Το κλάμα ενός μωρού ΔΕΝ είναι χειριστικό

Το κλάμα ενός μωρού ΔΕΝ είναι χειριστικό

Πόσες φορές έχετε βρεθεί σε πάρκα ή παιδικές χαρές και ακούτε τα μωρά να κλαίνε; Τα μωρά επικοινωνούν με το κλάμα, και σε καμία περίπτωση το κλάμα ενός μωρού δεν είναι χειριστικό.

Η σχέση ανάμεσα στους γονείς και στο παιδί είναι αποκλειστική ευθύνη του γονέα. Από τη στιγμή που ένα παιδί έρχεται στον κόσμο, προσπαθεί να επικοινωνήσει. Το κλάμα, οι ήχοι, η επαφή με τα μάτια, όλα αυτά είναι ενστικτώδεις αντιδράσεις που χρησιμοποιούν τα μωρά για να επικοινωνήσουν. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Είναι ευθύνη των γονιών να δημιουργήσουν μια σύνδεση, να αντιληφθούν τη σημαίνει το κλάμα και να ανταποκριθούν, ώστε να χτίσουν την επικοινωνία με το παιδί και τον πρωταρχικό δεσμό που είναι ζωτικής σημασίας. Η επικοινωνία δεν είναι κάτι που απλά συμβαίνει.

Δεν είναι κάτι που ξεκινά όταν ένα παιδί αρχίζει να μιλά αργότερα, και δεν είναι προϊόν της προοδευτικής ωριμότητας των παιδιών. Η επικοινωνία και η συναισθηματική σύνδεση του παιδιού είναι μια διαδικασία, το αποτέλεσμα της σκόπιμης ανταπόκρισης των ώριμων γονιών.

Είναι το κλάμα των μωρών χειριστικό;

Δυστυχώς στο χώρο της ψυχολογίας ακούγονται και πολλές ανοησίες, πολλές φορές από ανθρώπους που υποτίθεται πως θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα. Μια από αυτές είναι ότι το κλάμα ενός μωρού είναι χειριστικό, με αποτέλεσμα οι γονείς να καθοδηγούνται στο να αγνοούν το κλάμα του μωρού. Βεβαίως και το παιδί αργότερα θα σταματήσει να κλαίει, γιατί αντιλαμβάνεται ότι δεν ανταποκρίνεται κάποιος στο μέσο αυτό. Όμως αυτό πλήτει τον τρόπο που θα συνδέεται το παιδί συναισθηματικά στο μέλλον με όλους γύρω του, και επηρεάζει και τον τρόπο προσκόλησης.

Το κλάμα συχνά χαρακτηρίζεται ως χειραγώγηση, και οι ενήλικες είναι σίγουρα ικανοί να το χρησιμοποιήσουν με αυτό τον τρόπο. Αλλά το να λέει κάποιος ότι ένα μωρό χρησιμοποιεί το κλάμα για χειραγώγηση αυτό σημαίνει ότι του αποδίδει ένα επίπεδο δεξιοτήτων και ελέγχου, πέρα από τις ικανότητές του, και αυτό είναι απολύτως λάθος. Η αντίληψη των γονιών για το κίνητρο πίσω από τη συμπεριφορά ενός παιδιού αφορά σε μεγάλο βαθμό την ανταπόκριση στις ανάγκες του παιδιού. Όταν οι γονείς δεν ανταποκρίνονται στο κλάμα του μωρού καταστρέφουν την επικοινωνία και τη σύνδεση μεταξύ τους.

Τα μωρά δεν μπορούν να χειραγωγήσουν κανέναν. Επικοινωνούν. Ακούνε. Αντιδρούν. Δεν χειραγωγούν τους γονείς.

Η σχέση που θα έχουν οι γονείς με το παιδί τους στο μέλλον καθορίζεται από την νηπιακή ηλικία. Τα θέματα πειθαρχίας που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι γονείς όταν τα παιδιά τους είναι εννέα χρονών ελαχιστοποιούνται ή εντείνονται, ανάλογα με την σχέση τους στη βρεφική ηλικία. Τα τάντρουμ των παιδιών στην προσχολική ηλικία μπορεί να μετριάζονται ή να εντείνονται στην σχολική ηλικία, ανάλογα με το αν οι γονείς ανταποκρίνονταν στο κλάμα των παιδιών τους.

Η ευθύνη για την δημιουργία επικοινωνίας και σύνδεσης με το παιδί δεν σταματά όταν ένα παιδί αρχίζει να μιλά. Υπάρχει λόγος που τα παιδιά παραμένουν παιδιά μέχρι την ενηλικίωση τους. Απλά δεν έχουν την κριτική σκέψη, την εμπειρία ή την ωριμότητα των ενηλίκων. Οι γονείς, που είναι το κέντρο του κόσμου για τα παιδιά για πολλά χρόνια, αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά.

