Παίρνω χρόνια XANAX

"Παίρνω χρόνια XANAX" - μαρτυρίες ασθενών

Ενώ τα ηρεμιστικά φάρμακα όπως το Xanax μπορούν να προσφέρουν άμεση ανακούφιση από τις κρίσεις πανικού ή συμπτώματα της κατάθλιψης, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις υποκείμενες αιτίες τους. Επιπρόσθετα, το να παίρνει κανείς για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή χρόνια Xanax, θα οδηγήσει σε εξάρτηση (ψυχολογική και σωματική), ανοχή, πιθανώς ακόμα και επιδείνωση των συμπτωμάτων με την πάροδο του χρόνου.

Οι παρακάτω δύο μαρτυρίες ασθενών, υπογραμμίζουν τις παραπάνω αλήθειες για τη χρήση του Xanax.

Κρίσεις πανικού και λήψη Xanax για χρόνια

Ας δούμε την πρώτη ιστορία, η Γιάννα 34 ετών περιγράφει:

Οι κρίσεις πανικού πρωτοεμφανίστηκαν στα 25 μου, και έγιναν μέρος της ζωής μου για χρόνια. Εμφανίζονταν ξαφνικά, αφήνοντάς με να νομίζω ότι πεθαίνω, η καρδιά μου να χτυπάει σαν να προσπαθούσε να ξεφύγει από το στήθος μου και μια δύσπνοια να με πλακώνει. Όταν ο ψυχίατρος μου συνταγογράφησε για πρώτη φορά το Xanax για τις κρίσεις πανικού, ήταν για μένα μια σανίδα σωτηρίας. Ένα μικροσκοπικό χάπι που λειτουργούσε σχεδόν αμέσως, ηρεμώντας την καταιγίδα στο μυαλό και το σώμα μου. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, μπορούσα να αναπνεύσω ελεύθερα, χωρίς βάρος στο στήθος.

Στην αρχή λοιπόν, το Xanax φαινόταν σαν ένα θαυματουργό φάρμακο. Σταματούσε τις κρίσεις πανικού και μου επέτρεψε να λειτουργήσω σε καταστάσεις που κάποτε ένιωθα αδύνατες — τις τράπεζες, σε παρουσιάσεις στη δουλειά, ακόμη και πάρτυ. Αλλά όσο περνούσε ο καιρός, συνειδητοποίησα κάτι που με προβλημάτισε. Η ανακούφιση κρατούσε για λίγες ώρες, και χρειαζόμουν μεγαλύτερες δόσεις για να πετύχω την ηρεμία. Οι κρίσεις πανικού άρχισαν να εμφανίζονται πιο συχνά, και αν δεν έπαιρνα το Xanax, χειρότερες από πριν. Ο ψυχίατρος μου εξήγησε ότι αυτό ήταν "άγχος ανάκαμψης", μια παρενέργεια για όσους παίρνουν για μήνες ή χρόνια Xanax, ή άλλα παρόμοια ηρεμιστικά φάρμακα.

Η αλήθεια ήταν πως παρά την εκπληκτική ανακούφιση που παρείχε το Xanax, ποτέ δεν αντιμετώπισε τις βασικές αιτίες του άγχους μου και των κρίσεων πανικού. Ήταν σαν να έβαζα ένα τραυμαπλαστ σε μια βαθιά πληγή, χωρίς καν να την καθαρίσω πρώτα. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν κάτι ουσιαστικό, πέρα από το Xanax. Ο παλιός μου ψυχίατρός δεν μπορούσε να με βοηθήσει περισσότερο, έπρεπε να καταλάβω γιατί συνέβαιναν αυτές οι κρίσεις πανικού.

