Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε όσα μας έχουν πληγώσει;

Γιατί νιώθουμε πληγωμένοι;

Ο κάθε άνθρωπος σίγουρα έχει το δικό του τρόπο για να αποφύγει ή να ελαχιστοποιήσει το συναισθηματικό πόνο. Οι άνθρωποι που βιώνουν τραγωδίες χρησιμοποιούν το χιούμορ για να βρουν παρηγοριά στον πόνο τους. Και ενώ ψάχνουν να βρουν δραστηριότητες που θα κάνουν τη διάθεσή τους καλύτερη, τελικά αυξάνουν το άγχος και την κατάθλιψη. Όμως η συνεχής αποφυγή μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα.

Πολλοί θεραπευόμενοι στις συνεδρίες αναρωτιούνται ποιο είναι το νόημα του να αναστατώνονται; Αυτή είναι μια ερώτηση που ακούω συχνά. Είναι μια λογική ερώτηση. Για να νιώθουμε καλά είναι σημαντικό να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχουμε από το να αφήνουμε τον πόνο και την θλίψη να μας κατακλύζουν. Αλλά όταν οι δυσκολίες δεν είναι απλές αναποδιές, η ανθρώπινη ψυχή δεν είναι εύκολο να ξεχαστεί.

Για ποιους λόγους νιώθουμε πληγωμένοι;

Έχει περάσει από το μυαλό σας ποιες είναι οι καταστάσεις που σας πληγώνουν; Αν αυτό έχει συμβεί σίγουρα θα έχετε καταλάβει ότι η πλειοψηφία αυτών των καταστάσεων έχει να κάνει με την οπτική σας. Με άλλα λόγια, στην πραγματικότητα τα συναισθήματά σας χειροτερεύουν όταν σκέφτεστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο.

Το κλειδί είναι να αλλάξετε τον τρόπο που βλέπετε την κατάσταση. Και την στιγμή που επιλέγετε συνειδητά να αλλάξετε την οπτική σας για μια κατάσταση , μπορείτε να δείτε τα πράγματα με νέους τρόπους.

Πολλές φορές πληγωνόμαστε λόγω της ερμηνείας που δίνουμε σε μια κατάσταση. Μπορεί να νιώθουμε πληγωμένοι επειδή:

• Κάποιος έκανε κάτι ή συμπεριφέρθηκε με άσχημο τρόπο εναντίον μας και κατά συνέπεια πλήγωσε τα συναισθήματά μας.
• Ένα άλλο άτομο έδειξε την ανυπομονησία του σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Αντιλαμβανόμαστε αυτή την ανυπομονησία ως προσωπική επίθεση και έτσι νιώθουμε άσχημα.

Επίσης μπορεί να :

• Έχετε νοοτροπία θύματος. Νιώθετε θλίψη για τον εαυτό σας και τη ζωή σας. Όσα συμβαίνουν στη ζωή σας αποτελούν προσωπική επίθεση.
• Νιώθουμε μια ανικανοποίητη ανάγκη για αγάπη. Αποζητάμε την αγάπη και την προσοχή των άλλων. Αυτό μας κάνει ευάλωτους στις απόψεις και στην κριτική των άλλων.
• Νιώθετε προδομένοι, ότι σας απορρίπτουν ή ότι σας κρίνουν άδικα.
• Δεν δίνετε προσοχή στις λεπτομέρειες. Τα γεγονότα δεν είναι ξεκάθαρα και υπάρχουν παρεξηγήσεις στην επικοινωνία.

Η λίστα δεν έχει τέλος, και μπορεί να νιώθετε πληγωμένοι για πολλούς λόγους. Μπορείτε να ελέγξετε τις δικές σας αντιδράσεις αλλά όχι τις συμπεριφορές, τις απόψεις και τις λέξεις των άλλων ανθρώπων.

Οι άνθρωποι μπορούν να πουν ή να κάνουν πράγματα που θα σας κάνουν να νιώσετε άσχημα. Ωστόσο, αυτά τα πράγματα δεν αφορούν εσάς προσωπικά αλλά τις ανασφάλειες και τα προσωπικά θέματά του άλλου ανθρώπου.

