Άσπεργκερ και γάμος

Άσπεργκερ και γάμος

Όταν κάποιος έχει σχέση με ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ αυτό μπορεί να επηρεάζει την ψυχική του υγεία. Το σύνδρομο Άσπεργκερ σε ένα γάμο είναι μια μεγάλη πρόκληση.  Μια μελέτη έδειξε πως όταν ο άνδρας στη σχέση έχει σύνδρομο Άσπεργκερ αυτό δείχνει ότι η σχέση έχει πολύ διαφορετικές επιπτώσεις στην υγεία για κάθε σύντροφο. Οι άνδρες με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν καλύτερη ψυχική και σωματική υγεία όταν είναι σε μακροχρόνιες σχέσεις. Έχουν λιγότερο άγχος συγκριτικά με όσους είναι μόνοι, και η σχέση τους προσφέρει ικανοποίηση.

Αντίθετα οι γυναίκες τους δηλώνουν ότι η ψυχική τους υγεία έχει επιδεινωθεί λόγω της σχέσης. Περιγράφουν ότι νιώθουν συναισθηματικά παραμελημένες και σωματικά εξουθενωμένες. Μπορεί να αγανακτούν με τους συντρόφους τους που δεν εκφράζονται συναισθηματικά και να νιώθουν παγιδευμένες στη σχέση. Η σωματική κόπωση μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο σύντροφος με το σύνδρομο Άσπεργκερ δεν φροντίζει για τις δουλειές του σπιτιού ή την φροντίδα των παιδιών.

Προκλήσεις σε ένα γάμο όπου ο ένας σύντροφος έχει σύνδρομο Άσπεργκερ

Η έλλειψη ενσυναίσθησης είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για κάποιον που έχει σχέση με ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ.

Οι σύντροφοι χωρίς το σύνδρομο μπορεί να μην παίρνουν στοργή και αυτό να συμβάλλει στην χαμηλή αυτοεκτίμηση και στην κατάθλιψη. Σε μια έρευνα που έγινε σε γυναίκες που είχαν συντρόφους με σύνδρομο Άσπεργκερ και ρωτήθηκαν αν τις αγαπούν οι σύντροφοι τους, το 50% απάντησε ότι δεν ξέρει. Αυτό που λείπει από αυτές τις σχέσεις είναι οι καθημερινές εκφράσεις αγάπης για το άλλο άτομο. Τα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ πιστεύουν ότι αυτή η επανάληψη των προφανών ή γνωστών γεγονότων είναι παράλογη και περιττή.

Σε στιγμές πίεσης και στρες, όταν η ενσυναίσθηση και τα λόγια αγάπης λείπουν, οι σύντροφοι νιώθουν ότι πρέπει να ξεπεράσουν τα πάντα μόνοι τους. Για τους ανθρώπους με σύνδρομο Άσπεργκερ, ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός συναισθηματικής αποκατάστασης είναι συχνά η μοναξιά, και υποθέτουν ότι το ίδιο ισχύει και για τους συντρόφους τους. Οι άνθρωποι με σύνδρομο Άσπεργκερ ίσως να μην γνωρίζουν τι να κάνουν, ή να επιλέγουν να μην κάνουν τίποτα, επειδή φοβούνται ότι αν κάνουν κάτι μπορεί να χειροτερεύσει η κατάσταση.

Οι ενήλικες με σύνδρομο Άσπεργκερ μπορεί να έχουν προβλήματα οργάνωσης και έτσι οι σύντροφοι να εκτελούν χρέη γραμματείας, να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα οικονομικά και το σχεδιασμό. Οι γυναίκες στις μέρες μας περιμένουν όχι μόνο να μοιράζονται τις ευθύνες με τους συντρόφους τους αλλά να δέχονται συναισθηματική, πρακτική και οικονομική βοήθεια. Όμως,  η υποστήριξη και η φιλία δεν είναι χαρακτηριστικά που εμφανίζονται εύκολα στα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ.

Πώς το σύνδρομο Άσπεργκερ επηρεάζει τις σχέσεις;

Ο σύντροφος χωρίς το σύνδρομο θυμώνει και πληγώνεται από την έλλειψη συναισθημάτων και κατανόησης. Αυτό όμως κάνει το άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ να απομακρύνεται και να γίνεται αμυντικό. Η συναισθηματική απομάκρυνση υπονομεύει τη σχέση.

