην ψυχή, που έχει το σχήμα του πατέρα μας. Πώς αυτό επηρεάζει το πως νιώθουμε για τον εαυτό μας; Πώς αυτό μπορεί να επηρεάζει την ικανότητα δημιουργίας καλών σχέσεων; Πώς αυτό επηρεάζει την αξία του εαυτού; Πολλά από τα θέματα που απασχολούν τους ενήλικες έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται, " Είμαι παχύσαρκος επειδή δεν πήρα την αγάπη που χρειαζόμουν όσο μεγάλωνα." Αντιθέτως σκέφτονται ότι έχουν κάποιο διατροφικό θέμα. Αλλά στην ουσία έχουν ένα κενό στην ψυχή τους που προσπαθούν να καλύψουν.

Απουσία του πατέρα

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι συχνά αναφερόμαστε στο τραύμα της μητέρας. Η βλάβη που μπορεί να προκαλεί η συναισθηματική ή σωματική απουσία της μητέρας είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, και ο απών μπαμπάς έχει σημαντική επίδραση στην ψυχολογία ενός ατόμου.

Αν και αυτό το τραύμα είναι πραγματικό, υπάρχει η δυνατότητα επούλωσης. Το πρώτο βήμα είναι να κατανοήσετε την πιθανή βλάβη που μπορεί να σας έχει προκαλέσει ο μπαμπάς σας.

Πολλοί ενήλικες έχουν τραυματικές εμπειρίες από την απουσία του μπαμπά τους στη ζωή τους. Ξεκινούν ψυχοθεραπεία επειδή πιστεύουν ότι αν επουλώσουν το παρελθόν , τότε θα έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις στο μέλλον.

Ο φόβος και το άγχος μπορεί να προκύπτουν από το τραύμα που δημιουργεί ο απών μπαμπάς. Φυσικά, αυτό το τραύμα μπορεί να επηρεάζει αρκετές γενιές. Επίσης, μπορεί να επηρεάζει οτιδήποτε στη ζωή ενός ανθρώπου, ειδικά τις σχέσεις του. Για να σπάσει αυτός ο κύκλος είναι ανάγκη το άτομο να αναγνωρίσει τα γεγονότα που ανήκουν στο παρόν, και όσα ανήκουν στο παρελθόν.

Όταν κάποιος τολμά να ξεκινήσει το θεραπευτικό ταξίδι, δίνει την ευκαιρία στον εαυτό του να κάνει ειρήνη με το παρελθόν του. Έτσι, μπορεί να εμβαθύνει στις τωρινές σχέσεις. Και να δημιουργήσει μια πραγματική σχέση αγάπης με τους συντρόφους του. Όσα τον έχουν  πληγώσει στο παρελθόν του δίνουν την ευκαιρία να εξελιχθεί και να ωριμάσει.

Συνήθως το τραύμα από την απουσία του πατέρα είναι η ψυχολογική και σωματική δυσλειτουργία που συμβαίνει στους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει με έναν πατέρα που ήταν συναισθηματικά ή σωματικά απών.

Τι χρειάζεται ένα παιδί από τον πατέρα του;

Αυτό που χρειάζεται ένα παιδί από τον πατέρα του είναι η παρουσία του. Η ανιδιοτελής αγάπη του. Η βαθιά και ουσιαστική φροντίδα. Καθώς πολλές φορές προβάλλουμε τις ελπίδες και τα όνειρά μας στους συντρόφους μας, το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά μας. Δεν βλέπουμε τα παιδιά μας όπως είναι, τα βλέπουμε όπως θα θέλαμε να είναι. Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι η αποδοχή για αυτό που είναι και η παρουσία των γονέων.

Πώς θα γνωρίζω ότι η απουσία του πατέρα μου έχει δημιουργήσει κάποιο τραύμα;

Μπορεί να έχετε κάποιο τραύμα από τον απών μπαμπά σας αν συμβαίνουν τα εξής:

• Ο πατέρας σας ήταν συχνά απών.
• Ήταν συναισθηματικά απών ή κακοποιητικός.
• Ήταν επικριτικός και συνεχώς υποτιμούσε τις συμπεριφορές και τις επιλογές σας.
• Σας στερούσε την τροφή, την αγάπη ως μορφή τιμωρίας.
• Σας κακοποιούσε σωματικά.

