Το πιο συχνό παράπονο των γονιών: δεν βλέπουν τα ενήλικα παιδιά τους

Το πιο συχνό παράπονο των γονιών

Δεν είναι λίγοι οι γονείς που παραπονιούνται συχνά ότι δεν βλέπουν τα ενήλικα παιδιά τους. Όπως είναι φυσικό , τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν από το σπίτι τους και έχουν τη δική τους ζωή. Αρκετοί γονείς νιώθουν μοναξιά και κατάθλιψη καθώς αισθάνονται παραγκωνισμένοι από τα παιδιά τους. Περιορίζουν τα τηλεφωνήματα σε μια φορά την εβδομάδα και αναγνωρίζουν ότι δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή των παιδιών τους.

Επίσης, πολλοί γονείς βοηθούν τα παιδιά τους σε ότι και αν χρειαστούν αλλά όταν μεγαλώσουν και χρειάζονται αυτοί βοήθεια,  τα παιδιά τους λένε ότι πλέον έχουν τη δική τους οικογένεια και δεν μπορούν να ασχολούνται μαζί τους. Ωστόσο, όταν έχουν ανάγκη την βοήθειά των γονιών τους παίρνουν αμέσως τηλέφωνο.

Φυσικά, τα παιδιά πρέπει να ξυπνήσουν και να καταλάβουν ότι οι γονείς τους δεν θα είναι εκεί για πάντα.

Κάθε γονιός θέλει να έχει στενή σχέση με τα ανεξάρτητα παιδιά του αλλά το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και από την πλευρά των παιδιών. Και υπάρχουν κάποια ενήλικα παιδιά που έχουν πραγματικά υπέροχη σχέση με τους γονείς τους. Αλλά η πραγματικότητα, για πολλούς, είναι πολύ διαφορετική.

Ποια είναι τα εμπόδια που απομακρύνουν τα παιδιά από τους γονείς;

1. Αναπτυξιακά θέματα των νέων ενηλίκων

Οι γονείς των εφήβων και των νέων ενηλίκων δεν βιώνουν μόνο το σύνδρομο της άδειας φωλιάς, αλλά επίσης νιώθουν υποτιμημένοι με πολλούς τρόπους. Αυτή μπορεί να είναι μια δύσκολη περίοδος.

Δεν είναι λίγες οι μαμάδες που μπορεί να είχαν καταπληκτική σχέση με τις κόρες τους, αλλά να νιώθουν την απόρριψη όταν φεύγουν για σπουδές. Μπορεί να μαλώνουν έντονα όταν είναι μαζί στο σπίτι στις διακοπές. Βέβαια, αυτή η περίοδος δεν κρατάει πολύ γιατί οι κόρες κοντά στα 30 εκτιμούν την στενή σχέση με τις μαμάδες τους.

Κάποιοι γονείς δέχονται την επιθετική συμπεριφορά των παιδιών τους, που διεκδικούν την ανεξαρτησία τους και αρχίζουν να κάνουν παράπονα για την ανεπάρκεια των γονιών τους.

Βέβαια, υπάρχουν και τα ενήλικα παιδιά που μένουν κολλημένα στο ρόλο του παιδιού, παίρνουν συνέχεια όσα τους προσφέρουν οι γονείς τους, και δεν έχουν ενσυναίσθηση ή δεξιότητες για να δίνουν εκτός από το να παίρνουν.  Για μερικούς, αυτή είναι μια προσωρινή κατάσταση.

Και υπάρχουν και πολλοί νέοι ενήλικες που εξισώνουν την ανεξαρτησία και την ελευθερία και πιστεύουν ότι η συχνή επαφή με τους γονείς τους γυρίζει στην παιδική ηλικία,  και έτσι απομακρύνονται. Δεν συνειδητοποιούν ότι η ελευθερία σημαίνει να νοιάζονται για την οικογένεια, να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.

