Καταπιεσμένος θυμός

Καταπιεσμένος Θυμός

Τα συναισθήματά μας δείχνουν πολλά για τον εσωτερικό μας κόσμο. Ο θυμός είναι μια αντίδραση σε κάποια μορφή συναισθηματικού πόνου: π.χ. όταν νιώθουμε ότι δεν μας σέβονται, όταν νιώθουμε αδύναμοι, φόβο, προσβεβλημένοι, ντροπή, ενοχές ή θλίψη. Ωστόσο, είναι ανάγκη να κατανοούμε και να σεβόμαστε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας.

Η αναγνώριση και η αποδοχή του θυμού είναι διαφορετικά από την παρορμητική αντίδραση σε αυτόν. Χρειάζεται να έχετε την ικανότητα να μπορείτε να "δράτε" αναλόγως, αντί να "αντιδράτε" αυτόματα στο θυμό σας γκρεμίζοντας σχέσεις ή βλάπτοντας τον εαυτό σας ή τρίτους.

Γιατί καταπιέζουμε το θυμό μας;

Είναι απίθανο κάποιος να ξυπνήσει μια μέρα και να αποφασίσει ότι δεν θα ξαναθυμώσει ποτέ. Αντιθέτως τείνουμε να καταπιέζουμε το θυμό μας χωρίς να το συνειδητοποιούμε, πείθουμε τον εαυτό μας ότι δεν έχουμε συναισθήματα θυμού, δεν είμαστε τέτοιοι άνθρωποι ή απλά γεννηθήκαμε για να είμαστε χαρούμενοι.

Η τάση να καταπιέζουμε το θυμό μας είναι μια ασυνείδητη απόφαση που σχηματίζεται από τις ισχυρές πεποιθήσεις που δημιουργήσαμε ως παιδιά. Οι ισχυρές πεποιθήσεις είναι επίσης αποφάσεις που παίρνουμε για το πως βλέπουμε τον κόσμο μαζί με τις αξίες που μας δείχνουν τι είναι σημαντικό, και σχηματίζονται από πράγματα που βλέπουμε γύρω μας και από τις εμπειρίες που έχουμε ζήσει.

Πώς δημιουργείται η ισχυρή πεποίθηση ότι ο θυμός δεν πρέπει να εκφράζεται;

Ίσως στην οικογένειά σας τα συναισθήματα να εκφράζονταν με υπερβολικό και μη εποικοδομητικό τρόπο. Οι αδιάκοπες και μη παραγωγικές συγκρούσεις ανάμεσα στους γονείς ή στα μέλη της οικογένειας μπορεί να σας έκαναν να νιώθετε ευάλωτα σαν παιδιά, και να θεωρήσατε το θυμό κάτι επικίνδυνο. Αυτό σίγουρα προερχόταν από το σπίτι αν ήσασταν μάρτυρες σωματικής βίας ανάμεσα στους γονείς.

Αν οι γονείς σας συνεχώς τσακώνονταν αυτό σημαίνει ότι είχαν λίγο χρόνο για εσάς και έτσι να μάθατε ότι ο θυμός σημαίνει ότι δεν θα έχετε ποτέ την προσοχή που θέλετε. Έτσι ως ενήλικας βλέπετε το θυμό σαν κάτι που καταστρέφει τα πάντα, ειδικά αν οι γονείς σας χώρισαν μετά από ατελείωτους καβγάδες.

Όταν κάποιος μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου τα συναισθήματα δεν εκφράζονται αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό. Κάθε συναίσθημα που δείχνατε ίσως να περνούσε απαρατήρητο, να είχατε μια αρνητική απόκριση σε αυτό, ή να σας απέρριπταν. Το χειρότερο είναι ότι μπορεί να ντρεπόσασταν για τα συναισθήματά σας. Αυτό οδηγεί έναν ενήλικα στη δημιουργία της ισχυρής πεποίθησης ότι αν δείξει τα πραγματικά του συναισθήματα οι άλλοι δεν θα τον αποδεχτούν ή δεν θα τον αγαπήσουν, ή έχει πείσει τον εαυτό του ότι δεν έχει συναισθήματα.