Για να το κατανοήσουμε αυτό καλύτερα, υπάρχουν πέντε βοηθητικά βήματα:

Κατανοούμε το συναισθηματικό μας πόνο

Μπορεί να καταπιέζουμε το συναισθηματικό μας πόνο. Όμως όλη αυτή η προσπάθεια για να αποσπάσουμε την προσοχή μας δεν θα αλλάξει την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Από τη στιγμή που κατανοούμε τη θλίψη μας, ο σκοπός του συναισθήματος γίνεται ξεκάθαρος. Όταν δεν νιώθουμε τα συναισθήματά μας αρνούμαστε την πραγματικότητα, και ακόμη και αν καταφέρουμε να ξεγελάσουμε τους άλλους ,ποτέ δεν θα καταφέρουμε να εξαπατήσουμε τον εαυτό μας.

Σταματάμε να αρνούμαστε τον πόνο και τον δεχόμαστε

Είναι απολύτως κατανοητό, ότι κανείς δεν θέλει να είναι αναστατωμένος αλλά όταν αρνούμαστε όσα συμβαίνουν τότε δεν μπορούμε να δούμε μέσα στην καρδιά μας. Έχουμε την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί αισθανόμαστε έτσι.

Έχει συμβεί πολλές φορές οι θεραπευόμενοι να λένε ότι δεν γνωρίζουν γιατί νιώθουν θλίψη ενώ η ζωή τους μοιάζει τέλεια. Αναπόφευκτα, δεν είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, μιλούν για το σύντροφο τους που είναι συναισθηματικά απόμακρος ή έχουν χάσει κάποια ουσιαστικά στοιχεία για να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή.

Με αυτό τον τρόπο, διπλασιάζουν τα προβλήματά τους. Είναι θλιμμένοι ή πληγωμένοι , αλλά δεν αφήνουν τον εαυτό τους να γνωρίζει ότι είναι μπερδεμένοι όσον αφορά τη δυστυχία τους.

Αναγνωρίζουμε όσα μας αναστατώνουν 

Όσο λιγότερα γνωρίζετε για την θλίψη σας, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες επούλωσης. Αυτό σημαίνει ότι η αυτογνωσία είναι εξαιρετικά σημαντική. Όταν αφιερώνετε χρόνο στις σκέψεις σας, μπορείτε να κατανοήσετε τα συναισθήματά σας. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζετε τα μοτίβα συμπεριφοράς και βλέπετε τι έχει να σας διδάξει κάθε εμπειρία.

Καλλιεργούμε τη συμπόνια προς τον εαυτό μας

Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον εαυτό μας, είναι ουσιαστικό να το κάνουμε με συμπόνια και ευγένεια, και να φερόμαστε στον εαυτό μας όπως σε ένα καλό μας φίλο. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε συμπόνια στον εαυτό μας.

Με την συμπόνια, μπορούμε να κατανοήσουμε τον πόνο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι κάνουμε πράγματα να μειώσουμε τον πόνο, όπως όταν θέλουμε να λύσουμε τις παρεξηγήσεις με τα κοντινά μας πρόσωπα. Ή μπορεί να σημαίνει ότι μια κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει και έτσι επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώσει τον πόνο. Η απώλεια ενός αγαπημένου μα προσώπου μπορεί να μας φέρνει γλυκόπικρες αναμνήσεις στο μυαλό και να νιώθουμε καλύτερα όταν μιλάμε για αυτές.

Παίρνουμε το χρόνο μας για να αντιμετωπίσουμε όσα μας πληγώνουν

Αν και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε, να δεχτούμε, να συμπονέσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο, μερικές φορές αυτά τα βήματα μπορεί να είναι εξουθενωτικά. Μπορεί να λυγίσουμε από το βάρος των αρνητικών σκέψεων και των επώδυνων συναισθημάτων. Για αυτό, το να σταματάμε για να ηρεμήσουμε και να ζητήσουμε παρηγοριά , συμβάλλει στην ενίσχυση της αντοχής μας. Για παράδειγμα, αντί να συνεχίσετε να κάνετε παράπονα για την έλλειψη σεβασμού από το διευθυντή σας, βγείτε με τους φίλους σας ώστε να πάρετε αποστάσεις και να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά την κατάσταση.