Ποτέ μόνη, από τη μία σχέση στην άλλη

Ποτέ μόνη, από τη μία σχέση στην άλλη

Για πολλούς ανθρώπους είναι μια συχνή πρακτική να πηγαίνουν από τη μία σχέση άμεσα στην επόμενη. Αυτή η συμπεριφορά στις περισσότερες περιπτώσεις υποδηλώνει θέματα που έχουμε με τον εαυτό μας, ανασφάλειες και την επιθυμία να ξεφύγουμε από επώδυνα συναισθήματα. Ίσως, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, κάνουμε προσπάθεια να γράψουμε την επόμενη σελίδα στην όμορφη ιστορία που θα θέλαμε να είχαμε με τον πρώην μας, ελπίζοντας πως θα τα καταφέρουμε (σε αντίθεση ίσως με τους γονείς μας που χώρισαν ή τσακώνονταν). Έτσι, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το όνομα του πρωταγωνιστή στο ίδιο σενάριο. Ίσως να θέλουμε η νέα μας σχέση να είναι ένα ακόμη επεισόδιο, από το το ίδιο ρομαντικό παραμύθι.

Χρόνος για αυτογνωσία και επούλωση

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να παίρνουμε το χρόνο μας όταν μια σχέση τελειώνει. Χρειάζεται καταρχήν χρόνος για να μπορέσουμε να επεξεργαστούμε τα συναισθήματά μας και να εξετάσουμε τις συμπεριφορές μας: το πως επιλέξαμε τον/την προηγούμενο σύντροφο, ποια ήταν τα καλά κομμάτια της σχέσης, ποια ήταν τα άσχημα, και γιατί χωρίσαμε.

Ακόμη και αν ο χωρισμός είναι φιλικός, είναι πάλι σοφό να πάρουμε λίγο χρόνο να μείνουμε μόνοι μας για να εξετάσουμε τα όσα μας αφορούν. Όμως ειδικά αν ο χωρισμός ή ολόκληρη η σχέση ήταν μια τραυματική εμπειρία, και οι αιτίες του ήταν η απιστία ή η συναισθηματική κακοποίηση χρειάζεται οπωσδήποτε χρόνος. Όταν δεν μένουμε ποτέ μόνοι και πηγαίνουμε γρήγορα από τη μια σχέση στην άλλη, μέσα σε λίγες ημέρες ή λίγους εβδομάδες, το τραύμα παραμένει (και έτσι κουβαλάμε και στην επόμενη σχέση αυτό το τραύμα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν θέματα εμπιστοσύνης).

Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται διαφορετικό χρόνο, αλλά αν συνεχώς υπάρχει σύγκριση με τον πρώην σύντροφο, καλό είναι να πάρουμε λίγο χρόνο . Αν κουβαλάμε τον πόνο του χωρισμού στη νέα μας σχέση τότε θα νιώθουμε πιο ευάλωτοι στην κατάθλιψη και στο άγχος. Οι άνθρωποι που περνούν από τη μία σχέση στην άλλη κάνουν μια προσπάθεια να προστατεύσουν τον ψυχικό τους κόσμο. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, κάνουν μεγαλύτερο κακό στον εαυτό τους. Πιστεύουν ότι μια νέα σχέση θα ανακουφίσει την λύπη τους, αλλά δεν σκέφτονται ότι εάν και αυτή η σχέση αποτύχει, τότε θα υποφέρουν διπλά.

Χωρισμός και ντοπαμίνη

Η νευροχημεία εξηγεί και αυτή γιατί θέλουμε μια νέα σχέση όταν η καρδιά μας έχει γίνει χίλια κομμάτια. Υπάρχει ένας βιολογικός μηχανισμός που αφορά τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου. Μετά από ένα χωρισμό, ο εγκέφαλος δεν έχει συνηθίσει να είναι μόνος του. Όταν έχουμε ένα σύντροφο τότε ο εγκέφαλος απελευθερώνει ορμόνες της χαράς, όπως η ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη μας κάνει να νιώθουμε καλά, είναι μια από τις βασικές ενώσεις που απελευθερώνονται όταν κάνουμε σεξ. Και ξαφνικά αυτό το χάνουμε.

Αυτή η ξαφνική απώλεια των νευροδιαβιβαστών που δημιουργούν συναισθήματα ευεξίας μας επηρεάζει, και έτσι είναι φυσιολογικό και ανθρώπινο να ψάχνουμε για "αντικαταστάτη" και την παρηγοριά. Αυτό εξηγεί το γιατί, λίγες μέρες ή εβδομάδες μετά το χωρισμό, μπορεί να μας λείπει κάποιος παλιότερος σύντροφος. Είναι η "εύκολη" λύση, νιώθουμε οικειότητα. Γνωρίζουμε, ότι θα βρούμε ξανά χαρά αν βρεθούμε ξανά με αυτό το άτομο. Ο εγκέφαλος μας βασικά ήδη νιώθει καλά με κάποιον πρώην.

Ο ενθουσιασμός (και εθισμός) της πρώτης γνωριμίας

Προσπαθώντας να αποφύγουν τα επώδυνα συναισθήματα, κάποιοι άνθρωποι μετά το χωρισμό βγαίνουν άμεσα ραντεβού με νέα πρόσωπα. Επίσης στην αρχή μιας σχέσης όλα είναι μαγικά. Κάποιοι άνθρωποι είναι εθισμένοι σε αυτό το αρχικό συναίσθημα ενθουσιασμού όταν γνωρίζουν κάποιον. Βλέπετε, στο πρώτο στάδιο μιας σχέσης όλα μοιάζουν υπέροχα και το πάθος μας κατακλύζει. Αυτή είναι η φάση του "μήνα του μέλιτος" μιας γνωριμίας. όπου όλα φαίνονται ρόδινα. Όμως το δεύτερο στάδιο είναι η αγάπη, η πραγματική αγάπη. Οι άνθρωποι που πηγαίνουν από τη μία σχέση στην άλλη, μπορεί να μην νιώθουν ποτέ την πραγματική αγάπη.

