Κληρονομικά και τσακωμοί στην οικογένεια

Κληρονομικά και τσακωμοί στην οικογένεια

Ανεξάρτητα με την ηλικία μας, οι συγγενείς και τα αδέρφια μας, μας γνωρίζουν καλύτερα από όλους. Κάποια αδέλφια μπορεί να ξεπερνούν εύκολα τις διαφωνίες και τις συγκρούσεις τους ή να έχουν θετικά συναισθήματα ο ένας για τον άλλο και τελικά να αναπτύσσουν μια στενή σχέση γεμάτη αγάπη ως ενήλικες. Για άλλους, ο δεσμός παραμένει ή μπορεί να γίνει πιο απόμακρος ή πιο στενός.

Δεν είναι ασυνήθιστο κάποιος να μην έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τα αδέρφια του. Τα κληρονομικά και οι τσακωμοί στην οικογένεια είναι από τις πιο συχνές αιτίες δυσαρέσκειας ανάμεσα στα αδέλφια. Στην ψυχοθεραπεία πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να λύσουν τα θέματα που αντιμετωπίζουν στις σχέσεις με τα αδέρφια τους.

 1. "Δεν συμπαθώ τη σύντροφο του αδελφού μου."

Αν και δεν είναι απαραίτητο να αγαπήσετε τη σύντροφο του αδελφού σας, τουλάχιστον ελπίζετε να μπορείτε να τον ανεχτείτε. Και αν πραγματικά δεν τον συμπαθείτε ή ανησυχείτε ότι αυτή η σχέση είναι τοξική, αυτό προκαλεί πολλή ανησυχία και αρνητικά συναισθήματα. Η ένταση μπορεί να επηρεάζει όχι μόνο τη σύνδεση με τον αδελφό σας, αλλά γενικά την δυναμική της οικογένειας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που συζητούν για αυτή την ανησυχία στην ψυχοθεραπεία κουβαλούν μέσα τους ανάμικτα συναισθήματα. Φοβούνται ότι θα καταστραφεί η σχέση με τα αδέλφια τους, νιώθουν δυσαρέσκεια όταν πρόκειται να βρεθούν με τη νέα σύντροφο και θυμό αν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας δεν νιώθει ακριβώς τα ίδια συναισθήματα.

2. "Δεν μιλάμε πια."

Οι αδελφικές αντιπαλότητες ή άλλα άλυτα ζητήματα από την παιδική ηλικία μπορεί να εισχωρούν στη σχέση με τα αδέλφια στην ενήλικη ζωή, και να προκαλούν  διχασμό.

Τα ζητήματα από το παρελθόν φαίνεται να εμποδίζουν τις σχέσεις των αδελφών περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Mε τους φίλους μπορείτε να κάνετε ξεκαθαρίσματα στις σχέσεις σας. Ωστόσο,  αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνει με τα αδέλφια.

Αυτό το χάσμα μπορεί να το αγνοείτε μέχρι να έρθει στην επιφάνεια στις οικογενειακές συγκεντρώσεις, στις γιορτές ή στα θέματα που αφορούν τους ηλικιωμένους γονείς.

3. "Είμαστε κολλημένοι στους ρόλους που είχαμε στην παιδική μας ηλικία."

Ακόμη και στην ενήλικη ζωή, τα αδέρφια συχνά συνεχίζουν συνειδητά ή ασυνείδητα να ενισχύουν τους "ρόλους" που τους είχαν ανατεθεί. Για παράδειγμα, "το μωρό", "το αφεντικό", "το μαύρο πρόβατο".

Όταν κάποιος συνεχίζει να μένει σε αυτά τα καλούπια όσο μεγαλώνει αυτό μπορεί να τον βλάπτει και να εμποδίζει την προσωπική του εξέλιξη.

Συχνά, στην ψυχοθεραπεία οι θεραπευόμενοι συζητούν με ποιους τρόπους αυτοί οι ρόλοι έχουν διαμορφώσει την προσωπικότητά τους. Τον εαυτό τους και την άποψη για τον κόσμο με τρόπο που ίσως να μην λειτουργεί για αυτούς. Στη συνέχεια, αναγνωρίζουν τις ξεπερασμένες πτυχές του ρόλου που τους ανατέθηκε.

4. "Διαφωνούμε για την φροντίδα των ηλικιωμένων γονιών μας."

Ως ενήλικες, τα αδέλφια συχνά αναγκάζονται να λάβουν δύσκολες και βαρυσήμαντες αποφάσεις για λογαριασμό των γονιών τους που αφορούν την ιατρική φροντίδα, τις συνθήκες διαβίωσης και την οικονομική διαχείριση. Αυτές οι καταστάσεις είναι ιδιαίτερα πιεστικές, καθώς οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίσουν την δυναμική γονέα-παιδιού που μεταβάλλεται, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να διαχειριστούν την δυναμική με τα αδέλφια τους.

