Μην το σκέφτεσαι... Aπλά κάν’το!
Πόσες φορές ενώ θέλουμε να κάνουμε κάτι, το σκεφτόμαστε και το ξανασκεφτόμαστε και το συζητάμε ξανά και ξανά; Το συζητάμε τόσες φορές που, από την πολλή ανάλυση στο τέλος, κουραζόμαστε και δεν το υλοποιούμε ή αποφασίζουμε να μην το κάνουμε!
Είναι καλό να συζητάμε τα δύσκολα διλήμματα και τα κομβικά σημεία, με φίλους και με τους δικούς μας ανθρώπους. Όμως, πόσο είναι σε θέση εκείνοι, να γνωρίζουν πραγματικά, τι επιθυμεί το μέσα μας;
Ο καθένας τους, θα μας συμβουλεύσει, σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω και τις δικές του εμπειρίες. Θα μας συμβουλεύσει, σύμφωνα με το πως έχει μάθει ο ίδιος να ζει, υποσυνείδητα, κι όχι επίτηδες. Θα μας συμβουλεύσει τι να κάνουμε και τι όχι, κάποιος που δεν ζει μέσα μας.
Κι αν αυτό που έχει μάθει εκείνος, διαφέρει από αυτό που έχει μάθει και θέλει η δική μας ψυχή;
Δεν θα υπάρχει πάντα η κατάλληλη στιγμή, για να κάνουμε κάτι. Τις περισσότερες φορές, είτε την δημιουργούμε εμείς, είτε είμαστε σε επαγρύπνηση, ώστε να την αρπάξουμε μόλις εμφανιστεί. Είναι εκείνες οι στιγμές, στις οποίες δεν χωράνε δεύτερες σκέψεις! Είναι τότε που μας φωνάζει η ευκαιρία να την αρπάξουμε. Είναι τότε που δεν πρέπει να το σκεφτούμε, απλά να δράσουμε.
Γιατί αν το σκεφτούμε – έστω και λίγο -, θα φύγει η στιγμή, θα πετάξει. Όλοι έχουμε χάσει ευκαιρίες, επείδη το σκεφτήκαμε. Τα όνειρα όμως και οι επιθυμίες δεν πραγματοποιούνται μόνο με σκέψη, πραγματοποιούνται με δράση! Και μάλιστα άμεση. Τόση άμεση, που μερικές φορές παίρνουμε μία μεγάλη εισπνοή και βουτάμε.
Δεν είμαστε υπεύθυνοι για τον κόσμο και για τους άλλους. Είμαστε υπεύθυνοι για τη δική μας δουλειά και για τον εαυτό μας. Δεν ευθυνόμαστε για το τι θελουν οι άλλοι, αλλά για το τι θέλουμε εμείς.
Δεν χρειάζεται να δικαιολογούμαστε γι’αυτό, ούτε να ξοδεύουμε χρόνο και ενέργεια, προκειμένου να εξηγήσουμε. Χρειάζεται να δίνουμε την ενέργειά μας, στο να το κάνουμε. Είναι πιο εύκολο να παρασκεφτόμαστε και πιο δύσκολο να πράττουμε. Η αλήθεια όμως είναι, πως η ζωή είναι τόσο απλή, όσο την κάνουμε εμείς να είναι.
Κι αν ξοδεύουμε το χρόνο μας στο να σκεφτόμαστε υπερβολικά πολύ, τότε το πιο πιθανό είναι να μην κάνουμε τίποτα.
Πολλές φορές φοβόμαστε να ρισκάρουμε. Στις μεγάλες αποφάσεις, δυσανασχετούμε. Αναζητάμε εύκολες λύσεις, ενώ θα έπρεπε να αναζητάμε κάθε φορά, τι είναι αυτό που επιθυμεί η ψυχή μας. Ένα ρητό λέει, πως η υπερβολική σκέψη και ανάλυση δημιουργούν προβλήματα, εκεί που δεν υπάρχουν. Αντί για λύσεις, αρχίζουμε και βλέπουμε εμπόδια. Σε κάθε κομβική απόφαση, υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Πάντα συνέβαινε αυτό και πάντα θα συμβαίνει.
Ας μην το σκεφτόμαστε τόσο πολύ, λοιπόν, και ας το κάνουμε! Η πολλή σκέψη, μας απομακρύνει από το όραμα μας και από το στόχο μας. Η πράξη είναι εκείνη, που μας φέρνει πιο κοντά τους.
Ας αντιστρέψουμε το χρόνο. Ας αρχίσουμε να τον ξοδεύουμε στην "πράξη", κι όχι να τον σπαταλάμε απλά στη "σκέψη".