Διαχείριση Πένθους
Το πένθος αφορά συναισθήματα που ίσως φοβόμαστε πιο πολύ από όλα. Η έντασή τους είναι κατακλυσμιαία, ιδίως αν έχουμε χάσει κάποιο πρόσωπο που ήταν πολύ κοντά μας ή κάτι πολύ σημαντικό για εμάς. Το πένθος αλλάζει την αντίληψή μας για το τι έχει σημασία στη ζωή και συχνά οδηγεί σε μία κατάσταση που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται αποστασιοποιημένοι από τους άλλους, και δεν επιτρέπει να συνδεθούν με τους άλλους, ώστε να συνεχίσουν τις ζωές τους.
Πολλά έχουν γραφεί για τα στάδια του πένθους, και παρόλο που αυτές οι πληροφορίες είναι χρήσιμες για κάποιους, για πολλούς είναι σα να πρόκειται για σημεία σε ένα ταξίδι, στα οποία θα πρέπει να βιαστούν για την επόμενη στάση.
Οι άνθρωποι συχνά δεν έχουν την κατάλληλη υποστήριξη, ή το χρόνο που χρειάζονται, και αισθάνονται ότι τους πιέζουν “να νιώσουν καλύτερα” και να προχωρήσουν με τη ζωή τους. Δυστυχώς, το ότι σαν κοινωνία αποφεύγουμε να μιλήσουμε για το θάνατο, μας οδηγεί στο να μην είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε το πένθος. Πολύ συχνά, αποφεύγουμε τέτοιες συζητήσεις ευγενικά. Αυτό οδηγεί πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σε πένθος, να αισθάνονται ότι κανείς δεν τους καταλαβαίνει, και ότι πρέπει να κρύψουν την απελπισία τους και να δείχνουν ψύχραιμοι και καλά.
Πολλές φορές το πένθος και ο θρήνος είναι σαν ένα “σκοτεινό μυστικό”. Ζούμε σε μια κοινωνία που μας επιτρέπει να λείψουμε μόνο λίγες ημέρες από τη δουλειά μας ώστε να θρηνήσουμε για την απώλεια ενός αγαπημένου μας προσώπου. Εάν χρειαστούμε περισσότερο χρόνο, είναι απαραίτητο να πάρουμε μία άδεια από γιατρό. Αυτό είναι σα να σηματοδοτεί ότι κάτι συμβαίνει με εμάς αν χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να θρηνήσουμε.
Αλλά φυσικά, το πένθος είναι ένα σημαντικό και υγιές συναίσθημα. Ο πόνος που αισθανόμαστε από την απώλεια, είναι το τίμημα της αγάπης. Το αρχικά πολύ έντονο συναίσθημα της θλίψης και της απώλειας που μας κατατρώει, θα μαλακώσει και θα αλλάξει τελικά, εάν του επιτρέψουμε να κάνει την πορεία του, αλλά αυτό χρειάζεται χρόνο.
Πολλοί άνθρωποι νιώθουν ότι συνδέονται μέσα από το έντονο πένθος τους με το πρόσωπο που έχουν χάσει. Το πένθος χτίζει μία γέφυρα και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο χρόνο θα χρειαστεί κανείς για να πει το “γεια”. Και συχνά, οι άνθρωποι νιώθουν τύψεις, ότι μπορεί να προδίδουν τον αγαπημένο τους, εάν δεν πονάνε τόσο πολύ ή αν προχωρήσουν στη ζωή τους, ή επίσης μπορεί να βασανίζονται από σκέψεις όπως “αν έκαναν όλα όσα χρειάζεται” πριν ο άνθρωπός τους φύγει.
Στο ιατρείο μας δίνουμε το χρόνο και την υποστήριξη που χρειάζονται οι άνθρωποι για να επεξεργαστούν το πένθος τους, και για να εκφραστεί αυτό προς όποια κατεύθυνση είναι απαραίτητο, συμπεριλαμβανομένου του θυμού και της απελπισίας. Ως ψυχιατρος-ψυχοθεραπευτής βλέπω το πένθος σαν μια φυσιολογική διαδικασία στην οποία μπορεί να χρειάζεστε μια βοήθεια, και βαδίζουμε μαζί αυτό τον επώδυνο δρόμο, για όσο χρειάζεστε.
Αντιμετώπιση πένθους
Εκτός από την ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, το EMDR και η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ μπορεί να βοηθήσουν τα μέγιστα στην επεξεργασία του πένθους, ώστε ο άνθρωπος να επεξεργαστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σχετικά με την απώλεια, τα οποία μπορεί να έχουν παραμείνει εγκλωβισμένα για χρόνια, ή τα οποία μπορεί να οδηγούν σε κατάθλιψη.