Τι συμβαίνει σε μια ψυχοθεραπευτική συνεδρία;

Ψυχοθεραπευτική Συνεδρία

Όλες οι σχέσεις, ακόμη και οι ψυχοθεραπευτικές, δεν ακολουθούν πάντα άκαμπτες κατευθυντήριες γραμμές. Φυσικά, αν νιώθετε άσχημα στην πρώτη συνεδρία, βρείτε κάποιον άλλο ψυχοθεραπευτή. Εκτός όμως από αυτό, μπορείτε εσείς και ο ψυχοθεραπευτής να συμφωνήσετε ένα χρονοδιάγραμμα στο οποίο θα συζητήσετε για την πρόοδο σας και γενικά για το πώς πηγαίνουν τα πράγματα. Αν ένας θεραπευόμενος νιώσει άνετα μαζί μου από την πρώτη συνεδρία και θέλει να συνεχίσει, θα του πω να έρθει τέσσερις φορές. Μέχρι τότε, θα του πω ότι πρέπει να έχουμε μια εικόνα για τα θέματα που θα συζητηθούν και πως θα γίνουν οι συζητήσεις. Ο θεραπευόμενος πρέπει να έχει μια αίσθηση του πως είναι η συνεδρία, τι συμβαίνει σε αυτή και ότι οι συζητήσεις είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που κάνουμε οπουδήποτε αλλού. Είναι σημαντικό κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμαστικής περιόδου να μην προβληματίζεται ο θεραπευόμενος για το εάν λειτουργεί η ψυχοθεραπεία, αν του αρέσει ο ψυχοθεραπευτής ή αν μπορεί να τον βοηθήσει ο ψυχοθεραπευτής κλπ. Είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζει τις απαντήσεις για αυτά. Είναι όπως όταν κάποιος πηγαίνει στο γυμναστήριο δύο φορές και μετά ελέγχει να δει αν έχουν σφίξει οι μύες του.

Οι συνεδρίες θα πρέπει να είναι ενδιαφέρουσες. Επίσης μπορεί οι συνεδρίες να είναι ασταθείς, απρόβλεπτες και γεμάτες αντίσταση να σας κάνουν να θέλετε να παραιτηθείτε, αλλά υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον συμβαίνει. Πιάνετε τον εαυτό σας να έχει περιέργεια για το πώς σκέφτεστε, αισθάνεστε, και συμπεριφέρεστε και πως οι απόψεις και τα γεγονότα της ζωής σας  επηρεάζουν με τρόπους που δεν είχατε σκεφτεί.

Επίσης θέλετε να μάθετε την αλήθεια για όσα αισθάνεστε, για τον τρόπο που συμπεριφέρεστε και για όσα πιστεύετε. Αν δεν έχετε νιώσει τίποτα από τα παραπάνω στις πέντε πρώτες συνεδρίες, χρειάζεται να το συζητήσετε με τον ψυχοθεραπευτή σας. Ίσως να είναι η αντίσταση στη θεραπεία πολύ έντονη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ίσως ο ψυχοθεραπευτής να σας κρατά σε αγωνία, να είστε σε επιφυλακή και να μην μπορείτε να ανοιχτείτε, ίσως να μην νιώθετε καμιά σύνδεση με τον ψυχοθεραπευτή και να μην έχετε ενδιαφέρον για τη διαδικασία. Σε κάθε περίπτωση συζητήστε το. Εάν αισθάνεστε ότι τα προβλήματα σας δεν επιλύονται και δεν αλλάζει κάτι, σταματήστε την ψυχοθεραπεία ή βρείτε άλλον ψυχοθεραπευτή.

Αυτό που θέλετε περισσότερο από μια συνεδρία είναι η εμπειρία της διορατικότητας. Η διορατικότητα είναι η ψυχοθεραπεία. Θα το ξέρετε όταν συμβεί. Δεν είναι σαν μια διανοητική άσκηση. Ξαφνικά θα πιάσετε τον εαυτό σας να αισθάνεται ξεκάθαρος, ανανεωμένος, πιο αισιόδοξος, πιο αποφασιστικός, με περισσότερη ενέργεια και τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν. Αυτό είναι κάτι μαγικό που μπορεί να προσφέρει μόνο η ψυχοθεραπεία. Όταν αισθάνεστε όσα προσπαθούσατε να μην αισθανθείτε, όταν αναγνωρίζετε τα πράγματα που αποφεύγατε, αισθάνεστε καλύτερα και λειτουργείτε καλύτερα. Αν αυτό δεν συμβαίνει, τότε ρωτήστε τον εαυτό σας τι αποκομίζει από τις συνεδρίες.