Αν ένα παιδί μεγαλώνει με έναν απών πατέρα αλλά είναι πολύ κοντά με τον παππού του, το θείο του, ή ένα άλλο μέλος της οικογένειας , μπορεί να κουβαλά την ίδια πληγή;

Σίγουρα βοηθά η παρουσία άλλων ανθρώπων, αλλά αυτό δεν διορθώνει το τραύμα που προκαλεί η απουσία του μπαμπά. Δεν μπορεί ένα παιδί να αποφύγει το γεγονός ότι πάντα θα αναρωτιέται γιατί δεν είχε κοντά τον πατέρα του. Πάντα βοηθά η υποστήριξη των άλλων, αλλά το κενό του πατέρα δεν λύνεται με αυτό τον τρόπο.

Η απουσία του πατέρα επηρεάζει διαφορετικά τις γυναίκες και τους άνδρες;

Γενικά, οι γυναίκες τείνουν να νιώθουν περισσότερο φόβο, πόνο, κατάθλιψη στις τωρινές σχέσεις τους, λόγω του παρελθόντος. Ενώ οι άνδρες κρύβουν πολύ θυμό μέσα τους. Στους άνδρες, ο θυμός είναι μια αντίδραση για τον πόνο και το φόβο που νιώθουν. Και το αντίθετο είναι αλήθεια για τις γυναίκες. Μερικές φορές ο φόβος καλύπτει το θυμό τον οποίο δεν έχουν αντιμετωπίσει.

Η πρώτη σχέση που έχει μια γυναίκα με έναν άνδρα είναι συνήθως αυτή με το μπαμπά της. Αυτή η σχέση είναι ένα πρότυπο που ακολουθεί. Πολλές φορές ακούμε ότι οι κόρες προσελκύουν ή παντρεύονται άντρες που μοιάζουν με τους μπαμπάδες τους. Αν και αυτός δεν είναι πάντα ο κανόνας, είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την επιλογή συντρόφου από τις κόρες. Η σχέση με τον πατέρα ή η έλλειψη αυτής της σχέσης, διδάσκει στις νέες γυναίκες πως πρέπει ένας άνδρας να συμπεριφέρεται σε μια γυναίκα και αυτό χρησιμεύει ως πρότυπο για την υπόλοιπη ζωή. Γενικά, οι μελλοντικές σχέσεις καθορίζονται από την πρώτη εμπειρία ενός παιδιού με το μπαμπά του.

Το τραύμα της απουσίας του πατέρα περνά από γενιά σε γενιά;

Όταν κάποιος ξεκινά να επεξεργάζεται το ψυχολογικό τραύμα του, σχεδόν πάντα ανακαλύπτει ότι υπάρχουν θέματα που περνούν από γενιά σε γενιά. Όταν είμαστε σε μια σχέση και ξέρουμε ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό, απλά κάνουμε προσπάθειες για να διορθώσουμε τον εαυτό μας ή το σύντροφό μας. Αλλά μετά αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Το θέμα δεν είναι αυτός ή αυτή, είναι το παρελθόν. Και ξαφνικά κάνουμε όλες τις συνδέσεις που δεν ξέραμε καν ότι υπήρχαν. Αυτό είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με τα θέματα που περνούν από γενιά σε γενιά.

Συχνά, ασυνείδητα φοβόμαστε ότι θα περάσουμε τα ψυχικά τραύματά μας στα παιδιά μας. Όταν κάποιος αρχίζει να κατανοεί το παρελθόν του, τότε ασυνείδητα ο φόβος αυτός υποχωρεί. Από τη στιγμή που θα αναγνωρίσει την κατάσταση, συνειδητοποιεί ότι μπορεί να τη διορθώσει. Μπορεί να επουλώσει το παρελθόν. Μπορεί να δουλέψει τα θέματά του στις τωρινές του σχέσεις. Έχει την ευκαιρία να επουλωθεί, και να μεγαλώσει με αγάπη τα παιδιά του που έχουν τους γονείς παρόντες στη ζωή τους.

