Γονείς στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Μαμάδες και Μπαμπάδες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Οι γονείς στην σύγχρονη κοινωνία έχουν πολλαπλούς ρόλους και καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια για να είναι καλοί σε όλα. Κάνουν τα πάντα, φροντίζουν για όλους, ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που νιώθουν πως έχουν αποτύχει. Οι περισσότερες νέες μαμάδες και μπαμπάδες φτάνουν στα πρόθυρα νευρικής κρίσης λόγω των υποχρεώσεων και των ευθυνών που προκύπτουν από την γονεϊκότητα.

Μαμάδες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης 

Οι μαμάδες στις μέρες μας προσπαθούν συνεχώς να ανταποκριθούν σε αυξημένες απαιτήσεις:

• Οι μαμάδες σήμερα κάνουν πολύ περισσότερες εργασίες, δουλεύουν περισσότερο, και κοιμούνται λιγότερο από τις δικές τους μαμάδες.
• Οι μαμάδες είναι διαθέσιμες 24 ώρες την ημέρα, χωρίς να μπορούν να αρρωστήσουν, χωρίς να έχουν ελεύθερα σαββατοκύριακα ή διακοπές.
• Οι μαμάδες έχουν το ρόλο του συντονιστή της ζωής στο σπίτι, της κοινωνικής ζωής και των παιδιών. Οργανώνουν πάρτι, ώρες για παιχνίδι, μαγειρεύουν, καθαρίζουν, πηγαίνουν για ψώνια.
• Πολλές γυναίκες εκτός από μαμάδες έχουν και δουλειές πλήρους απασχόλησης.
• Η μέση μαμά δουλεύει 20 ώρες περισσότερες από το σύζυγό της είτε αυτό μεταφράζεται σε μισθό ή όχι.
• Οι μαμάδες είναι συχνά κάτω από το μικροσκόπιο και όλοι περιμένουν να έχουν υπερδυνάμεις και αντοχή. Οι υψηλές απαιτήσεις από την κοινωνία, τον εαυτό τους και τους συζύγους τους κάνει τις μαμάδες να νιώθουν ενοχές και ότι δεν είναι αρκετά καλές.
• Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι μαμάδες παίρνουν πιο προσωπικά από ότι οι μπαμπάδες τα θέματα της γονεϊκότητας (νιώθουν άσχημα όταν το παιδί τους παθαίνει τάντρουμ στο σούπερ μάρκετ).
• Οι μαμάδες πρέπει να αναρρώσουν από την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, το θηλασμό και όλα αυτά τις επηρεάζουν σωματικά και ψυχολογικά.
• Οι αλλαγές στο σώμα λόγω της εγκυμοσύνης και του θηλασμού ρίχνουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση των μαμάδων.
• Οι μαμάδες δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της καριέρας τους από τη στιγμή που αποκτούν παιδί.

Ποια είναι τα συμπτώματα που δείχνουν ότι μια μαμά είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης;

Τα πιο συχνά συμπτώματα που δείχνουν ότι μια μαμά έχει φτάσει στα όριά της περιλαμβάνουν:

1. Εξουθένωση
2. Συνεχείς ανησυχίες
3. Πίεση από την καθημερινότητα
4. Αυξημένα επίπεδα άγχους
5. Έντονη αγωνία
6. Εναλλαγές στη διάθεση

Μπαμπάδες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης

Υπάρχουν εκατομμύρια μαμάδες και μπαμπάδες που νιώθουν τρομακτική πίεση και άγχος από το ρόλο της γονεϊκότητας.

Όταν ένας μπαμπάς φτάνει στα όρια των δυνάμεων του και είναι συνεχώς κουρασμένος, νιώθει κενό, τότε είναι στα πρόθυρα της εξουθένωσης. Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι όλοι οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, αλλά το να είσαι γονιός είναι η πιο απαιτητική δουλειά στον κόσμο. Ποιες είναι όμως οι αιτίες που οδηγούν στην εξουθένωση;

1. Αλλαγή στους ρόλους των φύλων

Στις μέρες μας, οι άνδρες ασχολούνται περισσότερο με την ανατροφή των παιδιών. Ωστόσο, οι γυναίκες ακόμη είναι υπεύθυνες για το 65-70% των υποχρεώσεων των παιδιών, αν και σε πολλές χώρες οι άνδρες συμβάλλουν πολύ περισσότερο.

2. Η πίεση από τα κοινωνικά δίκτυα

Στις μέρες μας οι γονείς δέχονται τεράστια πίεση από τα social media. Οι συγκρίσεις με άλλους γονείς που φαίνεται να τα έχουν όλα λυμένα δημιουργεί τεράστια ανασφάλεια.

3. Αυξημένη αξία του εαυτού

Παλιότερα η ανιδιοτελής αγάπη των γονιών προς τα παιδιά τους, δεν άφηνε καθόλου χώρο για τον εαυτό τους. Ωστόσο, στις μέρες μας όλοι έχουν το δικαίωμα να είναι ευτυχισμένοι. Οι γονείς δεν είναι ανάγκη να θυσιάζουν τον εαυτό τους για τα παιδιά τους.