Τότε ήταν που στράφηκα στην ψυχοθεραπεία. Ο κ.Βάθης με βοήθησε σε πολλά πράγματα. Καταρχήν να καταλάβω τι πραγματικά με πίεζε στη ζωή μου, να κάνω ουσιαστικές αλλαγές ζωής και συμπληρωματικά έμαθα να διαχειρίζομαι ότι με συνέχιζε να με αγχώνει, χωρίς να βασίζομαι στο Xanax. Η πρόοδος ήταν αργή αλλά σταθερή και για πρώτη φορά ένιωσα ότι είχα τον έλεγχο της ζωής μου. Με την πάροδο του χρόνου, έμαθα πώς να ελέγχω τις αρνητικές μου σκέψεις, δούλεψα τα ψυχολογικά τραύματα που κουβαλούσα και μπόρεσα με ενσυνειδητότητα να αντιμετωπίζω τα ψυχοσωματικά συμπτώματα του άγχος.

Η διαφορά μεταξύ Xanax και ψυχοθεραπείας ήταν βαθιά. Ενώ το Xanax κάλυπτε τα συμπτώματά προσωρινά, η ψυχοθεραπεία μου με βοήθησε να βελτιώσω τον εαυτό μου, να βρω την αυτοπεποίθηση για να αλλάξω τη ζωή μου και να ξεπεράσω τις αιτίες για τις κρίσεις πανικού. Σήμερα, εξακολουθώ να βιώνω περιστασιακά άγχος, αλλά δεν με καθορίζει πλέον και δεν μου στερεί τη ζωή. Κοιτάζοντας πίσω, είμαι ευγνώμων για τον ρόλο που έπαιξε το Xanax στις πιο σκοτεινές μου στιγμές, αλλά είμαι ακόμη πιο ευγνώμων για την ελευθερία που μου έδωσε η ψυχοθεραπεία.

Κατάθλιψη και λήψη Xanax για χρόνια

Ας δούμε ακόμα μια μαρτυρία, η Έλενα 40 ετών μας λέει:

Όταν ο γιατρός μου συνταγογράφησε μαζί με αντικαταθλιπτικό το Xanax για το άγχος μου, ήμουν απελπισμένη. Η ζωή είχε γίνει ένα βάρος, το να σηκωθώ από το κρεβάτι έμοιαζε σαν να σκαρφαλώνω σε βουνό, δεν είχα καμία διάθεση να κάνω καμία δουλειά στο σπίτι. Το αντικαταθλιπτικό SSRI χρειάστηκε δύο μήνες για να με βοηθήσει, αλλά το Xanax πρόσφερε από την αρχή μια άμεση αίσθηση ηρεμίας που δεν είχα νιώσει για χρόνια. Φαινόταν λοιπόν ότι τα πράγματα βελτιώνονταν όσον αφορούσε την ψυχολογία μου.

Οι εβδομάδες μετατράπηκαν σε μήνες και μετά χρόνια, όμως τα προβλήματα με τα φάρμακα άρχισαν να φαίνονται ξεκάθαρα. Είχα πλέον πάρει αρκετό βάρος λόγω του αντικαταθλιπτικού και η δόση του Xanax και τους αυξάνονταν, καθώς η ανοχή μου μεγάλωνε και κανένα από τα προβλήματα στη ζωή μου δεν λυνόταν. Η αρχική ευφορία έσβησε λοιπόν, και αντικαταστάθηκε από μια εξάρτηση από το Xanax. Δεν τολμούσα να κυκλοφορήσω χωρίς αυτό, δεν έβγαινε η μέρα αλλιώς. Και παρατήρησα ότι ενώ το Xanax με βοήθησε με το άγχος, φαινόταν να βαθαίνει τα συναισθήματα θλίψης μου με την πάροδο του χρόνου - ένα φαινόμενο που έμαθα αργότερα ότι αποτελεί μια πιθανή παρενέργεια.

Άρχισα να αισθάνομαι παγιδευμένος σε έναν κύκλο: έπαιρνα ένα χάπι για να νιώσω καλά για μερικές ώρες και μετά έπεσα σε ένα ακόμα πιο σκοτεινό μέρος όταν τα αποτελέσματά του εξαφανίζονταν. Έπρεπε να πάρω πια και Xanax για τον ύπνο, ενώ η κατάθλιψή μου χειροτέρευε. Ο ψυχίατρος που με παρακολουθούσε με συνεδρίες εξ'αποστάσεως και μου συνταγογραφούσε τα φάρμακα, μου έλεγε απλά ότι "γκρινιάζω". Στις συνεδρίες δεν λέγαμε τίποτα το ιδιαίτερο, απλά νέα της καθημερινότητας και του μήνα. Τότε ήταν που αποφάσισα να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία. Δοκίμασα αρχικά γνωσιακή θεραπεία CBT, αλλά δεν με βοήθησε, και έψαξα για κάτι πιο ουσιαστικό.

