Διάγνωση της διαταραχής γενικευμένου άγχους

Διάγνωση Διαταραχής Γενικευμένου Άγχους

Τα άτομα με διαταραχή γενικευμένου άγχους (GAD) συχνά νιώθουν ανησυχία και στρες. Αυτά τα συναισθήματα δεν περιορίζονται σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, αλλά παρατηρούνται όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η διαταραχή γενικευμένου άγχους μπορεί να είναι μια έντονη συναισθηματική κατάσταση, που παρεμβαίνει στις καθημερινές δραστηριότητες ενός ατόμου. Επηρεάζει γυναίκες και άνδρες, χωρίς κάποια ηλικιακή προτίμηση. Είναι δύσκολο να διαγνωστεί η διαταραχή, που συχνά συγχέεται με άλλες ψυχικές καταστάσεις.

Διάγνωση

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εργαστηριακή εξέταση για τη διάγνωση της διαταραχής γενικευμένου άγχους. Η διαδικασία ξεκινά με την παρατήρηση του ασθενή. Ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής λαμβάνει το πλήρες ιατρικό ιστορικό και τα συμπτώματα για να καταλάβει αν αυτά σχετίζονται με κάποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα ή ταιριάζουν στη διάγνωση της διαταραχής γενικευμένου άγχους.

Το σήμα κατατεθέν της διαταραχής γενικευμένου άγχους είναι το άτομο να ανησυχεί επίμονα για πολλά προβλήματα για έξι μήνες ή περισσότερο. Αυτές οι ανησυχίες παρεμβαίνουν στις καθημερινές ασχολίες του ατόμου και προκαλούν σοβαρό ψυχικό στρες. Επιπλέον, αν ένα άτομο δυσκολεύεται να διατηρήσει τον έλεγχο, υποφέρει από σοβαρή ανησυχία και στρες, και δεν μπορεί να ηρεμήσει, έχει ξεκάθαρα διαταραχή γενικευμένου άγχους.

Συμπτώματα της διαταραχής γενικευμένου άγχους

Ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής πρέπει να εξετάσει όλα τα συμπτώματα για να αναγνωρίσει την διαταραχή. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να βεβαιωθεί αν ένα άτομο έχει κλινικό στρες. Αν οποιοδήποτε από τα παρακάτω συμπτώματα συμβαίνουν τουλάχιστον για έξι μήνες, τότε το άτομο έχει διαταραχή γενικευμένου άγχους:

• Συχνή νευρικότητα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμη και όταν δεν υπάρχει λόγος.
• Δυσκολία στον ύπνο, μη ποιοτικός ύπνος.
• Συνεχή ανησυχία ή υπερκινητικότητα.
• Απόσπαση προσοχής, έλλειψη συγκέντρωσης ή το μυαλό ξαφνικά κολλάει.
• Κόπωση και εξουθένωση.
• Μυϊκή ένταση στο σώμα .

Τα συμπτώματα αυτής της νόσου μένουν σταθερά για χρόνια. Η βασική διαφορά της διαταραχής γενικευμένου άγχους ανάμεσα στους νέους και στους ηλικιωμένους έγκειται στα θέματα για τα οποία ανησυχούν. Τα παιδιά και οι έφηβοι ανησυχούν για την ακαδημαϊκή τους εκπαίδευση, το σχολείο, τα αθλήματα, και τις κοινωνικές επαφές ενώ οι ενήλικες ανησυχούν για τη δουλειά, την οικογένεια, τους φίλους και την υγεία τους.

Η υποκείμενη αιτία για την εμφάνιση της διαταραχής γενικευμένου άγχους (GAD) θα πρέπει επίσης να αναζητηθεί σοβαρά. Ο ψυχοθεραπευτής πρέπει να ψάξει προσεκτικά και να κάνει τις απαραίτητες αξιολογήσεις για άλλες διαταραχές που μπορούν να προκαλούν ή να συμβάλλουν στη διαταραχή γενικευμένου άγχους.

Καταστάσεις που σχετίζονται με τη διαταραχή γενικευμένου άγχους

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD) ορίζεται ως η πεπτική βλάβη η οποία αναπτύσσεται  όταν τα οξέα ή τα υγρά του στομάχου παλινδρομούν προς τον οισοφάγο. Η γατροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι με παλινδρόμηση έχουν στρες και ανησυχία η οποία αποτελεί και την κύρια αιτία της νόσου. Οι έρευνες προσπαθούν να βρουν την άμεση σύνδεση μεταξύ του άγχους και της ποσότητας των υγρών στον οισοφάγο.

Διαταραχές του θυρεοειδή

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση στην οποία υπάρχει μια ανεπάρκεια  στο ποσό των ορμονών που εκκρίνονται από το θυρεοειδή αδένα. Αυτό οδηγεί στην εμφάνιση του άγχους. Μαζί με ψυχοθεραπεία, η αποκατάσταση της έλλειψης των ορμονών είναι απαραίτητη για την επιδιόρθωση της αιτίας του άγχους.

Καρδιακά νοσήματα

Οι κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους με καρδιαγγειακά προβλήματα έχουν πολλά προβλήματα άγχους. Σε κάποιες περιπτώσεις, το άγχος παίζει σημαντικό ρόλο στην περιπλοκότητα των καρδιακών νοσημάτων.

Εμμηνόπαυση

Κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης , το άγχος είναι ένα από τα κύρια και πιο δύσκολα συμπτώματα. Το άγχος στη  εμμηνόπαυση δημιουργεί συναισθήματα πίεσης στο μυαλό των γυναικών. Χρειάζονται επαρκείς δεξιότητες για να ξεπεραστεί το άγχος σε αυτή την περίοδο της ζωής.

Εξετάσεις για τη διάγνωση

Ο ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής πρέπει να αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη ιατρική αιτία που μπορεί να προκαλεί τα συμπτώματα του άγχους που εμφανίζονται στον ασθενή . Αυτή η διαδικασία ίσως να περιλαμβάνει κάποιες ιατρικές εξετάσεις , όπως:

• Εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση χαμηλών επιπέδων των ορμονών του θυρεοειδή.
• Εξετάσεις ούρων για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο κατάχρησης ουσιών.
• Ακτινογραφία ή γαστροσκόπηση για τη διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
• Ακτινογραφία θώρακα για να αποκλειστούν καρδιακά προβλήματα που ίσως να προκαλούν άγχος.

Δυσκολίες στη διάγνωση της διαταραχής γενικευμένου άγχους

Όπως προαναφέρθηκε, η διαταραχή γενικευμένου άγχους ίσως να είναι δύσκολο να διαγνωστεί, καθώς δεν έχει αξιοσημείωτα ή δραματικά συμπτώματα όπως σε άλλες καταστάσεις. Για παράδειγμα, μια κρίση πανικού ίσως να είναι χαρακτηριστικό της διαταραχής πανικού.

Το κύριο πρόβλημα στη διάγνωση της διαταραχής γενικευμένου άγχους είναι η ʺγενικευμένηʺ φύση της κατάστασης. Δεν υπάρχουν ανιχνεύσιμα γεγονότα ( όπως στη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) για να προσεγγίσουμε τη διάγνωση. Τα σωματικά συμπτώματα της διαταραχής γενικευμένου άγχους μοιάζουν με άλλες διαταραχές όπως η κατάθλιψη, η διαταραχή πανικού και η κατάχρηση ουσιών. Ο ψυχοθεραπευτής πρέπει να αναλύσει τους πρωτοπαθείς παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για τα συμπτώματα του ασθενή.