Ποια είναι τα συμπτώματα που δείχνουν ότι ένας μπαμπάς είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης;

1. Αίσθημα κόπωσης

Η κόπωση αυτή δεν υποχωρεί με λίγο ύπνο. Είναι χρόνια με αποτέλεσμα να ρουφά όλη την ενέργεια και το χρόνο των γονέων.

2.Συναισθηματική απομάκρυνση από τα παιδιά

Οι γονείς που νιώθουν έντονη πίεση συμπεριφέρονται σας ρομπότ. Δεν έχουν καθόλου ενέργεια να επενδύσουν στη σχέση με τα παιδιά τους.

3. Έλλειψη ευχαρίστησης

Οι γονείς που είναι εξουθενωμένοι από το ρόλο τους πολλές φορές λένε, "Αγαπώ τα παιδιά μου, αλλά δεν νιώθω καμία ευχαρίστηση όταν είμαι μαζί τους." Κυριαρχεί η ένταση, τους αρέσει να τα βλέπουν να κοιμούνται, και αυτή είναι η μοναδική στιγμή που νιώθουν αγάπη για αυτά.

4. Συγκρούσεις

Υπάρχουν στιγμές στις οποίες οι εξουθενωμένοι γονείς μπορεί να είναι ευερέθιστοι και να μην αναγνωρίζουν τον εαυτό τους. Έτσι , νιώθουν απελπισία, ενοχές, ντροπή και περισσότερο στρες. Δεν μπορούν να πιστέψουν το πως είναι και σε τι σημείο έχουν φτάσει.

Ποιες είναι οι συνέπειες της εξουθένωσης των γονέων;

Οι πιο συχνές συνέπειες της εξουθένωσης περιλαμβάνουν:

• Ευερεθιστότητα
• Συναισθήματα ενοχών
• Ντροπή
• Απομόνωση και μοναξιά
• Μίσος προς τον εαυτό

Όταν τα συμπτώματα γίνουν πιο σοβαρά, μπορεί να οδηγούν σε σωματικά προβλήματα, ψυχικές διαταραχές, καταχρήσεις ακόμη και αυτοκτονικές σκέψεις.

Τι μπορούν να κάνουν οι μαμάδες και οι μπαμπάδες;

1. Να μάθουν να ζητούν βοήθεια. Ζούμε σε μια κοινωνία που ενθαρρύνει τις προσωπικές δυνάμεις και την ανεξαρτησία. Όμως υπάρχει κόστος για αυτό, καθώς νιώθουμε αποτυχημένοι όταν δεν μπορούμε να κάνουμε πράγματα μόνοι μας και ότι οι άλλοι δεν μας έχουν ανάγκη. Όμως αυτά οι γονείς μπορούν να τα αντιμετωπίσουν με το να μάθουν να ζητάνε βοήθεια.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τις μαμάδες και τους μπαμπάδες  να ζητήσουν βοήθεια; Πιστεύουν ότι είναι σούπερ ήρωες και μπορούν να τα κάνουν όλα; Προφανώς! Αν ζητήσουν βοήθεια νιώθουν λιγότερο ικανοί γονείς; Προφανώς! Βέβαια, όταν ένας γονέας ζητάει βοήθεια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι σπουδαίος γονέας.

Για αυτό λοιπόν αν έχετε ανάγκη βοήθεια, καλό είναι να τη ζητάτε. Ζητήστε τη βοήθεια από τους κοντινούς σας ανθρώπους με τις δουλειές και αυτό θα κάνει τη ζωή σας πολύ πιο εύκολη.

2. Να φροντίζουν τον εαυτό τους. Όσο περισσότερο φροντίζουν οι γονείς τον εαυτό τους τόσο πιο υγιείς θα είναι. Για αυτό είναι σημαντικό να ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε φρέσκα φρούτα, λαχανικά και βιταμίνες. Επιπλέον, η τακτική άσκηση κρατά το μυαλό και το σώμα ήρεμο. Μια μικρή βόλτα μπορεί να αναζωογονεί το σώμα και το πνεύμα.

3. Να αναγνωρίζουν πότε φτάνουν στα όριά τους. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να δίνουν προσοχή στις σκέψεις, στα συναισθήματα και στις αισθήσεις του σώματος και να αναγνωρίζουν τα προειδοποιητικά σημάδια πριν φτάσουν στα όριά τους.

4. Όταν φτάνουν στα όριά τους να μην είναι σκληροί με τον εαυτό τους. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε όλους τους γονείς. Αλλά αυτό που πρέπει να θυμούνται είναι να διδάσκουν στα παιδιά τους ότι τα λάθη είναι κομμάτι της ζωής και ακόμη και οι γονείς μπορεί να κάνουν λάθη.

Με ποιους τρόπους μπορούν οι γονείς να είναι ευτυχισμένοι;

1. Να μην κουβαλούν όλο το φορτίο της γονεϊκότητας στους ώμους τους

Πολλές μαμάδες λένε στον εαυτό τους "Είμαι τόσο κουρασμένη", "Γιατί δεν τελειώνουν ποτέ οι δουλειές του σπιτιού;" Αυτό συμβαίνει επειδή θέλουν να κάνουν τα πάντα μόνες τους. Χωρίς καμία βοήθεια. Φροντίζουν τα παιδιά σας, κάνουν τις δουλειές του σπιτιού, μαγειρεύουν, δουλεύουν και κάνουν οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκύψει.