Τα οικονομικά ζητήματα προκαλούν πολλές φορές έντονες συγκρούσεις. Οι καυγάδες μπορεί να αφορούν την κληρονομιά ή άλλα περιουσιακά στοιχεία μετά το θάνατο των γονιών. Αλλά τα οικονομικά μπορούν επίσης να γεννήσουν εχθρότητα όσο οι γονείς εξακολουθούν να ζουν.

Μερικά παιδιά εκμεταλλεύονται οικονομικά την αγάπη των γονιών τους ενώ είναι ακόμη στη ζωή. Για τα αδέλφια, αυτό μπορεί να είναι πηγή δυσαρέσκειας, θυμού ακόμη και να δημιουργεί νομικά προβλήματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα αδέλφια καταλήγουν να κάνουν μηνύσεις μεταξύ τους. Για παράδειγμα, μια γυναίκα έκανε μήνυση στον αδελφό της για να πάρει πίσω τα χρήματα της μητέρας της που τα χρειάζονταν για την νοσηλευτική της φροντίδα, τα οποία πήρε κρυφά ο αδελφός της.

5. "Ακόμη μαλώνουμε όπως όταν ήμασταν παιδιά."

Όσο μεγαλώνουμε ελπίζουμε ότι θα λύνουμε τις διαφωνίες με τα αδέλφια μας με πιο υγιείς τρόπους, από ότι στην παιδική ηλικία. Αλλά αν ως παιδιά δεν έχουμε μάθει να λύνουμε τις διαφωνίες μας με υγιείς τρόπους, μπορεί να είναι δύσκολο να το κάνουμε στην ενήλικη ζωή. Όταν ξεσπά η καταιγίδα μπορεί να καταφεύγουμε στα παλιά μοτίβα συμπεριφοράς.

Κατά γενική ομολογία δεν είναι λίγοι οι ενήλικες που δεν ξέρουν πως να διαφωνούν με υγιείς τρόπους. Δεν δείχνουν σεβασμό στα αδέλφια τους, επειδή στο σπίτι τους δεν υπήρχε αυτό το υγιές πρότυπο. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι χρειάζονται υποστήριξη ώστε να θέσουν όρια στα αδέλφια τους. Αυτό συμβαίνει επειδή στο σπίτι τους τα πράγματα ήταν εκρηκτικά, προβληματικά και επώδυνα.

6. " Ο ενήλικος αδερφός ή η αδερφή μου εξακολουθούν να γκρινιάζουν στους γονείς μας."

Σίγουρα, υπάρχουν καταστάσεις που προκύπτουν στις οποίες κάθε ενήλικο παιδί χρειάζεται την συναισθηματική ή την οικονομική υποστήριξη από τους γονείς του. Αν υπάρχουν θέματα υγείας, ψυχικής ή σωματικής, αναπηρίες, ανεργία ή άλλες δύσκολες καταστάσεις. Παρά τα σοβαρά αυτά σενάρια, ένας ενήλικος αδελφός/ή μπορεί να φορτώνει με προβλήματα τους ηλικιωμένους γονείς του.

Μπορεί για παράδειγμα ένα παιδί να μετακομίζει πίσω στο σπίτι των γονιών του μετά το διαζύγιο. Ωστόσο, να μην έχει δουλέψει για αρκετά χρόνια. Οι γονείς μπορεί να είναι στην ηλικία των 80 ετών και να αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα υγείας , να αναβάλλουν συνεχώς τη δική τους φροντίδα , γιατί θέλουν ο γιος τους να ζει καλά, να βρει μια δουλειά και να μετακομίσει. Και αυτό φυσικά δεν είναι υγιές και δημιουργεί μια προβληματική δυναμική στην οικογένεια.

Πώς μπορεί να διατηρηθεί μια υγιής σχέση ανάμεσα στα αδέλφια; 

Είναι πολύ μεγάλο φορτίο κάποιος να περιμένει να διατηρήσει την ίδια σχέση με τα αδέλφια του, όπως στην παιδική ηλικία.

Είναι ευσεβής πόθος όλων, τα αδέλφια να διατηρούν τη σχέση που είχαν στην παιδική τους ηλικία. Ωστόσο, είναι  αφελές κάποιος να υποθέτει πως αν απομακρυνθεί από τα αδέλφια του αυτό είναι κάτι κακό.

Είναι ψευδαίσθηση να περιμένουμε να έχουμε την ίδια σχέση με τα αδέλφια μας όταν μεγαλώνουμε. Όλοι μας είμαστε άνθρωποι. Αλλάζουμε, ωριμάζουμε, εξελισσόμαστε και θέλουμε διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας.