Μισό Xanax την ημέρα… συνέπειες και παρενέργειες!

Μισό Xanax την ημέρα, συνέπειες και παρενέργειες

Ο τίτλος του άρθρου βασίζεται στην παροιμία "ένα μήλο την ημέρα το γιατρό κάνει πέρα", προσαρμόζοντάς της στην εποχή μας! Μισό Xanax την ημέρα λοιπόν, το άγχος κάνει πέρα! Είναι αυτό όμως η λύση; Το Xanax έχει πλέον καταστεί ο ακρογωνιαίος λίθος της διαχείρισης του άγχους, προσφέροντας ταχεία ανακούφιση. Η δοσολογία του Xanax μπορεί να εξατομικευτεί, και μπορεί να χορηγηθεί σε δοσολογία σύμφωνα με τη σοβαρότητα της έντασης του άγχους και των συμπτωμάτων του, για παράδειγμα από 0.25 mg εφάπαξ ημερησίως, μέχρι 0.5 mg τρεις φορές την ημέρα ή και περισσότερο.

Το Ζάναξ είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στις οξείες κρίσεις πανικού και γενικότερα στη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση του άγχους, όμως η συστηματική χρήση του όμως έχει παρενέργειες και συνέπειες. Καταρχήν δημιουργεί ένα θεραπευτικό παράδοξο, δηλαδή οι ασθενείς βασίζονται όλο και περισσότερο στη χημική καταστολή ενώ αναβάλλουν την απαραίτητη ψυχοθεραπεία που απαιτείται για την επίλυση των υποκείμενων ψυχολογικών παραγόντων. Έτσι λοιπόν δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, όπου οι ρίζες του άγχους παραμένουν ανεπίλυτες και η προσωρινή ανακούφιση μετατρέπεται σε μια μακροχρόνια ψυχολογική εξάρτηση.

Μακαριότητα και στρουθοκαμηλισμός

Η αμεσότητα της ηρεμιστικής δράσης του Xanax - που δρα μέσα σε 20 λεπτά και διαρκεί έως και έξι ώρες - αναπόφευκτα δίνει προτεραιότητα στην καταστολή των συμπτωμάτων έναντι της ψυχοθεραπευτικής εξερεύνησης και της αυτογνωσίας. Η ηρεμιστική του δράση μπορεί να συγκριθεί με αυτή του αλκοόλ και της κάναβης, δηλαδή όπως με ένα ποτηράκι κρασί όλα φαίνονται πιο όμορφα, πιο ήρεμα, με το Xanax ο άνθρωπος μπορεί να ξεχάσει τα προβλήματά του για λίγο.

Η (βολική) απόδοση των συμπτωμάτων του άγχους σε βιολογικές παραμέτρους εκ μέρους των γιατρών, οδηγεί τους ανθρώπους σε στρουθοκαμηλισμό, δηλαδή στο να θάψουν τα κεφάλια τους στην άμμο και να συνεχίσουν να ζουν τη ζωή τους, όπως έκαναν πριν από την εμφάνιση των όποιων ψυχοσωματικών συμπτωμάτων και άλλων προβλημάτων υγείας έχουν, όπως για παράδειγμα τις κρίσεις πανικού ή την κατάθλιψη. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι συνεχίζουν να βαδίζουν σε λάθος δρόμο ζωής, να μην κοιτάνε μέσα τους, να μην έρχονται αντιμέτωποι με τις επιλογές τους, και να διαχειρίζονται με λάθος τρόπο το άγχος και το στρες της ζωής τους.

"Παίρνω χρόνια Xanax"

Ακριβώς επειδή δρα τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά, ένας θεραπευόμενος μπορεί να αρχίσει να βασίζεται στο Xanax πλήρως για τη ρύθμιση του άγχους, οδηγώντας σε ανοχή με την πάροδο του χρόνου. Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν την πεποίθηση ότι δεν μπορούν να ζήσουν φυσιολογικά χωρίς το Xanax, χρησιμοποιώντας το για αυτοθεραπεία έναντι του άγχους, τις κρίσεις πανικού ή την αϋπνία, με αποτέλεσμα να παίρνουν για χρόνια Xanax, χωρίς ποτέ να αντιμετωπίζουν τις πραγματικές ρίζες του άγχους και χωρίς να έρχονται αντιμέτωποι με τα πραγματικά προβλήματα της ζωής τους. Χρησιμοποιείται δηλαδή το Xanax ως υποκατάστατο μιας ουσιαστικής ψυχοθεραπείας.

Τα φάρμακα και η σημασία τους

Πολλοί έχουν προσπαθήσει να χτίσουν καριέρες πάνω στο Xanax, είτε θεοποιώντας το, είτε με τη δαιμονοποίησή του. Αλλά το Xanax (αλπραζολάμη) είναι ένα ηρεμιστικό φάρμακο, ένα εργαλείο, και δεν υπάρχει τίποτα "κακό" εν γένει με αυτό. Η κακή χρήση του Xanax είναι αυτή που δημιουργεί προβλήματα και εμπόδια στην ψυχοθεραπεία, δίνοντας προτεραιότητα στην άμεση καταστολή των συμπτωμάτων έναντι της αντιμετώπισης των υποκείμενων ψυχολογικών παραγόντων του άγχους.

Αν και η χρήση του Xanax έχει τραβήξει την προσοχή της ιατρικής κοινότητας και του κοινού, ο στρουθοκαμιλισμός ισχύει για όλα τα φάρμακα. Δηλαδή ναι μεν τα φάρμακα αποτελούν χρήσιμα εργαλεία, αλλά δεν δίνεται η δέουσα προσοχή στους ψυχολογικούς παράγοντες που εμπλέκονται ή επιδεινώνουν την όποια ψυχοπαθολογία ή σωματική νόσο.

Ανεξαρτήτως συμπτωμάτων, είτε πρόκειται για ημικρανίες για παράδειγμα, είτε για ιδιοπαθή υπέρταση, είτε για στομαχικό άγχος και γαστροπροστατευτικά, τα φάρμακα αναμφισβήτητα βοηθούν, αλλά οδηγούν βολικά σε μια "συγκάλυψη" των ψυχολογικών παραγόντων. Έτσι λοιπόν αν κάποιος έχει έλκος, η προσοχή δίνεται στο "τι τρώει" και όχι στο "τι τον τρώει". Το ίδιο συμβαίνει και με τα αντικαταθλιπτικά, σπανίως δίνεται βάση στις πραγματικές ψυχολογικές αιτίες και φορτία του ανθρώπου, επαφύονται οι γιατροί και οι ασθενείς στα αντικαταθλιπτικά.

Άλλες παρενέργειες της χρήσης Xanax

Ενώ η ικανότητά του Xanax να ανακουφίζει γρήγορα το άγχος μπορεί να αλλάξει τη ζωή για μερικούς ανθρώπους, η παρατεταμένη ή υπερβολική χρήση του ενέχει επίσης παρενέργειες και κινδύνους που μπορεί να αντισταθμίσουν τα οφέλη του εάν δεν χρησιμοποιηθεί με σύνεση.

Μία από τις πιθανές συνέπειες που σχετίζονται με το Xanax είναι η υψηλή πιθανότητα εξάρτησης και εθισμού. Καθώς αυξάνεται η ανοχή στο Xanax (δηλαδή, καθώς ο οργανισμός το συνηθίζει) χρειάζονται υψηλότερες δόσεις για να επιτευχθεί το ίδιο επίπεδο ανακούφισης, αυξάνοντας τον κίνδυνο σωματικής και ψυχολογικής εξάρτησης. Και επειδή παράγει ένα ηρεμιστικό αποτέλεσμα που κάποιοι βρίσκουν ευχάριστο, μερικές φορές χρησιμοποιείται για ψυχαγωγικούς σκοπούς, μαζί με αλκοόλ ή άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες.

Η διακοπή χρήσης του Xanax δημιουργεί ακόμα ένα προβληματισμό. Επειδή έχει σχετικά μικρό χρόνο ημιζωής στο αίμα σε σύγκριση με άλλες βενζοδιαζεπίνες, τα συμπτώματα στέρησης μπορεί να ξεκινήσουν μόλις έξι έως δώδεκα ώρες μετά την τελευταία δόση. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συχνά το άγχος - όπου το άγχος επιστρέφει πιο έντονα από πριν - μαζί με αϋπνία, τρόμο, ευερεθιστότητα. Η απότομη διακοπή του Xanax χωρίς ψυχιατρική επίβλεψη και κάποιο υποκατάστατο, μπορεί να είναι αρκετά βασανιστική λόγω των σοβαρών επιπτώσεων απόσυρσης, ακόμα και απειλητική για τη ζωή αν κανείς έπαιρνε υψηλές δόσεις. Για αυτό το λόγο, αναλόγως της ποσότητας που παίρνει κανείς, ίσως να πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάποιο υποκατάστατο του Xanax, όπως το Stedon, κατά τη διαδικασία απεξάρτησης.