Άρχισα να βλέπω τον κ.Βάθη για την θεραπεία της κατάθλιψης. Στις συνεδρίες μας, εξερευνήσαμε πως η κατάθλιψή μου συνδεόταν με την κρίση στο γάμο μου, και προηγούμενα ψυχολογικά τραύματα τα οποία αντιμετωπίσαμε με EMDR. Η θεραπεία δεν ήταν εύκολη - απαιτούσε την αντιμετώπιση οδυνηρών αναμνήσεων και την αμφισβήτηση των βαθιά ριζωμένων αρνητικών πεποιθήσεων για τον εαυτό μου - αλλά ήταν μεταμορφωτική.

Μέσω της ψυχοθεραπείας, έμαθα πώς να βάζω όρια σε σχέσεις που με είχαν εξαντλήσει συναισθηματικά, πως να λέω "όχι" και να φροντίζω τον εαυτό μου. Η διάθεσή μου άρχισε να βελτιώνεται ουσιαστικά, και οι στιγμές απόγνωσης εξαφανίστηκαν. Με τον καιρό, καθώς απέκτησα περισσότερο εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, αρχίσαμε να μειώνουμε σταδιακά το Xanax μου. Παίρνοντας για χρόνια Xanax, η διακοπή είχε τις προκλήσεις της, αλλά με την υποστήριξη του κ.Βάθη, τα κατάφερα.

Σήμερα, έχω σταματήσει πια το αντικαταθλιπτικό και δεν βασίζομαι πλέον στο Xanax για να ξεπεράσω τη μέρα. Η ψυχοθεραπεία μου έδωσε κάτι πολύ πιο πολύτιμο: την κατανόηση του εαυτού μου και των εργαλείων για να αναλάβω την ευθύνη της ζωής μου, και να ανταπεξέλθω στις προκλήσεις της ζωής χωρίς να παγώνω. Ενώ τα φάρμακα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη σταθεροποίησή μου αρχικά, ήταν η ψυχοθεραπεία που αντιμετώπισε πραγματικά τις ρίζες της κατάθλιψής μου και μου επέτρεψε να ξεπεράσω την κατάθλιψη και το άγχος μου.

Ψυχοθεραπεία ή χρήση του Xanax για μια ζωή;

Όπως περιγράφουν και οι δύο θεραπευόμενοι παραπάνω, μια ουσιαστική ψυχοθεραπεία προσφέρει ένα διαφορετικό μονοπάτι - ένα μονοπάτι που επικεντρώνεται στον εντοπισμό και την επίλυση των πραγματικών αιτιών των ψυχολογικών προβλημάτων και όχι απλώς στο κουκούλωμά τους. Η ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματική στη μείωση των συμπτωμάτων του άγχους και της κατάθλιψης, ενώ ενισχύουν μακροπρόθεσμα την ψυχική ανθεκτικότητα. Σε αντίθεση με το Ζάναξ, η ψυχοθεραπεία οδηγεί στην προσωπική εξέλιξη και -μεταξύ των άλλων- εφοδιάζει τα άτομα με δεξιότητες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν σε όλη τους τη ζωή.

Για όσους παλεύουν με κρίσεις πανικού ή κατάθλιψη, ο συνδυασμός φαρμάκων με ψυχοθεραπεία μπορεί να προσφέρει τα ταχύτερα και καλύτερα αποτελέσματα. Ωστόσο, η μετάβαση από την εξάρτηση από φάρμακα όπως το Xanax προς άλλα φυσικά υποκατάστατα ή/και παράλληλα σε ουσιαστικές λύσεις μέσω της ψυχοθεραπείας είναι το κλειδί για την ψυχική υγεία.