Αυτά τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις που περιλαμβάνουν:

• Σεξουαλικά προβλήματα: το σεξ είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που καταρρέουν σε αυτές τις σχέσεις. Το πρόβλημα ξεκινά από τα αισθητηριακά θέματα, αλλά η έλλειψη ενσυναίσθησης παίζει ρόλο. Οι άνθρωποι με σύνδρομο Άσπεργκερ δεν μπορούν να καταλάβουν τι αρέσει στους συντρόφους τους από τη γλώσσα του σώματος. Έτσι, είναι πολύ δύσκολο κάποιος να δίνει οδηγίες στη διάρκεια του σεξ.
• Πίεση σε κοινωνικές εκδηλώσεις: επειδή ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ δυσκολεύεται με τις κοινωνικές δεξιότητες, ο σύντροφος του είναι πάντα έτοιμος να παρέμβει για να σώσει την κατάσταση. Η κοινωνικοποίηση είναι πολύ δύσκολη, και έτσι τα ζευγάρια σταματούν να βγαίνουν μαζί.
• Προβλήματα στην ανατροφή των παιδιών: όταν τα παιδιά εμφανίζονται, τότε η σχέση αρχίζει να καταρρέει. Ο σύντροφος χωρίς το σύνδρομο συχνά νιώθει εξουθενωμένος από την έλλειψη ενσυναίσθησης προς το παιδί. Ο σύντροφος με σύνδρομο Άσπεργκερ μπορεί να αγνοεί το παιδί, να κάνει καυστικά σχόλια, και να μην αναγνωρίζει τις ανάγκες του παιδιού. Μερικές φορές ο γονέας με σύνδρομο Άσπεργκερ μπορεί να είναι πολύ αυστηρός ή πολύ επιεικής και να αφήνει τον άλλο γονέα να αναλαμβάνει όλο το βάρος της ανατροφής. Αυτό δημιουργεί ένα πεδίο μάχης για τους γονείς, παρόλο που και οι δύο αγαπούν το παιδί.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε τη σχέση με το σύντροφο σας που έχει σύνδρομο Άσπεργκερ;

1. Μάθετε και χρησιμοποιήστε στρατηγικές επικοινωνίας

Η επικοινωνία είναι σημαντική για κάθε σχέση. Όμως, η κοινωνική επικοινωνία εμφανίζει κάποιο έλλειμμα στα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ. Η μη λεκτική επικοινωνία, όπως η ερμηνεία των εκφράσεων του προσώπου, των χειρονομιών και του τόνου της φωνής είναι πολύ δύσκολη. Η λεκτική επικοινωνία είναι δύσκολη για τους ανθρώπους με αυτισμό. Αυτές οι δυσκολίες οφείλονται στη διαφορά στη νευρολογία και όχι στην έλλειψη κινήτρου.

Για αυτό η επικοινωνία με το σύντροφο σας πρέπει να είναι ξεκάθαρη και ήρεμη. Ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ θέλει να ικανοποιεί τις ανάγκες του συντρόφου του από τη στιγμή που καταλαβαίνει πως να το κάνει αυτό. Η ξεκάθαρη επικοινωνία για τις κοινωνικές, συναισθηματικές, ψυχικές, σωματικές, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικών αναγκών σας, είναι σημαντική. Μαζί ως σύντροφοι πρέπει να συζητάτε για τις προσδοκίες σας. Σκεφτείτε με τη λογική της εξήγησης όχι της διόρθωσης. Μιλήστε στο σύντροφο σας για τις προσδοκίες σας και αφήστε να σας μιλήσει για τις δικές του.

Συχνά θα χρειαστεί να παρέχετε πολύ σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες που μπορεί να ακολουθήσει ο σύντροφός σας. Για παράδειγμα, αν χρειάζεστε τη βοήθεια του συντρόφου σας στις δουλειές του σπιτιού, δώστε του οδηγίες για το τι να κάνει. Αν ο σύντροφο σας δεν τα καταφέρει, ίσως να χρειαστεί να εφαρμόσετε κάποιο άλλο σύστημα.

Μπορεί να χρειαστεί να δώσετε στο σύντροφο σας οδηγίες για το πως να σας δίνει αγκαλιές. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σύντροφος σας δεν θέλει να σας αγκαλιάζει από μόνος του, αλλά να θυμάστε να μην κρίνετε τις πράξεις και τις ανάγκες του από το δικό σας πρίσμα. Κάθε πτυχή της ζωής σας πρέπει να την αναλύετε λεπτομερώς. Χρειάζεται να επικοινωνείτε με ακρίβεια, μέσω μηνυμάτων, emails, υπενθυμίσεων.

Σκεφτείτε να οργανώνετε λίγο χρόνο κάθε μέρα για να κάθεστε και να μιλάτε. Οι άνθρωποι με σύνδρομο Άσπεργκερ είναι δύσκολο να επεξεργαστούν τις λεκτικές πληροφορίες ενώ διατηρούν την επαφή με τα μάτια. Αυτό είναι ιδιαίτερα αλήθεια όταν συζητούν για τις ανάγκες τους. Αυτός ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός για να διατηρηθεί δυνατός ο δεσμός.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οπτικές πληροφορίες (σημειώματα, emails, πίνακες) για να μεταβιβάσετε ή να συμπληρώσετε κάποιο λεκτικό μήνυμα. Να είστε δημιουργικοί. Οι οπτικές πληροφορίες είναι πολύ πιο εύκολες για τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού, και μπορούν να χρησιμοποιούνται όταν υπάρχει άγχος, αισθητηριακή υπερφόρτωση.