Πώς επηρεάζει ένα παιδί η απουσία του πατέρα;

Οι επιδράσεις ενός συναισθηματικά απόντα πατέρα μπορεί να επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση ενός ατόμου, τις σχέσεις και ακόμη και το κίνητρο στη ζωή.

Χαμηλή αυτοεκτίμηση

Η απουσία του πατέρα μπορεί να προκαλεί συναισθήματα  μη ικανοποίησης των προσδοκιών, ότι κάποιος δεν αξίζει την αγάπη. Τα παιδιά δεν μπορούν να κατανοήσουν αν οι γονείς τους έχουν προβλήματα, έτσι έχουν την τάση να πιστεύουν ότι οι συμπεριφορές των γονιών τους είναι δικό τους λάθος. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να οδηγεί ένα άτομο:

• Να μην πιέζει τον εαυτό του για την απόδοση στο σχολείο ή στη δουλειά
• Να μην μπορεί να ανοιχτεί και να συνδεθεί με τους άλλους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να δημιουργήσει ουσιαστικές, μακροχρόνιες σχέσεις και φιλίες
• Να είναι επιρρεπές στη χρήση ουσιών

Θυμός, κατάθλιψη και άγχος

Η απουσία του πατέρα μπορεί να κάνει ένα παιδί να νιώθει ανήσυχο ή νευρικό στη σχέση με τον πατέρα του. Ένας γονέας υποτίθεται ότι προσφέρει ανιδιοτελή αγάπη , και όταν ένα παιδί βλέπει ότι οι άλλοι τα έχουν αυτά, είναι δύσκολο να κατανοήσει γιατί αυτό δεν τα έχει. Συχνά, το άγχος ή η κατάθλιψη μετατρέπεται σε θυμό. Τα άτομα μπορεί να νιώθουν ότι τους έχουν κλέψει την ευτυχισμένη, φυσιολογική παιδική ηλικία. Επίσης, νιώθουν βαθιά πληγωμένα από τη στάση του πατέρα τους ή την απουσία του.

Άκαμπτα όρια

Αν ένας πατέρας έχει χάσει σημαντικά γεγονότα στη ζωή του παιδιού του, τότε μπορεί το παιδί να έχει υπερβολικά άκαμπτα όρια στην ενήλικη ζωή. Μπορεί να θέλει όλα να είναι οργανωμένα και προγραμματισμένα, και να μην συγχωρεί τους ανθρώπους όταν αργοπορούν, ή ακυρώνουν μια συνάντηση. Αυτή είναι μια προσπάθεια να ανακτήσουν την αίσθηση του ελέγχου επειδή μεγάλωσαν με έναν απών μπαμπά.

Έλλειψη ορίων

Μια άλλη επίδραση είναι τα πολύ χαλαρά όρια. Αν ένας πατέρας είναι υπερβολικά επικριτικός και δεν νιώθει χαρούμενος με τίποτα, τότε μπορεί το παιδί να θέλει να ευχαριστεί συνεχώς τους άλλους. Μπορεί να θέλει απεγνωσμένα την αποδοχή και την επιβεβαίωση, έτσι να μην μπορεί να πει όχι.

Κακές επιλογές συντρόφων

Οι γονείς είναι το πρώτο παράδειγμα σχέσης για τα παιδιά. Οι περισσότεροι άνθρωποι ασυνείδητα αποζητούν να αντιγράψουν την δυναμική της σχέσης των γονιών τους στις δικές τους σχέσεις στην ενήλικη ζωή. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, η σχέση με τον μπαμπά τους μπορεί να οδηγεί στην αναζήτηση συντρόφων που επαναλαμβάνουν τις αρνητικές συμπεριφορές του πατέρα . Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ένας σύντροφος είναι απών ή επικριτικός. Αναζητούν τέτοιους συντρόφους επειδή νιώθουν οικεία. Ωστόσο, όταν κάποιος επιλέγει ένα σύντροφο που μοιάζει στον πατέρα του αυτό που καταφέρνει είναι να επαναλαμβάνει το τραύμα από την παιδική του ηλικία.