Για ποιους λόγους δεν μένω μόνη και πηγαίνω από τη μια σχέση στην άλλη; 

Όταν κάποιος επιλέγει να πηγαίνει από τη μια σχέση στην άλλη αυτό μπορεί να σημαίνει ότι αποφεύγει τη διαδικασία του πένθους ή ότι θέλει να καλύψει τις ανασφάλειες και την εξάρτησή του. Όμως με αυτό τον τρόπο με δυσκολία μαθαίνει από τα προηγούμενα λάθη του. Ίσως το πιο λυπηρό πράγμα σε αυτή τη διαδικασία είναι ότι κάποιος μπορεί να σαμποτάρει σχέσεις που θα μπορούσαν να είναι πολύτιμες.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένα άτομο πηγαίνει από τη μια σχέση στην άλλη. Μπορεί να φοβάται τη δέσμευση, μπορεί να λαχταρά μια βαθιά και ουσιαστική σχέση αλλά όταν τα πράγματα γίνονται πιο σοβαρά, νιώθει άβολα, χωρίζει και προχωρά στην επόμενη σχέση.

Ένας άλλος λόγος είναι ο φόβος της μοναξιάς. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν μόνοι τους και για αυτό πηγαίνουν από τη μία σχέση στην επόμενη.

Κάθε χωρισμός είναι σαν ένας μικρός θάνατος. Πρέπει να πενθούμε και να παίρνουμε το χρόνο μας.  Αν δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να επουλωθεί, τότε η νέα σχέση αποτελεί παρηγοριά και όχι ουσιαστική σχέση.

Ο πόνος του χωρισμού 

Κανείς δεν θέλει να νιώθει λύπη. Όταν έχουμε μια ουσιαστική σχέση, ο χωρισμός πάντα είναι επώδυνη διαδικασία. Αν δεν νιώθουμε πόνο, αυτό σημαίνει ότι η σχέση μας δεν ήταν σημαντική ή ότι έχουμε δυσκολία στη σύνδεση με τους άλλους ανθρώπους.

Ζούμε σε μια εποχή, που η ευτυχία μοιάζει επιτακτική ανάγκη, και το πένθος μετά από ένα χωρισμό είναι κάτι που αρνούμαστε να βιώσουμε. Στην πραγματικότητα, υποθέτουμε ότι το καλύτερο πράγμα που έχουμε να κάνουμε είναι να βρούμε έναν "αντικαταστάτη" του πρώην συντρόφου μας γρήγορα.  Υπάρχει ένα κενό το οποίο πρέπει απελπισμένα να καλύψουμε. Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι κάνουν αυτή την αλλαγή με επιτυχία. Δεν υπάρχει τίποτε περίεργο σε αυτό. Συνειδητά ή ασυνείδητα βλέπουν έναν πιθανό σύντροφο σε όποιο άτομο συναντούν.

Ασυνείδητες συνδέσεις

Όταν αφήνουμε πίσω μας μια σημαντική σχέση, η καρδιά και το ασυνείδητο δεν είναι πάντα σε συντονισμό. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν το δικό τους ρυθμό. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα συναισθήματά μας σε μια νύχτα. Δεν αλλάζουμε σχέδια, όνειρα και προσδοκίες όπως αλλάζουμε τα ρούχα μας.

Ίσως, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, κάνουμε προσπάθεια να γράψουμε την επόμενη σελίδα στην ιστορία που είχαμε με τον πρώην μας. Έτσι, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το όνομα του πρωταγωνιστή στο ίδιο σενάριο. Ίσως να θέλουμε η νέα μας σχέση να είναι ένα ακόμη επεισόδιο στο ίδιο παραμύθι.

Ωστόσο, αυτό είναι ένα λάθος μονοπάτι. Ίσως να καταφέρουμε να παρατείνουμε την κατάσταση για λίγο αλλά στο τέλος της ημέρας, τελικά σαμποτάρουμε τη σχέση μας με ασυνείδητους τρόπους. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η προηγούμενη σχέση μας τελείωσε αν και συνεχίζει να αποτελεί  σημείο αναφοράς στη ζωή μας.

Αγχώδης προσκόλληση

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η προσκόλληση παίζει κύριο ρόλο στην επιλογή συντρόφου. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι με αγχώδη προσκόλληση συχνά εμφανίζουν συναισθηματική εξάρτηση. Αυτό μεταφράζεται στην ανάγκη να είναι συνεχώς με κάποιον επειδή φοβούνται την εγκατάλειψη και τη μοναξιά.

Ωστόσο, αυτές οι σχέσεις είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Μετά από ένα χωρισμό, αμέσως το άτομο ψάχνει να βρει τον επόμενο σύντροφο, ώστε να ανακουφίσει τον πόνο και την ανησυχία του.

Παρόλα αυτά , είναι σημαντικό να έχουμε στο μυαλό μας ότι τα μοτίβα προσκόλλησης έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μας ηλικία, στην αλληλεπίδραση με τους γονείς μας. Τελικά, διαμορφώνουν τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με τους άλλους όσο μεγαλώνουμε.