Είναι ανάγκη να βγάλουν όλο αυτό το φορτίο από τους ώμους τους. Δεν είναι ανάγκη να κάνουν τα πάντα σε μια ημέρα. Και φυσικά, δεν πρέπει να πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν τα πάντα μόνες τους. Μπορούν να μοιράζονται τις δουλειές με το σύζυγο και τα παιδιά τους, αν είναι αρκετά μεγάλα για να αναλάβουν κάποιες δουλειές.

2. Να βρίσκουν χρόνο για τον εαυτό τους

Οι μαμάδες και οι μπαμπάδες είναι ανάγκη να έχουν προτεραιότητα την φροντίδα του εαυτού τους. Είναι σημαντικό για την ψυχική και την συναισθηματική τους υγεία. Για αυτό όλοι οι γονείς πρέπει να βρίσκουν χρόνο για να φροντίζουν τον εαυτό τους και να κάνουν πράγματα που τους δίνουν χαρά. Ένα χόμπι, μια δραστηριότητα που θα τους δίνει ενέργεια.

Όταν ένα γονέας είναι εξουθενωμένος και συναισθηματικά κουρασμένος από την γονεϊκότητα αυτό συνήθως συμβαίνει επειδή δεν έχει χρόνο για τον εαυτό του. Η φροντίδα του εαυτού μπορεί να περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά πράγματα, όπως:

• περισσότερο ύπνο
• το διάβασμα ενός βιβλίου
• μια βόλτα
• ένα ντους

3. Να κάνουν διαλλείματα όταν το έχουν ανάγκη

Είναι απολύτως φυσιολογικό να κάνουν διαλλείματα όταν το έχουν ανάγκη. Μπορούν να κάνουν 5 λεπτά διάλλειμα , να πάρουν βαθιές αναπνοές, να αφήσουν ελεύθερο το μυαλό τους και να σκέφτονται θετικά. Καλό είναι να αφήνουν πίσω τους τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Δεν χρειάζεται να πιέζουν συνεχώς τον εαυτό τους.

4. Να παρατηρούν τις συμπεριφορές τους

Υπάρχει κάποιο μοτίβο συμπεριφοράς που μπορεί να σας οδηγεί στα όρια σας; Τι σας κάνει να χάνετε την ψυχραιμία σας; Τι είναι αυτό που σας πιέζει συναισθηματικά; Όταν αναγνωρίζετε τις αιτίες μπορείτε να κάνετε πράγματα για να τις αντιμετωπίσετε.

5. Να κάνουν "αποτοξίνωση" από τα social media

Είναι πολύ σημαντικό όλοι να απομακρυνόμαστε από τα social media κάποιες στιγμές. Όταν οι γονείς συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους τότε σίγουρα θα αρχίσουν να νιώθετε αποτυχημένοι. Αρχίζουν να βγαίνουν οι ανασφάλειές τους,  που ποτέ δεν υπήρχαν μέχρι που είδαν έναν άλλο γονέα στα social media.

Όλα αυτό όμως έχει κόστος στην ψυχική υγεία. Είναι σημαντικό να αγαπούν τον εαυτό τους αρκετά για να μην νιώθουν κατώτεροι επειδή απλά είδαν μια φωτογραφία στα social media.

6. Να αφιερώνουν χρόνο στην οικογένειά τους

Μερικές φορές αυτό που είναι ανάγκη να κάνουν είναι να είναι απλά παρόντες για τα παιδιά σας. Να μην θεωρούν την οικογένειά τους δεδομένη. Για σκεφτείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που αφήσατε το τηλέφωνο σας στην άκρη για να είστε παρόντες ως γονείς για την οικογένειά σας;

Είναι η στιγμή να το κάνετε αυτό. Χρειάζεστε χρόνο με την οικογένειά σας ώστε να δημιουργήσετε αναμνήσεις. Οργανώστε μια βραδιά με ταινίες, πάρτε πίτσες και παγωτό για επιδόρπιο. Γελάστε, παίξτε, μιλήστε και δεθείτε με τα μέλη της οικογένειας σας.

7. Να περνούν χρόνο με τους φίλους τους

Οι ευγενικοί και υποστηρικτικοί φίλοι είναι το καλύτερο φάρμακο για όλους τους γονείς. Μπορούν να προγραμματίζουν μια έξοδο όπου θα μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά για όσα νιώθουν, να πάρουν συμβουλές και να δουν ότι δεν είναι οι μοναδικοί γονείς που έχουν αυτά τα προβλήματα.

8. Να νιώθουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους

Όταν κάποιος αρνείται τα συναισθήματά του, νιώθει ντροπή και φόβο για αυτά, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτά να μεγαλώνουν. Οι γονείς δεν είναι ανάγκη να φοβούνται τα συναισθήματά τους. Καλό είναι να αποδέχονται τα συναισθήματά τους και να τα εξερευνούν.