Να θυμάστε ότι δεν είναι απαραίτητο να μιλήσετε για το παρελθόν σας , ούτε να κατηγορείτε τη μαμά σας για όλα. Για παράδειγμα , μια θεραπευόμενή μου για πάνω από τρία χρόνια, έκανε τεράστια πρόοδο, έγινε μια διαφορετική γυναίκα σε πολλά πράγματα, αλλά σπάνια μιλούσε για το παρελθόν της. Αντίθετα με την προσωπική μου άποψη ότι οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας είναι πολύ σημαντικές, ποτέ δεν εξερευνήσαμε αυτό το θέμα. Όταν προσπαθούσα να ανοίξω αυτό το θέμα, αυτή προσπαθούσε να με αποσπάσει με κάτι άλλο. Και είχε δίκιο ότι δεν ήταν απαραίτητο να γίνει αυτή η κουβέντα. Έκανε πολλές σημαντικές και επιθυμητές αλλαγές στη ζωή της χωρίς να εμβαθύνει στην παιδική της ηλικία, από κάθε άποψη η ψυχοθεραπεία ήταν απόλυτα επιτυχής.

Όταν συζητάτε για τη μαμά σας, ο στόχος δεν είναι να την κατηγορήσετε. Ο στόχος είναι να κατανοήσετε τι συμβαίνει σε εσάς, ποια είναι η επίδρασή της πάνω σας και πως σας επηρεάζει, ώστε να νιώσετε ελεύθεροι να επιλέξετε άλλες συμπεριφορές και να νιώσετε καλύτερα. Αν κάποιος έχει γίνει θρασύς επειδή η μαμά του τον εκφόβιζε, τον εξευτέλιζε, τον έκανε να μοιάζει αδύναμος και πολύ αγχωμένος,  η ψυχοθεραπεία δεν επικεντρώνεται στο ποιος φταίει. Δεν έχει σημασία αν η μητέρα του έκανε ότι καλύτερο μπορούσε και είχε απλά άσχημη συμπεριφορά. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο εκφοβισμός τον βοηθά να καταλάβει τι βίωνε, πως το αντιλαμβανόταν και πως προσπαθούσε να διαχειριστεί όσα βίωνε και πως αυτά συνεχίζουν να παρεμβαίνουν στην ζωή του τώρα.

Όσο οι συνεδρίες είναι σε εξέλιξη, είναι πολύ δύσκολο να σας πως τι ακριβώς θα συμβεί καθώς η ψυχοθεραπεία είναι κάτι πολύ προσωπικό. Τα συμπτώματα ενός θεραπευόμενου που υποχωρούν σε 15 συνεδρίες ίσως να υποχωρήσουν σε 20 συνεδρίες σε κάποιον που εμφανίζει αντίσταση στη διαδικασία. Για παράδειγμα, ένας θεραπευόμενος στη 10^η συνεδρία μου ανοίχτηκε όπως σε κανέναν άλλο και μου μίλησε για τα βαθιά συναισθήματα της ευαισθησίας, του φόβου και της μοναξιάς που ένιωθε. Μετά από ένα χρόνο ψυχοθεραπείας έγινε ξεκάθαρο και στους δυο μας ότι εμφάνιζε αντίσταση, έπρεπε να παλέψει σκληρά για να μάθει να διαχειρίζεται το θυμό, τη δυσαρέσκεια, την εκδικητικότητα και άλλες άσχημες πλευρές της προσωπικότητάς του. Μέχρι να γίνει αυτό, ήταν κολλημένος στην αντίληψη για τον εαυτό του σαν μια πληγωμένη και χαμένη ψυχή, ενώ η άσχημη συμπεριφορά του έβαζε σε κίνδυνο την καριέρα του και τις ερωτικές του σχέσεις.

Αντιθέτως , μια άλλη θεραπευόμενη τους πρώτους έξι μήνες της ψυχοθεραπείας μου συμπεριφερόταν λες και ήμουν αντίπαλος για την αγάπη ενός ανθρώπου. Ήταν σίγουρη ότι εγώ προσπαθούσα να την εξαπατήσω εκτός του χρόνου της συνεδρίας και μου έλεγε μόνο τις ιστορίες για τις οποίες ένιωθε θυμό ή ικανοποίηση. Πέρασε μισός χρόνος συνεδριών ώστε να ξεκινήσει να ρίχνει τις άμυνες της και να αναγνωρίζει πόσο αβέβαιη και χαμένη ένιωθε πραγματικά.