2. Η είσοδος νέων συζύγων στην οικογένεια

Ένα από τα κύρια ζητήματα σε ένα γάμο είναι να υπάρχει η αίσθηση της οικογένειας ανάμεσα στις οικογένειες των δύο συζύγων. Αλλά πολύ συχνά, οι νέοι σύζυγοι κάνουν ένα γάμο και έχουν αντικρουόμενες απόψεις για το τι σημαίνει αυτό.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Ένα νέο ζευγάρι διαφωνεί για τη σχέση της συζύγου με την οικογένειά της. Η μαμά της έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο και αυτό ήταν κομμάτι της ρουτίνας που είχε με την κόρη της για χρόνια πριν παντρευτεί. Αλλά ο σύζυγός της εξοργιζόταν με την παρεμβατικότητα και τις απαιτήσεις της πεθεράς του για το χρόνο της γυναίκας του. Το δικό του στυλ σχετικά με την επαφή με την οικογένειά του ήταν πολύ διαφορετικό, καθώς επικοινωνούσε με τους γονείς του πολύ λιγότερο. Η γυναίκα άρχισε να μειώνει τα τηλέφωνα με τη μαμά της ή να μην απαντά στις κλήσεις της επειδή ήξερε ότι αυτές οι συζητήσεις θα δημιουργήσουν καβγάδες στο σπίτι.

Αυτό το νέο ζευγάρι ξεκίνησε ψυχοθεραπεία ζεύγους για να βρει τρόπους να διαχειριστεί αυτές τις συγκρούσεις.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι νέοι ενήλικες και οι γονείς τους μπορεί να έχουν θέματα, να νιώθουν σύγχυση επειδή αλλάζουν οι ρόλοι τους και ένας γάμος αλλάζει τη δυναμική στην οικογένεια.

3. Αντικρουόμενες προσδοκίες

Υπάρχουν κάποια ενήλικα παιδιά, που συνεχώς δέχονται όλα όσα τους προσφέρουν οι γονείς τους, και περιμένουν να μην αλλάξει τίποτα στην πάροδο του χρόνου. Ακόμη και όταν οι γονείς βγουν στη σύνταξη και τα ίδια έχουν σταθερό εισόδημα, ζητούν οικονομική βοήθεια. Φαντάζονται ότι το να κάνουν οι γονείς τους babysitting στα εγγόνια τους είναι προνόμιο.

Πιστεύουν ότι οι γονείς τους θα είναι εκεί για πάντα, ότι θα έχουν πάντα χρόνο να βρεθούν για να κάνουν όσα θέλουν. Όταν κάποιος είναι 20, 25 ή 30 ετών , εκτός και αν έχει χάσει τους γονείς του σε μικρή ηλικία, είναι δύσκολο να φανταστεί να μην έχει τους γονείς του για πολλά χρόνια ακόμη. Έτσι, σε αυτά τα χρόνια δεν δίνει και πολύ σημασία στη σχέση με τους γονείς του.

Πολλοί νέοι ενήλικες μπορεί να θέλουν να έχουν με τα παιδιά τους τη σχέση που είχαν με τους γονείς τους. Μια σχέση γεμάτη αγάπη. Και είναι επώδυνο να βλέπουν τα παιδιά τους να μην έχουν τις ίδιες προσδοκίες για τη σχέση μεταξύ τους.

Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνο όταν σκέφτονται πόσα πολλά έχουν δώσει στα παιδιά τους, πόσες θυσίες έχουν κάνει, και πόσες φορές ήταν η προτεραιότητά τους.

Επίσης πολλοί γονείς για να ανακτήσουν τη στενή σχέση με τα ενήλικα παιδιά τους μπορεί να κάνουν σχόλια και παρατηρήσεις για την φυσική τους κατάσταση ή τον τρόπο ζωή τους. Μόνο που αυτές οι παρατηρήσεις μοιάζουν με κριτική.

Πώς μπορούν οι γονείς να δημιουργήσουν μια νέα σχέση με τα ενήλικα παιδιά τους;

1. Να συνειδητοποιήσουν ότι κάθε σχέση είναι μοναδική

Ίσως τα παιδιά να είχαν πολύ στενή σχέση με τους γονείς και τώρα οι γονείς να νιώθουν άσχημα που τα ενήλικα παιδιά είναι πιο απόμακρα. Αυτό που πρέπει να θυμούνται οι γονείς είναι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως και κάθε σχέση. Κάθε παιδί έχει διαφορετική προσωπικότητα και ανάγκες και δείχνει με το δικό του τρόπο την αγάπη του.

2. Να ξεκαθαρίσουν τι ακριβώς θέλουν όχι τι προσδοκούν

Οι γονείς πρέπει να είναι ξεκάθαροι για το πως θέλουν να είναι η σχέση τους με τα ενήλικα παιδιά τους, όχι τι προσδοκούν. Μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά στα παιδιά τους και να τους πουν ότι θέλουν να είναι παρόντες στη ζωή τους.

3. Να σέβονται τα όρια των παιδιών τους 

Οι γονείς πρέπει να σέβονται τα όρια των παιδιών τους. Ο δικός τους ελεύθερος χρόνος μπορεί να μην είναι ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά. Μπορεί να θέλουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους αλλά πρέπει να κατανοούν την ανάγκη τους για προσωπικό χρόνο με τις συζύγους και τα παιδιά τους. Οι γονείς πρέπει να σέβονται το σπίτι των παιδιών τους.

4. Να θέτουν ξεκάθαρα όρια

Οι γονείς πρέπει να θέτουν και αυτοί ξεκάθαρα όρια, ειδικά προς τα ενήλικα παιδιά τους που περιμένουν συνεχώς τη βοήθειά τους. Όταν οι γονείς προσφέρουν συνέχεια οικονομική βοήθεια στα παιδιά τους δεν τα βοηθούν να γίνουν ανεξάρτητοι. Οι υγιείς σχέσεις βασίζονται στη δυνατότητα να πούνε οι άνθρωποι "όχι" όπως λένε "ναι".

 5. Να είναι θετικοί και να δουλεύουν με τον εαυτό τους ώστε τα παιδιά τους να θέλουν να περνούν χρόνο μαζί τους

Αντί οι γονείς να χρησιμοποιούν ως όπλο τους τις ενοχές, καλό είναι να λένε στα παιδιά τους πόσο απολαμβάνουν να περνούν χρόνο μαζί και να είναι κομμάτι της ζωής τους.

6. Να αφήνουν πίσω τους τις ανεκπλήρωτες προσδοκίες

Όταν οι γονείς έχουν ανεκπλήρωτες προσδοκίες από τα παιδιά τους αυτό τους δημιουργεί μονάχα πόνο. Κανένας γονιός δεν έχει δύναμη στις επιλογές των ενήλικων παιδιών του. Ωστόσο, μπορούν να ελέγξουν τις αντιδράσεις τους σε αυτές τις επιλογές. Όταν οι γονείς αφήνουν πίσω τους τις προσδοκίες, δίνουν στον εαυτό τους την ελευθερία να απολαμβάνουν τη ζωή χωρίς τα παιδιά ή να απολαμβάνουν περισσότερο τις στιγμές που έχουν μαζί τους.

7. Να μην περιμένουν τα παιδιά να είναι οι καλύτεροι φίλοι τους

Υπάρχουν κάποια πράγματα που τα ενήλικα παιδιά δεν θέλουν να ακούσουν, κάποια πράγματα που θέλουν να μοιράζονται με τους φίλους τους. Μπορεί οι γονείς να νιώθουν ότι μπορούν να πουν τα πάντα στα παιδιά τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνουν. Αν για παράδειγμα έχουν κάποιο θέμα με την σεξουαλική τους ζωή, καλό είναι να το συζητήσουν με το γιατρό τους.

8. Να κάνουν μαζί σχέδια ή να μιλούν στο τηλέφωνο με τα παιδιά τους όταν θα έχουν χρόνο

Όταν υπάρχει ένα πρόγραμμα στην τηλεφωνική επικοινωνία ή στις επισκέψεις, τότε και οι γονείς και τα παιδιά είναι πιο ικανοποιημένοι.

9. Να εξοικονομούν χρόνο για να κρατούν επαφή

Ένα μήνυμα είναι ένα τρόπος να υπάρχει μια σύνδεση ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς. Μπορεί τα παιδιά να μην έχουν το χρόνο στην καθημερινότητα για συζητήσεις, αλλά τα μηνύματα τους κάνουν να νιώθουν πιο κοντά. Επίσης, πλέον υπάρχουν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συμβάλλουν στην επικοινωνία.