Για τους ηλικιωμένους, η μακροχρόνια χρήση του Xanax εγκυμονεί πρόσθετους κινδύνους πέρα ​​από την εξάρτηση και την απόσυρση. Η παρατεταμένη χρήση βενζοδιαζεπινών έχει συνδεθεί με γνωσιακή έκπτωση, όπως απώλεια μνήμης και δυσκολία συγκέντρωσης. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η παρατεταμένη χρήση βενζοδιαζεπινών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης νόσου Αλτσχάιμερ ή άλλων μορφών άνοιας, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ή σε ανθρώπους με προϋπάρχουσα γνωσιακή έκπτωση. Επιπλέον, τα ηρεμιστικά αποτελέσματα του Xanax μπορούν να βλάψουν τον συντονισμό και την ισορροπία, αυξάνοντας την πιθανότητα πτώσεων και τραυματισμών.

Δεδομένων αυτών των κινδύνων, οι ψυχίατροι τονίζουν ότι το Xanax πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για βραχυπρόθεσμη ανακούφιση υπό παρακολούθηση. Δεν θεωρείται θεραπεία πρώτης γραμμής για τις χρόνιες αγχώδεις διαταραχές (όπως τις κρίσεις πανικού) λόγω της πιθανότητας εθισμού και των παρενεργειών του. Αντίθετα, οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές διαχείρισης συχνά περιλαμβάνουν μη εθιστικά φάρμακα όπως αντικαταθλιπτικά SSRI η SNRI, τα οποία  δεν λειτουργούν άμεσα, αλλά παρέχουν σταθερή ανακούφιση χωρίς τους τον κίνδυνο εξάρτησης.

Ψυχοθεραπεία ή Xanax

Η ψυχοθεραπεία προσφέρει μακροπρόθεσμες λύσεις ενδυναμώνοντας τους ανθρώπους σε πολλαπλά επίπεδα.

Μια ουσιαστική ψυχοθεραπεία μεταξύ των άλλων βοηθά ένα άνθρωπο να εντοπίσει και αλλάξει τις αρνητικές πεποιθήσεις του, να κλείσει τις συναισθηματικές πληγές του, να αναγνωρίσει και να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του. Η ψυχοθεραπεία δεν μειώνει μόνο τα συμπτώματα, αλλά εφοδιάζει τους θεραπευόμενους με δεξιότητες για να διαχειρίζονται τις προκλήσεις της ζωής, χωρίς να χρειάζεται να βασίζονται στο Xanax ή άλλα ηρεμιστικά.

Υπάρχουν διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας, που παρέχουν εξατομικευμένες λύσεις για τις διαφορετικές ρίζες του άγχους—είτε πρόκειται για ένα ανεπίλυτο ψυχικό τραύμα, προβλήματα στις σχέσεις, μεταβάσεις ρόλων ή αλλαγές στη ζωή. Με μια ουσιαστική ψυχοθεραπεία, ένας άνθρωπος μπορεί να ενδυναμωθεί, να βρει τον εαυτό του και να διαχειρίζεται καλύτερα ότι του συμβαίνει.

Για παράδειγμα, το EMDR είναι μια ψυχοθεραπευτική μέθοδος που αντιμετωπίζει ψυχικά τραύματα και το μετατραυματικό στρες, στα οποία μπορεί να έχει τις ρίζες του το άγχος. Για άτομα των οποίων το άγχος προέρχεται από κάποιο ανεπίλυτο ψυχολογικό τραύμα ή χρόνιες διαπροσωπικές συγκρούσεις, αυτή η μέθοδος παρέχει μια βαθύτερη συναισθηματική θεραπεία. Επίσης, η θεραπεία έκθεσης (ERP) απευαισθητοποιεί σταδιακά τους ασθενείς απέναντι σε φοβικά ερεθίσματα (π.χ. κοινωνικές καταστάσεις, φοβίες). Είναι αποτελεσματική για το PTSD και ειδικές φοβίες.

Άλλες θεραπείες και τεχνικές

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η τακτική άσκηση, οι πρακτικές ενσυνειδητότητας και οι τεχνικές αναπνοών μπορούν επίσης να συμπληρώσουν τη χρήση ηρεμιστικών και να παρέχουν πρόσθετα και ουσιαστικά εργαλεία για την αντιμετώπιση του άγχους, το μηρυκασμό σκέψεων και του προκαταβολικού άγχους.