Μία ακόμη περίπτωση είναι να έχετε μεγαλώσει με ένα γονέα που ενθάρρυνε την αλληλεξάρτηση. Αυτό σημαίνει ότι ο γονέας βασιζόταν σε εσάς για να νιώσει χαρά, ίσως να ήσασταν εσείς ο φροντιστής. Ίσως να αποφασίσατε ότι δεν μπορείτε να έχετε αρνητικά συναισθήματα γιατί έτσι θα καταστρέφατε τη χαρά των αγαπημένων σας και η θλίψη τους θα ήταν δικό σας λάθος. Έτσι ένα παιδί μεγαλώνει και γίνεται ένας ενήλικας που θέλει να είναι αποδεκτός και αρνείται τα υπόλοιπα από τον βαθιά ριζωμένο φόβο της απόρριψης.

Αρνητικές συνέπειες της καταπίεσης του θυμού

Όταν καταπιέζουμε το θυμό μας, απορρίπτουμε ένα μέρος της ανθρώπινης φύσης μας. Η μη αποδοχή των συναισθημάτων μας, όπως ο θυμός, παραμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και αντιδρούμε μέσω αυτής της στρεβλωμένης αντίληψης. Όταν δεσμευόμαστε στην καταπίεση του θυμού, επίσης θέλουμε να ξεφύγουμε από το συναισθηματικό πόνο που τον τροφοδοτεί. Έτσι, η καταστολή είναι μια μορφή συναισθηματικής αποφυγής μέσω της οποίας αναστέλλουμε τη συναισθηματική επένδυση στη ζωή μας και στους ανθρώπους γύρω μας. Για αυτό δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο καταπιεσμένος θυμός μπορεί να συμβάλλει στην κατάθλιψη.

Ψυχοσωματικά συμπτώματα

Η καταπίεση του θυμού πολύ συχνά συνοδεύεται από ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως ο πόνος στο στήθος, μουδιάσματα, επεισόδια ταχυκαρδίας, κα.

Ο καταπιεσμένος θυμός μειώνει τη συμπόνια

Ο καταπιεσμένος θυμός μπορεί κάποιες φορές να μην μας αφήνει να βλέπουμε το πόνο και το θυμό των άλλων, καθώς το άγχος ανταγωνίζεται τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους. Κατά συνέπεια, ίσως να αποφεύγετε τις συζητήσεις που οδηγούν σε συγκρούσεις, ένα μοτίβο που συχνά οδηγεί σε πιο σοβαρές διαφωνίες στις οικείες σχέσεις και μονάχα ενισχύει τα συναισθήματα της απομόνωσης. Ο καταπιεσμένος θυμός μπορεί να εμποδίζει την αποτελεσματική επικοινωνία στις σχέσεις μας.

Επίδραση στη συμπεριφορά

Η καταστολή του θυμού μπορεί να προσθέσει παρεξηγήσεις στις σχέσεις μας. Μετά από μια συζήτηση, ο ένας σύντροφος μπορεί να απομακρυνθεί αναστατωμένος σχετικά με μια απρόσμενη ανησυχία ενώ ο άλλος δεν έχει ιδέα για το θέμα. Ενώ, ένας σύντροφος που καταπιέζει το θυμό του μπορεί να μην αναγνωρίζει τις αντιδράσεις θυμού στον άλλο.

Καταπιεσμένος θυμός στο χώρο εργασίας

Ο καταπιεσμένος θυμός στο χώρο εργασίας μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην εξέλιξή σας, στην αποτελεσματική συνεργασία και ακόμη και στην ικανοποίηση από τη δουλειά. Μπορεί να συμβάλλει στην παθητικο-επιθετική συμπεριφορά που ίσως να περιλαμβάνει την μη έκφραση της γνώμης που θα μπορούσε να είναι βοηθητική για τη σωστή ροή της εργασίας.

Αντιμετώπιση

Για να καταπιέσετε το θυμό χρειάζεται ενέργεια και προσπάθεια με αποτέλεσμα να  παρεμβαίνει στο να ζείτε πλήρως τη ζωή σας. Μπορεί να επηρεάσει τις προσωπικές και τις εργασιακές σας σχέσεις.

Η αντιμετώπιση του καταπιεσμένου θυμού είναι μια πρόκληση που απαιτεί τη δημιουργία αίσθησης ασφάλειας με το θυμό σας. Ξεκινήστε με την αναγνώριση των φόβων που συνδέονται με το θυμό σας και το εάν η καταπίεση προέρχεται από την προσπάθεια να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Επίσης θα αναγνωρίσετε τους αναπτυξιακούς παράγοντες που συμβάλλουν στην καταπίεση του θυμού και πως μπορείτε να τους ξεπεράσετε. Και απαιτείται να μάθετε κάποιες δεξιότητες επικοινωνίας ώστε να δείχνετε συμπόνια στις δικές σας ανάγκες αλλά και στις ανάγκες των άλλων.