Διαιώνιση της κακοποίησης

Δυστυχώς, τα θύματα κακοποίησης μπορεί κάποιες φορές να συνεχίζουν τον κύκλο της κακοποίησης όταν γίνονται οι ίδιοι γονείς. Αν κάποιος δεν έχει ένα καλό παράδειγμα γονεϊκότητας, τότε είναι δύσκολο να είναι καλός γονιός. Μπορεί να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη με τον πατέρα του. Φυσικά, αν κάποιος νιώθει έντονο πόνο, θέλει να προστατεύσει το παιδί του από αυτές τις τραυματικές εμπειρίες. Αυτό σημαίνει ότι το τραύμα του πατέρα είναι σημαντικό όχι μόνο για το άτομο, αλλά για το σύντροφό του και τα παιδιά του.

Τι μπορεί να συμβεί αν δεν επουλώσετε το τραύμα της απουσίας του πατέρα;

Υπάρχουν δύο κατηγορίες συναισθημάτων. Τα συναισθήματα απόστασης και θυμού, τα οποία σας απομακρύνουν από το σύντροφό μας. Ή γίνεστε ανασφαλείς και προσκολλημένοι. Θέλετε συνεχώς την επιβεβαίωση από το σύντροφό σας, αλλά αυτό το άτομο δεν μπορεί ποτέ να σας δώσει αρκετά. Όλα βασίζονται στην ανασφάλεια. Η ανασφαλής προσκόλληση του παρελθόντος είναι αυτή που οδηγεί στα περισσότερα προβλήματα στις σχέσεις των ενηλίκων. Σχεδόν όλες οι συγκρούσεις, οι παρεξηγήσεις προέρχονται από τα ανεπίλυτα θέματα του παρελθόντος. Από τη στιγμή που θα το αναγνωρίσετε αυτό και θα αρχίσετε να μην κατηγορείτε τον εαυτό σας ή το σύντροφό σας, τότε ξεκινά η επούλωση.

Πώς το τραύμα από την απουσία του μπαμπά εκδηλώνεται στην ενήλικη ζωή;

Στην ενήλικη ζωή οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις. Νιώθουν προσκολλημένοι, ανασφαλείς και φοβούνται ότι θα χάσουν το σύντροφό τους. Είναι πολύ απαιτητικοί αν δεν πάρουν την αγάπη που έχουν ανάγκη ή αξίζουν. Και έτσι απομακρύνονται από τους συντρόφους τους.

Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να έχει παντρευτεί τρεις φορές. Να είναι σε μια καλή σχέση και να θέλει τα πράγματα να πάνε καλά, και έτσι να ξεκινά να κοιτά το παρελθόν. Αλλά αυτό που άναψε την επιθυμία της εξερεύνησης ήταν η απογοήτευση από τους δύο προηγούμενους γάμους. Μπορεί να πιστεύει ότι επέλεξε λάθος άτομα. Μπορεί να πίστευε ότι υπάρχουν μόνο δύο στάδια στην αγάπη και στο γάμο: το στάδιο του έρωτα και το στάδιο της κοινής ζωής και της ευτυχίας.

Όταν όμως ξεκίνησαν οι συγκρούσεις και οι διαφωνίες, ο πόνος και το στρες, ξεκίνησε να σκέφτεται ότι έχει επιλέξει το λάθος άτομο. Την τρίτη φορά είχε την ιδέα πως όλα αυτά μπορεί να έχουν να κάνουν με το παρελθόν. Ίσως αν επούλωνε το παρελθόν, να μπορούσε να επουλώσει και τις τωρινές σχέσεις. Και έτσι ξεκίνησε να κάνει ψυχοθεραπεία για να επεξεργαστεί όσα νιώθει.