Μπορεί ένα μωρό να είναι χειριστικό;

Η χειραγώγηση περιλαμβάνει την ικανότητα:

1. να χειριζόμαστε ή να αξιοποιούμε επιδέξια τους άλλους
2. να ελέγχουμε ή να εκμεταλλευόμαστε τους άλλους με άδικο τρόπο
3. την κατάστρωση ενός σχεδίου

Όσον αφορά την ψυχολογική χειραγώγηση και αν τα μωρά και τα νήπια μπορούν να χειραγωγούν τους γονείς τους, τα στοιχεία δείχνουν ότι ένα μωρό δεν έχει τις ικανότητες (κριτική σκέψη, έλεγχο) για να μπορεί να χειραγωγεί άλλους. Η κριτική σκέψη και ο έλεγχος ρυθμίζονται από τον προμετωπιαίο φλοιό. Από όλες τις περιοχές του εγκεφάλου, ο προμετωπιαίος φλοιός είναι η τελευταία περιοχή που ωριμάζει.

Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου αναπτύσσεται αργά με τον καιρό με τα κατάλληλα πρότυπα από τις υγιείς περιβαλλοντικές αλληλεπιδράσεις. Αυτή η περιοχή δεν αναπτύσσεται περίπου μέχρι ένα άτομο να φτάσει στην εφηβεία.

Τα μικρά παιδιά δεν μπορούν να είναι χειριστικά. Κάποιοι γονείς πιστεύουν πως όταν παίρνουν αγκαλιά το μωρό τους όταν κλαίει αυτό σημαίνει ότι τους χειραγωγεί. Μια μελέτη έδειξε ότι οι γονείς που περιμένουν το μωρό τους να κλάψει για να το πάρουν αγκαλιά, τελικά έχει ως αποτέλεσμα τα μωρά να κλαίνε πιο συχνά συγκριτικά με τους γονείς που ανταποκρίνονται γρήγορα στο κλάμα του μωρού τους.

Το κλάμα των μωρών είναι μια αυτόματη αντίδραση. Όταν τα παιδιά κλαίνε θέλουν στοργή, φροντίδα, και το κλάμα είναι ένας τρόπος για να επικοινωνούν τις ανάγκες τους. Η λέξη κλειδί είναι οι ανάγκες τους. Αντί οι γονείς να σκέφτονται ότι τα μωρά κλαίνε επειδή θέλουν κάτι, καλό είναι να θυμούνται ότι το κλάμα είναι ένας τρόπος για να επικοινωνούν για τις ανάγκες τους. Η χειραγώγηση αφορά τα θέλω, όχι τις ανάγκες.

Οι ανάγκες και τα θέλω είναι το ίδιο;

Στην καθημερινότητα , χρησιμοποιούμε τις λέξεις επιθυμίες και ανάγκες σαν να είναι το ίδιο πράγμα. Ωστόσο, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Μια ανάγκη είναι κάτι σημαντικό για την υγεία μας και για την επιβίωση μας. Αυτό σημαίνει ότι όταν μια ανάγκη δεν καλύπτεται, τελικά θα πεθάνουμε ή θα υπάρχουν σημαντικές αλλαγές.

Για παράδειγμα, τα μωρά έχουν ανάγκη το φαγητό, το γάλα, το άγγιγμα, την αγάπη και στη στοργή. Χωρίς φαγητό και γάλα, ένα μωρό δεν μπορεί να ζήσει. Χωρίς το ανθρώπινο άγγιγμα, ο εγκέφαλος ενός μωρού δεν μπορεί να αναπτυχθεί σωστά. Τα μωρά δεν θέλουν κάποιος να τα αλλάξει, να τα ταΐσει, να τα πάρει αγκαλιά, τα έχουν ανάγκη. Χωρίς τη βοήθεια της λεκτικής έκφρασης, τα μωρά δεν έχουν τις δεξιότητες να επικοινωνήσουν. Τα μωρά δεν θέλουν την προσοχή και την επικοινωνία, την έχουν ανάγκη. Καταλαβαίνετε τη διαφορά;

Οι επιθυμίες/τα θέλω είναι αυτά που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας. Μπορούμε να επιβιώσουμε και να αναπτυχθούμε κατάλληλα και χωρίς αυτές. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί παθαίνει τάντρουμ επειδή βλέπει ένα γλυκό, αυτό είναι μια επιθυμία και το τάντρουμ είναι μια συναισθηματική αντίδραση. Είναι απογοητευτικό να θες κάτι και να μην μπορείς να το έχεις. Και αυτό αφορά τον έλεγχο των παρορμήσεων όχι τη χειραγώγηση.

Ανάγκες των μωρών

Τι χρειάζεται να γνωρίζετε για την χειραγώγηση και τα μωρά;

• Όταν ένα νεογέννητο κλαίει, επικοινωνεί γιατί έχει ανάγκη κάτι.
• Μερικές φορές όταν ένα μεγαλύτερο παιδί, όπως ένα παιδάκι 8 χρονών κλαίει, μπορεί να επικοινωνήσει για όσα θέλει, τις ανάγκες και τα συναισθήματά του. Αυτό εξαρτάται από το παιδί και την ανάπτυξή του.
• Εξαιτίας της ανάπτυξης του εγκεφάλου, τα μωρά δεν μπορούν να χειραγωγήσουν κανέναν.
• Οι ανάγκες και οι επιθυμίες είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
• Όταν οι γονείς παίρνουν αγκαλιά ένα βρέφος του δίνουν αυτό που έχει ανάγκη.