Φυλομετάβαση

Φυλομετάβαση

Πολλά τρανς και non-binary άτομο έχουν πολλές απορίες για την φυλομετάβαση. Η φυλομετάβαση είναι μια πολύ προσωπική και εξατομικευμένη διαδικασία. Γενικά, το πρώτο βήμα είναι κάποιος να εξερευνήσει την ταυτότητα φύλου του. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει συνδυασμό εσωτερικής ενδοσκόπησης, επικοινωνία με κοινότητες και ομάδες υποστήριξης, ψυχοθεραπεία με έναν εξειδικευμένο ψυχοθεραπευτή. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει από μήνες μέχρι χρόνια. Συχνές ερωτήσεις περιλαμβάνουν:

• Είμαι τρανς/non-binary;
• Τι ακριβώς είναι η ταυτότητα φύλου;
• Πώς μπορώ να αναπτύξω τις δεξιότητες που χρειάζομαι για να έχω ανθεκτικότητα και κοινωνική υποστήριξη κατά τη διάρκεια της φυλομετάβασης; Πώς θα αντιμετωπίσω τον κόσμο που μπορεί να είναι αρνητικός ή ακόμη και επικίνδυνος για τα τρανς άτομα;

Από τη στιγμή που ένα άτομο νιώθει έτοιμο να προχωρήσει στη φυλομετάβαση, τα βήματα που πρέπει να σκεφτεί περιλαμβάνουν τον συνδυασμό κοινωνικών και ιατρικών συνιστωσών. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη σειρά με την οποία πρέπει να γίνουν αυτά τα βήματα, εκτός από τις απαιτήσεις για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς,  της υγείας και την προετοιμασία πριν από τη χειρουργική επέμβαση στο στήθος και τα γεννητικά όργανα, και τη χρήση ορμονοθεραπείας. Επίσης παίζει σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι κάποιος πρέπει να είναι σίγουρος για την ταυτότητα φύλου 1 χρόνο πριν από την επέμβαση στα γεννητικά όργανα, εκτός εάν υπάρχει ιατρικός ή άλλος λόγος που εμποδίζει την εκπλήρωση αυτών των απαιτήσεων.

Η αξιολόγηση της συμπεριφοράς πριν από τις επεμβάσεις στο στήθος και στα γεννητικά όργανα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ένα άτομο είναι έτοιμο να φροντίζει εντατικά τον εαυτό του μετά την επέμβαση, όπως επίσης ότι υπάρχει επαρκής κοινωνική υποστήριξη ώστε το άτομο να συνεχίζει τις επισκέψεις στο γιατρό και να ακολουθεί τη φαρμακευτική του αγωγή. Φυσικά, ένα άτομο πρέπει να είναι συναισθηματικά προετοιμασμένο για πιθανές επιπλοκές και να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες από τις επεμβάσεις.

Τα τρανς και non-binary άτομα κάτω των 18 ετών, πρέπει να εξερευνούν κάποια επιπλέον πράγματα σχετικά με την ταυτότητα φύλου. Γενικά , είναι ανάγκη σε αυτή την ηλικία να εξερευνούν τον εαυτό τους.

Κοινωνική μετάβαση

Η κοινωνική μετάβαση μπορεί να περιλαμβάνει:

• Αλλαγές στην γκαρνταρόμπα ή στο χτένισμα
• Την προσθετική πέους για μια πιο αρρενωπή εμφάνιση
• Την τοποθέτηση των όρχεων στο βουβωνικό κανάλι, που μένουν στη θέση τους με ένα σφιχτό εσώρουχο για μια πιο θηλυκή εμφάνιση
• Την χρήση στενών ενδυμάτων που ισιώνουν το στήθος για ένα πιο αρρενωπό στήθος
• Την προσθετική στήθους ή γλουτών
• Το coming out στη σύζυγο, στα παιδιά, στους φίλους, στην οικογένεια, στους συναδέλφους
• Την αλλαγή των νομικών εγγράφων που θα αναγράφουν το όνομα που έχει επιλέξει το άτομο, την ταυτότητα φύλου

Ιατρική/Χειρουργική μετάβαση

• Ορμονοθεραπεία
• Αποτρίχωση (πρόσωπο, σώμα, στα γεννητικά όργανα)
• Λογοθεραπεία
• Διατήρηση της γονιμότητας (συντήρηση σπέρματος/ωαρίων)

Ψυχοθεραπεία και φυλομετάβαση

Για τους ανθρώπους με δυσφορία φύλου, η μετάβαση από το φύλο της γέννησης στο επιθυμητό φύλο είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα. Μπορεί να περιλαμβάνει ορμονοθεραπεία, όπως επίσης και χειρουργικές επεμβάσεις. Καλό είναι πριν από μια τόσο μεγάλη απόφαση τα άτομα να κάνουν ψυχοθεραπεία ως κομμάτι της διαδικασίας.