Συνειδητοποιήστε ότι μπορεί να μην καταλαβαίνετε την οπτική γωνία του συντρόφου σας. Ζητήστε διευκρινίσεις. Αναγνωρίστε ότι ο σύντροφος σας μπορεί να δυσκολεύεται να ξεκινήσει μια συζήτηση. Τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού είναι δύσκολο να καταλάβουν τις δικές τους ανάγκες. Κάθε σύντροφος πρέπει να αναγνωρίζει τις ανάγκες του και να τις μοιράζετε με το σύντροφο του.

2. Βρείτε διεξόδους για να χαλαρώνετε

Εσείς και ο σύντροφος σας έχετε διαφορετικούς τρόπους για να ανακουφίζετε το στρες. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και χαλαρώνει με διαφορετικά πράγματα. Ένα άτομο με νευροδιαφορετικότητα μπορεί να έχει πολλές διαφορές από τους άλλους. Είναι πολύ σημαντικό δύο σύντροφοι να έχουν τους δικούς τους τρόπους χαλάρωσης και να εκφράζουν τις ανάγκες τους. Φυσικά, πρέπει να υπάρχει και αλληλοσεβασμός. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπορεί να έχουν χωριστές δραστηριότητες. Ένα άτομο με αυτισμό μπορεί να έχει ανάγκη να μείνει μόνο του, ενώ ο σύντροφος του να θέλει να ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντα του.

Η μετάβαση από τη δουλειά στο σπίτι μπορεί να είναι ιδιαίτερα πιεστική για ένα άτομο στο φάσμα του αυτισμού. Ένα διάλειμμα με τον εαυτό είναι ζωτικής σημασίας για τους άνδρες στο φάσμα του αυτισμού. Χωρίς κατανόηση και σχεδιασμό για αυτό το σημαντικό διάλειμμα, μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα στη σχέση.

Ο ελεύθερος χρόνος είναι μια σημαντική ευκαιρία για σύνδεση. Η ζωή σας πρέπει να έχει χιούμορ. Αυτό θα ανακουφίζει το επιπλέον στρες. Είναι υπέροχο να βρείτε δραστηριότητες που θα απολαμβάνετε μαζί. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει να εξερευνήσετε τα ενδιαφέροντα σας μαζί. Επίσης, μπορείτε να κάνετε κάποιες δραστηριότητες παράλληλα. Μπορεί να είστε στο ίδιο δωμάτιο αλλά να κάνετε διαφορετικά πράγματα.

Οι κοινωνικές εκδηλώσεις είναι δύσκολες για ένα άτομο με σύνδρομο Άσπεργκερ, και είναι πολύ πιθανό να οργανώνετε τα πάντα μόνοι σας. Ο σύντροφος σας μπορεί να συμφωνεί με τις ιδέες σας επειδή θέλει να σας ευχαριστήσει ή επειδή απολαμβάνει να κάνετε πράγματα μαζί. Επίσης, μπορεί να περνάει καλά όταν ξέρει τι να περιμένει. Ο σύντροφος σας μπορεί να βοηθήσει στην εκδήλωση, να βοηθήσει με τα ποτά ή τα φαγητά. Καλό είναι να υπάρχει και ένα ήσυχο μέρος για να κάνει ένα διάλειμμα στη διάρκεια μιας κοινωνικής εκδήλωσης.

Ο σύντροφος σας μπορεί να έχει ανάγκη ένα πλάνο διαφυγής όταν νιώθει άβολα στις κοινωνικές εκδηλώσεις.

Μπορεί ο σύντροφος σας να αφιερώνει πολύ χρόνο σε συγκεκριμένα ενδιαφέροντα. Αυτό μπορεί να είναι μια τεχνική χαλάρωσης. Είναι σημαντικό να υπάρχει χρόνος για ξεχωριστές δραστηριότητες και για κοινά ενδιαφέροντα.

Την ίδια στιγμή μπορεί και εσείς να έχετε ανάγκη να ασχοληθείτε με τα δικά σας ενδιαφέροντα. Μπορεί να θέλετε να βγαίνετε με τους φίλους σας, να προσφέρετε εθελοντική εργασία, να έχετε τα χόμπι σας. Βρείτε πράγματα που σας προσφέρουν ικανοποίηση έξω από τη σχέση.