Όταν ένας άνθρωπος επουλώνει τα τραύματά του, ποιο είναι το κλειδί για να λειτουργήσουν οι σχέσεις του;

Ο καλύτερος τρόπος για να εξηγήσει την κατάσταση είναι να κατανοήσει την απογοήτευση. Στην αρχή μιας σχέσης, το πάθος και ο έρωτας είναι έντονος και όλα μοιάζουν όμορφα. Και μετά, αρχίζουν τα πράγματα να μην είναι τόσο τέλεια. Σταδιακά, οι σύντροφοι αρχίζουν να κατανοούν πως όταν ερωτεύονται, προβάλλουν τις ελπίδες και τα όνειρά τους ο ένας στον άλλο. Πολλά από όσα  βλέπουμε στο άλλο πρόσωπο δεν είναι το άλλο άτομο. Πολλές από αυτές τις προβολές είναι αυτά που επιθυμούσαμε και δεν πήραμε ως παιδιά. Κομμάτι της επούλωσης είναι να βρούμε τον πραγματικό μας εαυτό και να είμαστε ειλικρινείς με την ιστορία μας. Να μπορούμε να πούμε, "Ίσως πολλές από τις δυσκολίες που έχουμε να μην αφορούν την σύντροφό μου. Ίσως να οφείλονται στις μη ρεαλιστικές προσδοκίες που προβάλλω πάνω της, και έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν."

Όταν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, τότε μπορούμε να βιώσουμε την πραγματική αγάπη. Γιατί τότε κατανοούμε ότι κανείς δεν είναι τέλειος.

Σίγουρα, κάποιες φορές ψάχνουμε την αγάπη σε λάθος μέρη. Αλλά όταν αρχίσουμε να ψάχνουμε την αγάπη στα σωστά μέρη, τότε όλα είναι καλύτερα. Υπάρχει ασφάλεια και ηρεμία, χιούμορ και πολλή χαρά.

Τι μπορώ να κάνω για να επουλωθώ;

Το πρώτο βήμα είναι να γνωρίζετε ότι υπάρχει λύση. Να γνωρίζετε ότι υπάρχει ελπίδα. Το δεύτερο βήμα είναι η δέσμευση. Χρειάζεται κουράγιο να το αναγνωρίσετε αυτό, επειδή υπάρχει τρόπος να επουλωθείτε, και είναι ανάγκη να δεσμευτείτε σε αυτό. Το τρίτο βήμα είναι η υποστήριξη. Βοηθά να έχετε κοντά σας έναν άνθρωπο που εμπιστεύεστε και θα μπορεί να σας καθοδηγεί. Το τέταρτο βήμα είναι να κατανοήσετε όσα είναι σημαντικά για εσάς. Πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τις σχέσεις. Όταν αναγνωρίσετε ότι δεν θέλετε να τα παρατήσετε τότε μπορείτε να αποφασίσετε τι είναι σημαντικό για εσάς. Επειδή αυτό είναι το ταξίδι.

Μπορείτε να σκεφτείτε τα εξής:

• Πώς θα γνωρίζω αν οι πληγές από έναν απών πατέρα με έχουν επηρεάσει;
• Ποια είναι τα πράγματα που φοβάμαι στη ζωή μου;
• Ποια είναι τα πράγματα που με ανησυχούν το βράδυ όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ;

Η επεξεργασία όλων των συναισθημάτων και των θεμάτων της παιδικής σας ηλικίας θα σας δώσει μια ξεκάθαρη εικόνα για τις συμπεριφορές σας ως ενήλικα.

Αρχικά είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε και να αποδεχτείτε ότι έχετε κάποιο τραύμα. Στη συνέχεια, είναι σημαντικό να ζητήσετε την βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή. Ο ψυχοθεραπευτής θα σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα από την οπτική του πατέρα σας. Δεν αξίζουν όλοι οι μπαμπάδες την συγχώρεση, αλλά κάποιοι μπορεί και να την αξίζουν. Επιπλέον, στην ψυχοθεραπεία θα προετοιμαστείτε για να αντιμετωπίσετε τον πατέρα σας , ώστε να του εξηγήσετε τον αντίκτυπο που είχαν οι πράξεις του στη ζωή σας. Από εκεί και πέρα θα αναθεωρήσετε κάποιες πεποιθήσεις και συμπεριφορές που υιοθετήσατε εξαιτίας του πατέρα σας. Μόνο έτσι μπορείτε να κάνετε μια συνειδητή προσπάθεια να βελτιώσετε τον εαυτό σας.