Αλλάζουμε Τρόπο Σκέψης
Η ιστορία μας έχει διδάξει ότι έχουν συμβεί πολλές τραγωδίες στην ανθρωπότητα, όπως οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι, επιδημίες, πανδημίες, φυσικές καταστροφές όπως οι τυφώνες και οι σεισμοί. Όταν μια καταστροφή είναι τόσο ξαφνική, απροσδόκητη και απειλητική για τον τρόπο που ζούμε, είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουμε αβεβαιότητα. Σήμερα, ο κορωνοϊος είναι μια νέα απειλή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια παγκόσμια καταστροφή, και είναι λογικό αυτή η πιθανή τραγωδία αυτή την περίοδο να κατακλύζει το μυαλό μας.
Ακόμη και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, η καθημερινή ζωή είναι γεμάτη αβεβαιότητα για την υγεία, τις σχέσεις, τη δουλειά, τα οικονομικά κλπ. Παίρνουμε πολλές αποφάσεις χωρίς να γνωρίζουμε τα αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει πάντα γιατί δεν γνωρίζουμε το μέλλον. Έτσι, η αβεβαιότητα δεν ξεκίνησε με τον κορωνοϊό. Ζούμε με την αβεβαιότητα σε όλη μας τη ζωή.
Αυτό που είναι πρωτοφανές για την πανδημία είναι η αβεβαιότητα για την ένταση του προβλήματος και τις συνέπειές του (υγείας, ψυχολογικές, οικονομικές). Έχει αλλάξει την καθημερινή ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, η διάρκεια είναι άγνωστη και οι μακροχρόνιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες απρόβλεπτες. Είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς αν είναι η αρχή μιας νέας παγκόσμιας κοινωνικής κατάρρευσης ή η έναρξη μιας νέας εποχής; Αυτή η πανδημία θα τελειώσει, αλλά ποιο θα είναι το προσωπικό και το κοινωνικό κόστος; Κανένας δεν ξέρει, αλλά η αβεβαιότητα των τελευταίων εβδομάδων είναι πολύ έντονη.
Ενίσχυση της αντοχής μας, αλλάζοντας στάση
Ευτυχώς, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να ενισχύσουμε την αντοχή μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, αναθεωρώντας βασικές μας πεποιθήσεις και τη στάση μας απέναντι στα πράγματα:
- Αποδεχόμαστε και δεν αποφεύγουμε την ανησυχία και το φόβο. Είναι φυσιολογικό να ανησυχούμε και να φοβόμαστε σε μια τέτοια κρίση. Δεν είμαστε υπερήρωες για να μην έχουμε στρες. Το στρες μας κινητοποιεί, όταν είναι όμως υπερβολικό μας ακινητοποιεί και μας αποδιοργανώνει.
- Δεν κρίνουμε την ανησυχία μας. Μερικές φορές λέμε στον εαυτό μας πράγματα που δεν θα λέγαμε ούτε στο χειρότερο εχθρό μας. Όταν ανησυχείτε σταματήστε να λέτε στον εαυτό σας πράγματα όπως " Όλοι φαίνονται να διαχειρίζονται καλά την κατάσταση, εγώ γιατί δεν μπορώ;"
- Δεν επικεντρωνόμαστε στην απειλή. Όλοι οι άνθρωποι φυσιολογικά στρέφουν την προσοχή τους σε πράγματα που τους απειλούν. Όμως σε μια επιδημία που μπορεί να διαρκέσει μήνες, αυτό δεν είναι η καλύτερη επιλογή.
- Επικεντρωνόμαστε στο παρόν. Μην ανησυχείτε συνεχώς για το μέλλον, συγκεντρωθείτε στο "τώρα".
- Είναι ανάγκη να αντέχουμε την αβεβαιότητα την παρούσα στιγμή. Μας αρέσει να σχεδιάζουμε και να προβλέπουμε τα πράγματα, αναστατωνόμαστε όταν μας βγάλουν από τη ρουτίνα μας και μας χαλάσουν τα σχέδιά μας. Όμως στην παρούσα φάση (και για αρκετό χρόνο ακόμα) θα πρέπει να συμφιλιωθούμε με την αβεβαιότητα.
- Είναι ευκαιρία για ενδοσκόπηση. Αναρωτηθείτε, ποιες αρχές δεν διαπραγματεύεστε ακόμη και όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα; Αναγνωρίζουμε τις βαθιές μας πεποιθήσεις. Μια κρίση είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνουμε ενδοσκόπηση και να αναγνωρίσουμε τις βασικές μας πεποιθήσεις.
- Παίρνουμε αποφάσεις που βασίζονται στις αρχές μας, όχι στην ανησυχία μας, στο φόβο μας.
- Ζούμε με βάση τις αξίες και τις αρχές μας, ακόμη και σε αυτές τις δύσκολες περιόδους.
- Συνειδητοποιούμε τη δύναμη του εγκεφάλου μας. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τεράστιες ικανότητες δημιουργίας και φαντασίας. Σκεφτείτε την ανησυχία σαν ένα κομμάτι αυτού του συστήματος φαντασίας. Η ανησυχία είναι μια δημιουργική ιστορία που βασίζεται σε κάποια πραγματικά στοιχεία. Όμως μην παίρνετε όλες τις σκέψεις σας σαν "πραγματικότητα", είναι σενάρια.