Η ψυχοθεραπεία βοηθά τους ανθρώπους να κατανοήσουν καλύτερα τις πολύπλοκες διαδικασίες και τις προσαρμογές που θα είναι ανάγκη να κάνουν, ακόμη και αν ζουν με το φύλο που θέλουν για καιρό. Επίσης, πολλοί θεωρούν την επέμβαση αλλαγής φύλου ως μόνιμη, και οι ασθενείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι.

Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνθρωποι που είναι σίγουροι για την απόφασή τους, δεν νιώθουν ότι υπάρχει κάποιος λόγος να κάνουν ψυχοθεραπεία για να βεβαιωθούν για την αλλαγή φύλου. Άλλοι πιστεύουν ότι η αλλαγή φύλου μπορεί να αλλάξει αν αλλάξουν γνώμη, ακόμη και αν δεν είναι δυνατή η πλήρης αλλαγή.

Η ψυχοθεραπεία πριν από κάθε αλλαγή στο σώμα μας είναι αναγκαία. Ωστόσο, κάθε περίπτωση είναι μοναδική και πρέπει να αξιολογείται διαφορετικά.

Είναι σημαντικό οι άνθρωποι που σκέφτονται την φυλομετάβαση να γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια διαδικασίες όπως η ορμονοθεραπεία ή οι χειρουργικές επεμβάσεις, και να δίνουν τη συγκατάθεσή τους. Είναι απαραίτητο να γνωρίζουν τους κινδύνους, τα οφέλη , τις συνέπειες και τις εναλλακτικές επιλογές.

Οδηγίες για την φυλομετάβαση

Οι οδηγίες λένε ότι πρέπει να γίνεται ψυχολογική αξιολόγηση για την επιβεβαίωση της δυσφορίας φύλου, την αγωνία για την ταυτότητα φύλου που δεν ταιριάζει με το φύλο με το οποίο έχει κάποιος γεννηθεί, πριν την έναρξη οποιασδήποτε θεραπείας.

Η θεραπεία τυπικά ξεκινά με φάρμακα που μπλοκάρουν την εφηβεία ώστε προσωρινά να σταματήσει η σεξουαλική ανάπτυξη. Η ιδέα είναι να δοθεί χρόνος στους νέους να ωριμάσουν αρκετά διανοητικά και συναισθηματικά ώστε να πάρουν τεκμηριωμένες αποφάσεις για το πότε μπορούν να ακολουθήσουν μια μόνιμη θεραπεία. Οι αναστολείς της εφηβείας μπορεί να χρησιμοποιούνται για χρόνια και να αυξάνουν τον κίνδυνο για την απώλεια της οστικής πυκνότητας, αλλά αυτό αντιστρέφεται όταν σταματά η φαρμακευτική αγωγή.

Στη συνέχεια ακολουθούν οι ορμόνες του φύλου, τα οιστρογόνα ή η τεστοστερόνη. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν την αφαίρεση ή την αυξητική στήθους.

Πόσο συχνά οι άνθρωποι μετανιώνουν για τη φυλομετάβαση;

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά σπάνια τα άτομα που έχουν κάνει φυλομετάβαση μετανιώνουν για την επιλογή τους.

Κάποιοι μπορεί να μετανιώνουν αρχικά, αλλά με τα χρόνια αυτά τα συναισθήματα υποχωρούν. Η ψυχοθεραπεία πριν τη φυλομετάβαση, σε συνδυασμό με την οικογενειακή υποστήριξη , μειώνει τις πιθανότητες το άτομο να μετανιώσει για την επιλογή του.

Μπορεί κάποιος να θέλει να σταματήσει την φυλομετάβαση;

Σε αυτή την περίπτωση ένα άτομο σταματά ή αντιστρέφει την φυλομετάβαση, πράγμα που μπορεί να περιλαμβάνει ιατρικές θεραπείες ή αλλαγές στην εμφάνιση, ή και τα δύο.

Όταν κάποιος σταματά την φυλομετάβαση δεν σημαίνει πάντα ότι το έχει μετανιώσει. Βέβαια, αυτή η διαδικασία είναι σπάνια. Υπάρχουν λίγα στοιχεία για να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα.

Όταν κάποιος σταματά την φυλομετάβαση μπορεί να πηγαίνει σε άλλους γιατρούς, και όχι σε αυτούς που του έδωσαν αρχικά ορμονοθεραπεία ή έκαναν τις επεμβάσεις. Κάποιοι απλά σταματούν να παίρνουν τις ορμόνες.