Πανδημία και Ενδοοικογενειακή Βία
Με τον αριθμό των περιπτώσεων του κορωνοϊού να αυξάνονται συνεχώς μέρα με την μέρα και τα μέτρα που λαμβάνει κάθε χώρα σχετικά με την απαγόρευση της κυκλοφορίας να αυξάνονται, βλέπουμε ότι πολλοί άνθρωποι μένουν στο σπίτι. Όμως για κάποιους ανθρώπους αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Οι γυναίκες και τα παιδιά που είναι σε απομόνωση με έναν κακοποιητικό σύντροφο διατρέχουν υψηλό κίνδυνο.
Η σχέση μεταξύ του κορωνοϊού και της ενδοοικογενειακής βίας έχει παρατηρηθεί σε όλες τις χώρες που έχουν διασπορά του ιού. Από την Ουχάν μέχρι τη Νέα Υόρκη, η επιβολή καραντίνας οδηγεί σε οικονομικά προβλήματα, προβλήματα υγείας και προσθέτει επιπλέον πίεση σε κάποιον που είναι ήδη βίαιος και δεν ελέγχει τις αντιδράσεις του.
Οι γυναίκες απομονώνονται ακόμη περισσότερο κοινωνικά. Όλα όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες στη διάρκεια της καραντίνας θα φανούν αργότερα.
Γνωρίζουμε ότι σε περιόδους κρίσεις, αστάθειας και οικονομικού στρες, παρατηρείται μια αύξηση στα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της πανδημίας. Όλος ο κόσμος είναι σε απομόνωση αλλά τα θύματα βίας καλό θα ήταν να μην αισθάνονται μόνα τους.
Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας που είναι απομονωμένα στο σπίτι έχουν λιγότερες ευκαιρίες να σηκώσουν το τηλέφωνο και να ζητήσουν βοήθεια επειδή ο σύντροφός τους είναι επίσης στο σπίτι.
Μία στις τέσσερις γυναίκες και ένας στους επτά άνδρες βιώνει σοβαρή σωματική βία στα χέρια ενός συντρόφου. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι φυσικές καταστροφές, οι πανδημίες και οι πόλεμοι αυξάνουν το ρίσκο.
Στην Κίνα, η οποία επηρεάστηκε πρώτη από τον covid-19 , ο αριθμός των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας που αναφέρθηκαν στην αστυνομία τριπλασιάστηκε τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με μελέτες. Οι επιστήμονες αποδίδουν αυτή την αύξηση στην καραντίνα.
Η κοινωνική ζωή ενός ατόμου, η οικονομική του κατάσταση, η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η ρουτίνα της καθημερινότητας αλλάζουν γρήγορα όταν εμφανίζεται μια πανδημία, η οποία ασκεί επιπλέον πίεση σε κάθε σχέση. Όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία σε ένα σπίτι, αυτοί οι ψυχοπιεστικοί παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν σε πιο συχνή και κλιμακούμενη κακοποίηση.
Όταν οι άνθρωποι που ασκούν βία νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο της ζωής τους, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους τείνουν να εξωτερικεύουν και να προβάλλουν τα προβλήματά τους σε άλλους ανθρώπους.
Ενώ η χρόνια ανεργία δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου, η ξαφνική ανεργία προκαλεί ανησυχία, ειδικά αν ο θύτης δούλευε κάπου για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχασε τη δουλειά του ξαφνικά.
Στην περίπτωση που ένα θύμα χάσει τη δουλειά του πριν βάλει στην άκρη αρκετά χρήματα για να πληρώσει ένα νέο διαμέρισμα, ίσως να σκεφτεί ξανά τα σχέδια του να αφήσει αυτή την κακοποιητική σχέση. Αν ένα θύμα που μόλις έφυγε από μια κακοποιητική σχέση απολύθηκε προσωρινά λόγω πανδημίας, ίσως να σκεφτεί να επιστρέψει κοντά στο θύτη αν νομίζει ότι αυτή είναι η μοναδική επιλογή.
Κατά μέσο όρο, ένα θύμα θα προσπαθήσει να αφήσει τον κακοποιητικό σύντροφο επτά φορές πριν μείνει τελικά μακριά για το καλό του. Οι δυσκολίες της μετακόμισης, η κοινή επιμέλεια των παιδιών, η οικονομική εξάρτηση, η αλλαγή στις κοινωνικές σχέσεις και πολλοί άλλοι παράγοντες θέτουν σε υψηλό κίνδυνο το θύμα να επιστρέψει.
Το να αφήσουν τα θύματα μια κακοποιητική σχέση είναι η πιο δύσκολη στιγμή.